In de Raadscommissie Infrastructuur en Duurzaamheid van de Gemeente gisteren werd door een paar insprekers een duidelijk standpunt ingenomen en een verzoek aan wethouder Choho gericht om onderzoek te doen naar de bodemgesteldheid van parken waar festivals gehouden worden. Daarmee kan de schade vastgesteld worden en kan men hiermee rekening houden als er terreinen belast worden door evenementen. Het gaat niet aan om onze parken het ene na het andere de vernieling in te helpen en dat te verdonkeremanen.
Het antwoord van wethouder Choho op dit verzoek valt onder de categorie klinkklare onzin. Letterlijk zei hij over het verband tussen bodemverdichting, tussen schade en festivals, “wat betreft het meten, ik ben altijd voor meer meten, maar ik ben niet voor een direct causaal verband te leggen tussen deze twee zaken zonder dat we vooraf weten of daar ook daadwerkelijk sprake van is.”
Dit is duidelijk geen stijlfiguur maar een bewuste denkfout, dus ambtelijk gewauwel. Dhr. Choho weigert namelijk te meten omdat hij er vooraf eerst zeker van wil zijn dat er een causaal verband is tussen schade en festivals. En wie niet meet, niet weet. En omdat hij niet weet, ziet hij geen reden om te meten. Nu schiet het me te binnen, dit is een catch 22. Als bestuurders de fout in gaan en het onredelijke nastreven dan moeten ze zich in allerlei bochten wringen om zich enigszins te rechtvaardigen. Waar het op neerkomt is gewoon dat Choho wel degelijk weet dat er schade is aan parken door festivals, daarom weigert hij juist om dat te onderzoeken. Een handige jongen, die Choho, maar wat hij zegt slaat als een tiet op een stoeprand.
En dhr. Toonk (VVD) liet weten ergens geen drol mee te maken te hebben. Ik ben heel wat gewend hier in Zuidoost, maar bij de gemeente lijkt het gerommel nog erger te kunnen zijn dan hiero. We houden Choho in de gaten. Hij zit volgens mij barstensvol met dit soort redeneringen. Maar dat is het geval voor alle bestuurders die bezig zijn met kuiperijen en op zijn best enkel holle vaten produceren. Jammer genoeg is het zo dat bestuurders zich meestal weinig gelegen laten liggen aan degelijke argumenten of de feiten. Zij hebben een beleid vastgelegd waar ze niet vanaf willen wijken; zij dienen de belangen van hun kleine, rijke achterban. Dat was vroeger zo in de regententijd, dat is nog steeds zo. Dacht u dat onze bestuurders zich iets gelegen zullen laten liggen aan de onderstaande feiten en ontwikkelingen? Daar hebben zij geen drol mee te maken.
Parool: "Amsterdam moet extra bezuinigen om de gevolgen van de decentralisaties op te vangen. Als de gemeente niets doet, dreigt in 2020 een tekort te ontstaan van 15 miljoen euro. Dat zegt wethouder Udo Kock.
Uit een kosten-batenanalyse die de wethouder Financiën heeft laten uitvoeren, blijkt dat de decentralisaties veel duurder uitpakken voor de gemeente dan werd gedacht. Daarom moet Amsterdam de komende jaren 'aanvullende keuzes maken om de decentralisaties betaalbaar te houden', laat hij weten. Dit betekent niet dat er minder zorg geleverd wordt; Kock hoopt vooral geld te besparen door efficiënter werken.
Gemeenten zijn sinds dit jaar verantwoordelijk voor de uitvoering van de Jeugdwet, de AWBZ en de Participatiewet. Voorheen lagen die taken bij de rijksoverheid. In het coalitieakkoord is al vastgelegd dat Amsterdam 70 miljoen euro extra beschikbaar stelt om de effecten van de operatie het hoofd te bieden."
Natuurlijk zullen de zorgkosten toenemen. Dat is zo bedoeld door de heersende neoliberale nomenklatura. Het gaat tenslotte om de achterban, nee, dat zijn niet de mensen, maar de zorgverzekeraars die meer omzet willen hebben, meer geld en winst. Het maakt hen niets uit of de premies daardoor moeten stijgen. Het neoliberaal beleid is onmenselijk en onze bestuurders horen zich daar diep voor te schamen. Zeker als we lezen hoe er op andere gebieden met geld gesmeten wordt.
Parool: "De gemeente trekt 20 miljoen uit voor het aantrekkelijker maken van parken, ook minder geliefde, en wellicht komt er eentje bij. Dat moet leiden tot een betere spreiding van publiek. Maar echt rustig zal het Vondelpark niet worden.
Op warme dagen puilen de populaire parken uit en dat gaat niet veranderen. Ook aan het toenemende aantal festivals komt geen einde. Dat valt op te maken uit de Agenda Groen die wethouder Abdeluheb Choho vandaag presenteert. Hij trekt 20 miljoen euro uit voor een upgrade.
Veel parken zijn op dit moment drassig, als gevolg van het steeds verder zakken van de bodem. Dit heeft te maken met de ondergrond. De meeste stadsparken zijn aangelegd op plekken waar de grond te slecht was om te bebouwen. Het gaat om veengrond en die klinkt in door het gewicht van mensen. Door goede drainage en goede beplanting kan dit enigszins worden opgevangen.”
Ha, dat heeft Choho alvast toch door, dat onze parken drassiger worden. En hoe komt dat, meneer Choho? Dat komt door de zware belasting van onze parken door steeds meer en steeds grotere evenementen. Maar dat wil Choho niet weten en ook niet meten. Het geld voor parken gaat besteed worden niet aan groenbeheer, maar aan het lokken van meer bezoekers naar parken aan de periferie van Amsterdam, onder andere Zuidoost. En dat doen onze bestuurders niet door de parken daar aantrekkelijker te maken, met aanplant, bloemperken (zoals bijvoorbeeld de binnenstad er honderdduizenden tulpen bijkrijgt) en fraaie plantsoenen, maar door het faciliteren van festivals en mudruns die onze parken nog verder de grond in stampen. De gemeente gaat 20 miljoen uitgeven om daarmee de organisatoren van evenementen te spekken. De gevolgen voor onze parken zullen over een paar jaar pas tevoorschijn komen en tegen die tijd zijn onze huidige burgemeester en Choho reeds lang elders ondergebracht. Dan komen er nog een paar tientallen miljoenen bij om onze parken te herstellen, voor zover dat dan nog mogelijk zal zijn met een paar miljoen.
