Nee. Wat u gelezen heeft over de overeenkomst tussen het bestuur van Bewonersvereniging Nellestein en een paar bewoners van Nellestein, en Amsterdam Open Air in de Echo die u gisteren ontving klopt niet helemaal. Vanzelfsprekend maken Amsterdam Open Air en het stadsdeel misbruik van de gelegenheid om te beweren dat er geen onmin meer en alles peis en vree is. Maar de gesloten overeenkomst geldt natuurlijk niet voor andere bezwaarmakers. Iedereen (behalve de deelnemers die deze overeenkomst hebben ondertekend) kan nog steeds bezwaren indienen tegen het komende festival als de vergunning weer verleend zal zijn (zowel tegen de evenementenvergunning als tegen de omgevingsvergunning). En ik roep iedereen op dit ook te doen. Bovendien loopt er nog steeds een rechtszaak bij de Raad van State hierover. Het is heel goed mogelijk dat de rechters beslissen dat Amsterdam Open Air niets te zoeken heeft in dit natuurgebied.
De nachtegaal die er vorig jaar zat zal het zeker voor gezien houden. Helaas is voor het plekje in het park waar de nachtegaal zat (zelfs genoemd in emailverkeer met Bureau Waardenburg in de evaluatie Open Air; "hij zong knetterhard" volgens de onderzoekster) nu een omgevingsvergunning afgegeven, waarbij ook 'onderhoudswerkzaamheden’ (het kappen van bomen en struiken) uitgevoerd gaan worden. Het feit dat men het nodig vond om toch een omgevingsvergunning te verlenen zegt al voldoende, namelijk dat er een inbreuk wordt gepleegd waarvoor een extra vergunning noodzakelijk was. Maar ook die omgevingsvergunning kan betwist worden. Daar ging het Amsterdam Open Air dan ook om, om de bezwaarmakers van Nellestein te verplichten hun bezwaar tegen de omgevingsvergunning in te trekken.
Dichtbij: "Terwijl de organisator altijd uiterst tevreden is over de locatie, laten omwonenden al jaren weten het niet eens te zijn over dat het festival in het park wordt gehouden. Geluidsoverlast en het feit dat de natuur in het park teveel heeft te lijden, zijn hun grootste bezwaren. De twee leefden dan ook tot voor kort in onmin met elkaar.
Daar is vorige week een einde aangekomen. Amsterdam Open Air en omwonenden gaan nauw samenwerken om overlast verder te beperken. Hiervoor ondertekenden Sjoerd Wynia (Amsterdam Air), het stadsdeel, Groengebied Amstelland en bewoners een samenwerkingsovereenkomst.”
Twee dagen na het ondertekenen van de overeenkomst (zie ook hier) had Amsterdam Open Air de overeenkomst al geschonden. Op de website van stadsdeel Zuidoost werd een verklaring gepubliceerd die de bewoners eerder hadden afgekeurd. Dit is de heersende mentaliteit onder de vrije jongens van de evenementenindustrie gefaciliteerd door onze locale overheid. Ondertussen maakt men alvast wat reclame voor het festival dit jaar.
Deze overeenkomst is een pure propagandaslag voor Open Air. Veel balblabla van de kant van Amsterdam Open Air die dit en dat zou doen en luisteren en inspraak geven. Ik moet het nog zien. De afsprakenlijst doet weinig aan de overlast en als er weer meer bezoekers komen dan kun je ervan op aan dat er meer overlast zal zijn. De geluidsbeperkingen zijn een lachertje. Een norm van 100 dB(A) en 115 dB(C) is veel te hoog. Jongeren gaan niet naar een festival om dB(A) te horen maar om te deinen en te dreunen in de golven van 115 dB(C), jawel de bassen. Het maakt niet uit of je de dB(A) tot 85 dB verlaagt, het gaat om de dB(C), de diepe bassen, daar kickt men op. 115 dB(C) is nog steeds letterlijk misselijkmakend, hersen- en oorbeschadigend en zeer schadelijk voor broednesten in de hele omgeving.
Deze overeenkomst was het resultaat van besprekingen tussen het bestuur van Bewonersvereniging Nellestein en enkele bewoners van Nellestein, en Amsterdam Open Air. Tijdens een rechtszaak had de rechter de partijen verzocht om in te stemmen met een mediatietraject. Dit is een gevolg van deze mediatie. Maar er zijn nog steeds andere bewoners die niets met deze rechtszaak en mediatie te maken hebben en hun bezwaren tegen de verleende evenementenvergunning en de omgevingsvergunning aanhouden. De deelnemers aan de mediatie hebben jammer genoeg hun bezwaren tegen de omgevingsvergunning in moeten trekken. Daar was het Open Air om te doen. Want men voelde al nattigheid. Het stadsdeel noch de gemeente hadden een omgevingsvergunning af mogen geven. Dit festival heeft plaats in een EHS-gebied (nu NNN) en grote festivals hebben daar niets te zoeken. Het huidige kabinet, ook de provincie onder wie de EHS nu valt, hebben duidelijk vastgelegd dat de EHS behouden, gerespecteerd en uitgebouwd zal worden. Een evenement als Amsterdam Open Air is in strijd met de EHS. Het Gaasperpark is een natuurgebied.
EHS Zuidoost
GroeneRuimte: "De EHS betreft een netwerk van zowel grote als kleine gebieden in Nederland waar de natuur (flora en fauna) in feite voorrang heeft. De EHS is bedoeld om natuurgebieden te vergroten en met elkaar te verbinden. Door verbindingen tussen natuurgebieden te maken, kunnen planten en dieren zich makkelijker verspreiden over meergebieden. Hierdoor zijn deze gebieden beter bestand tegen negatieve milieu-invloeden. Grotere natuurgebieden zijn gevarieerder en er kunnen meer soorten planten en dieren leven.”
In het Gaasperpark heeft de evenementenindustrie momenteel voorrang en dat hoort niet. De belangenverstrengeling tussen evenementenorganisatoren en diverse overheden als stadsdeel Zuidoost en Groengebied Amstelland (gedirigeerd door Recreatie Noord-Holland NV) is overduidelijk. Twee handen op één vette buik.
Tijdens de vergadering van 12 januari van de Commissie Ruimte & Milieu van de Provincie Noord-Holland stond de Verkenning Toekomstperspectieven Recreatiebeleid op de agenda.
Belangrijkste was daarbij dat gedeputeerde Bond zich op zeker moment liet ontvallen dat Groengebied Amstelland niet geschikt is voor festivals zoals Spaarnwoude dat wel is. In een interruptie vroeg dhr. Bruggeman (SP) tot twee maal toe of hij het goed had verstaan en dat er dus geen dance events meer in GGA komen. Bond zei dat hij dat ook weer niet had bedoeld, maar wel dat GGA in elk geval niet geschikt is voor grote evenementen. Bond gaf in elk geval ook toe dat er in het toekomstig recreatieschappenbeleid per gebied gekeken en bepaald gaat worden wat er wel en niet kan.
Bond was ook dubbelzinnig. Aan de ene kant zei hij dat de bestemming van recreatiegebieden altijd recreatie is geweest - "Dat het vervolgens ook natuur werd is mooi meegenomen." Aan de andere kant zei hij ook dat waar nu natuur is in recreatiegebieden, deze natuur ook moet worden beschermd.”
Wat de oorspronkelijke bedoeling was met het Gaasperpark kunt u lezen in dit uittreksel uit het boek Floriade dat de opzet en uitwerking van het Gaasperpark in 1982 uiteenzet. Het mocht nooit een pretpark worden.
