De burgemeester van Amsterdam verschuilt zich achter orde en veiligheid als enige criteria voor het verlenen van vergunningen voor evenementen. Geld speelt blijkbaar ook een rol. Maar voor wie? Intussen durft zelfs wethouder Choho ‘de burgemeester niet in de wielen te rijden’ in zijn evenementenbeleid. De burgemeester promoot de evenementen zeer intensief. Hij is bij voorbaat voor meer en grotere evenementen. Dat tekent het evenementenbeleid waar hij zich actief mee bemoeit. Daarmee gaat de burgemeester wel zijn boekje te buiten. Van belangenverstrengeling zou geen sprake mogen zijn. Maar de belangen van de inwoners van Amsterdam worden voortdurend genegeerd en gebagatelliseerd. Amsterdam is een festivalterrein geworden. De meeste festivals zijn in open air. Dat moet veranderen. Amsterdammers willen ook eens gewoon rustig kunnen recreëren in de Amsterdamse parken. Burgemeester, wij zijn het volk!
Parool: "De gemeente moet haar beleid ten opzichte van festivals opnieuw formuleren, schrijft Coby Vreugdenhil, namens vereniging Beethovenstraat / Parnassusweg en Stichting Overleg RAI-buurten, in een ingezonden brief.
In Amsterdam worden we in toenemende mate geteisterd door de vele dance- en technofestivals in open ruimten verspreid over de stad. Het geluid draagt ver en weerkaatst tegen de hoge gevels. Op kilometers afstand wordt door de bewoners urenlang, ook binnenshuis met alle ramen en deuren dicht, een continu, eentonig, hersenloos gebonk gehoord (zie de vele ingezonden brieven in Het Parool).
Voor de evenementen worden de vergunningen in de regel slechts enkele weken tot drie dagen van tevoren (Flying Dutch in het Olympisch Stadion) aangevraagd. Zo kort van tevoren een aanvraag mogen indienen, terwijl de gemeente de minimumtermijn van zes weken als redelijk beschouwt voor het indienen van een zienswijze, kan niet anders worden geïnterpreteerd dan dat de gemeente er zelf actief aan meewerkt het indienen van bezwaren onmogelijk te maken.
Knoppen weer opengedraaid
Daarbij komt dat bezwaren, die tijdens of na evenementen worden ingediend, worden afgedaan met de melding 'kan niet in behandeling worden genomen' of 'gebleken is dat er aan de vergunningseisen is voldaan' (terwijl allang bekend is dat de normen veel te hoog gesteld zijn).
Dit versterkt het vermoeden dat het ambtelijk apparaat is geïnstrueerd elke vorm van bezwaar tegen de geluidsoverlast af te wijzen. Aan handhaving wordt niet meer gedaan bij festivals met minder dan vijfduizend bezoekers. De meeste festivals blijven daarom onder die grens.
Als er al wordt gehandhaafd, is dit onvoldoende effectief. Handhavingsambtenaren geven zelf aan dat de knoppen, nadat er een controle is geweest, gewoon weer worden opengedraaid.
Hoge boete
Wij stellen voor dat de gemeente zich aan de formele termijn van acht weken voor het indienen van een zienswijze houdt, het aantal toegestane dB(A) en vooral ook de dB(C) (die van de bassen) sterk verlaagt en tijdens de evenementen gedurende meerdere uren geluidsmetingen uitvoert en deze online in realtime publiceert, ook bij de minder omvangrijke festivals.
Daarnaast zou de gemeente daadwerkelijk moeten handhaven op overlast en overschrijding van de normen en sancties gaan opleggen (stilleggen festival; heel hoge boete).
En, last but not least, moet de gemeente haar beleid ten opzichte van festivals opnieuw formuleren, waarbij er adequaat rekening wordt gehouden met de inwoners. Dance- en technofestivals kunnen prima in goed geïsoleerde, afgesloten ruimtes worden gehouden: iedereen blij!"
