Nadat heel wat bordelen op de Walletjes zijn gesloten door de gemeente gaat de burgemeester nu zelf bordelen uitbaten. Zeer handig bekeken. Eerst de concurrentie eruit, en dan zelf de hand aan de ploeg slaan. Als de gemeente nou eens zelf koffieshops ging uitbaten en daarmee flink veel geld kon verdienen voor allerlei zinvolle projecten, dan zou dat nog te billijken zijn. Maar bordelen, nee toch! Dat is toch iets voor decadente regenten.
MRA woeker
Parool: "'Bestuurders lijken net ondernemers die Amsterdam uitbaten’
Bestuurders en ambtenaren lijken eerder ondernemers die Amsterdam uitbaten dan vertegenwoordigers van burgers, stelt Jos Mevissen. Bewoners zijn maar lastpakken en klagers.
Regelmatig plaatst Het Parool ingezonden brieven van inwoners die klagen over overlast. Klachten over herrie, horeca, beschikbare parkeerplaatsen, toeristen, illegale hotels, nachtelijke filmopnamen, enzovoort. Daarnaast staan de meningen van politici, deskundigen en andere belanghebbenden, zoals Boudewijn Oranje (bestuurscommissie Centrum) of Wim Pijbes (Rijksmuseum). Toenemende drukte in de stad leidt tot meer discussie over inrichting en gebruik van de (binnen)stad.
Er zijn twee kampen: degenen die klagen en zij die grote (groei)perspectieven schetsen.
De klagers zijn bijna altijd inwoners van de stad. Zij worden als lastig ervaren als ze zich verzetten tegen nog ruimere openingstijden voor horeca, luidruchtige concerten in stadsparken, de ongebreidelde groei van short stay of tegen de komst van nog meer hotels. Zij klagen over de overlast, veroorzaakt door ondernemers die zelf veelal niet in de stad wonen, geen last hebben van de neveneffecten van hun activiteiten, maar er wel de vruchten van plukken. In mijn waarneming is één van de weinige organisaties die de belangen van bewoners deelt de Vereniging Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad (zie bijvoorbeeld het recente verzet tegen het bierwaterfietsenplan).
Dat inwoners steeds klagen is heel goed verklaarbaar. Partijen met (financieel-economisch) belang bij de groei van Amsterdam zijn beter georganiseerd dan de inwoners. Zij worden ondersteund door investeerders en banken, maar ook door bijvoorbeeld de gemeente of de Economic Board Amsterdam, daarin geruggensteund door Europese subsidies voor regionale ontwikkeling.
Feitelijk is er geen beleid voor inwoners. Er worden economische plannen gemaakt, investeringsplannen, bestemmingsplannen, maar geen 'bewonersplannen' of 'leefbaarheidsplannen'. Inwoners zijn het sluitstuk van ontwikkelingen.
Amsterdam is nog geen Venetië, maar er kan niet lang meer worden gewacht; ergens is een punt dat de woonfunctie en het welzijn van inwoners in grote delen van de stad voorgoed om zeep zullen zijn geholpen. Het wordt tijd voor inwonersbeleid naast het economisch beleid om met afgewogen beslissingen te voorkomen dat Amsterdam verkwanseld wordt aan nietsontziend ondernemerschap.”
Nog zo’n staaltje van onbeschofte inmenging in zaken van algemeen belang en lobbyisme is het huidige beleid van de ANWB. De laatste vergadering van Natuurmonumenten over het toekomstige natuurbeleid werd voorgezeten door een bobo van de ANWB die brutaal stelde dat hij om een niet te noemen reden geen lid was van Natuurmonumenten en ook niet van plan was om ooit lid te worden, ha!, maar wel de richting wilde aangeven die Natuurmonumenten zou moeten volgen. Ruim baan voor de auto, natuurlijk. De automaffia maakt het nu nog bonter. Niet alleen bomen zouden wegmoeten, men mort bij de ANWB ook over sloten. Net als de wapenlobby in de VS, is het niet het wapen, in dit geval de auto, dat verantwoordelijk is voor ongelukken, maar de boom of de sloot.
Bomenridders: "In Nederland heerst alarmfase 3 voor bomen langs alle provinciale wegen binnen 4,5 meter van de wegrand.
Waar komt deze plotselinge kapwoede vandaan?
Niet van EU-richtlijnen, niet van landelijke regelgeving maar van een publieksenquête van de ANWB, gericht op reductie van ongevallen op provinciale wegen. (Zie: http://tinyurl.com/okw3ffd )
Dat zijn er 823 in heel Nederland. Maar de ANWB viseerde niet op de hoofdoorzaak van verkeersongevallen t.w. het rijgedrag van bestuurders van automobielen en motorfietsen, maar op de inrichting van de weg. Daarbij werden bomen als obstakels gedefinieerd.
Dat is natuurlijk een omkering van daderschap en slachtoffer.
Aan de publieksenquête namen 2900 ANWB-leden deel. Dat is 0,07% van het ledental en 0,029% van het aantal houders van rijbewijzen. Deze deelnemers beoordeelden 13 N-wegen als gevaarlijk door o.a. bomen. Dat is 1,6% van het totale aantal provinciale wegen.
Van enig causaal verband tussen de bij het SWOV bekende aantal ongevallen, veroorzaakt door botsing met bomen is geen spoor.
Nochtans is alertheid van alle bomenvrienden in Nederland gewenst om onze wegen tegen de zoveelste kaalslag te beschermen. Weest dus op uw hoede!”
HerstelInheemsDuin: "Geef de natuurgebieden een forse recreatieve impuls. En zie daar: het ‘draagvlak’ voor het natuurbehoud groeit als kool.
Van dit loepzuivere waanidee, ‘hoe meer recreatie hoe beter voor de natuur’, is het vaderlandse natuurbehoud tegenwoordig bezeten, werkelijk bezeten. Het Wereld Natuur Fonds, Vereniging Natuurmonumenten, het Staatsbosbeheer, niet één wil achterblijven in het van de daken schreeuwen dat méér mensen de natuur moeten gaan bezoeken. Koste wat het kost!
Immers, hoe meer mensen de schaarse natuur in worden gedreven, hoe groter het draagvlak voor haar behoud zal zijn, dat is de kortzichtige lijn van redeneren.
Ons kleine land heeft gebrek aan bladen waarin discussie gevoerd kan worden over de natuurbescherming, inbegrepen de kwesties van concrete aard. Er bestaan hier te lande maar een paar bladen, maar daarin kan je amper terecht met je kritiek.
In die redacties van die weinige bladen heeft Natuurmonumenten of Staatsbosbeheer zitting, ze roeren met hun almachtige dikke vette vinger in de pap, een grijze geitenbrij is het geworden, te onsmakelijk voor woorden. Deze terreinbeheerders leggen nadruk op de recreatieve aspecten, meer dan op het beschermen van wezenlijke aspecten van de natuur, zoals de rust en de ruimte."
