Ah, la douce France. Elk jaar is het een feest om Frankrijk tijdens de Tour de France een paar weken op de beeldbuis voorbij te zien trekken. Merveilleux!
Dit jaar weer de bijzondere attractie van een invalide astmalijder die al vier de keer de Tour heeft gewonnen en graag nog een vijfde keer wil winnen. En ik zal Froome de ronde met plezier zien verliezen. Laten we eerlijk wezen, we hebben al genoeg invaliden in de koers gehad van wie achteraf gebleken is dat ze verboden middelen gebruikt hebben, en nu weer deze astmalijder die wonderlijk genoeg beter rijdt dan alle anderen. Als deze Linke Loetje vier keer na mekaar als astmalijder de Tour wint dat kun je er toch van uitgaan dat dat komt door de zeer hoge dosis salbutamol. Dat kan toch niet anders. Je hoeft er geen specialist voor te zijn om in te zien dat hier iets niet klopt. Dus we kunnen gerust spreken van le Tour des Invalides. Er zijn meer coureurs die salbutamol gebruiken. Gelukkig zijn er sportverslaggevers die er ook zo over denken. Ik vraag me af hoelang het zal duren voor Froome van zijn overwinningen ontdaan wordt en uit de Tour gezet wordt. Maar het lijkt erop alsof dit soort kwesties juist goed is als reclame voor de Tour. Lekker veel commotie en geschrijf in alle media. Iedereen gaat kijken en de app-winkel van Apple ligt plat door het overweldigende aantal aanvragen van de Tour-app.
Ik kijk graag naar de beelden van een prachtig mooi Frankrijk en mag daarbij graag wat smullen van de sensatie rond Froome. Laten we hopen dat hij niet door omstaanders onderuit gehaald wordt, maar door eigen stommiteiten deze koers verliest. Dit soort rancune hoort nu eenmaal bij sport, zeker in de Tour des Invalides. Het is ook opvallend dat bedrijven als Deloitte tot de sponsors van renners behoren. Schandalen trekken schandalen aan.
Een bak aardbeien met een toef slagroom op schoot en ik zit weer goed voor een paar weken.
