Vanmorgen hebben we twee hoorzittingen gehad over de evenementenvergunningen voor het GaasperPleasure/Guilty Pleasure en het Reggae Lake festival. De evenementenvergunningen zijn eigenlijk een gepasseerd station, want daar hebben de beroepsrechtbank en de Raad van State zich al over uitgesproken. Grote evenementen zijn in strijd met het bestemmingsplan. Bovendien ook in strijd met de structuurvisie 2040, de status van EHS en de voorwaarden die gesteld zijn aan omgevingsvergunningen. Voor beide festivals is een omgevingsvergunning nodig, dat volgt automatisch uit bovengenoemde uitspraak over Amsterdam Open Air in 2015. Toch bestaat de afd. vergunningen het om te stellen dat die niet nodig zou zijn voor beide genoemde evenementen. Er is zelfs even gespeeld met de gedachte aan LSP, lex silencio positivo, wat betekent dat als een vergunning niet binnen de wettelijke termijn verleend wordt of afgewezen, de vergunning van rechtswege van kracht wordt. Dat is bedoeld als bescherming voor de aanvrager. In dit geval lijkt het meer bedoeld om de wetgeving te omzeilen. Het bestuur zou dan zelf geen vergunning hebben verleend, maar de wet zou die van kracht laten worden. Leuk bedacht, maar niet de bedoeling van de wet. In de komende omgevingswet wordt LSP daarom uitgesloten om misbruik in deze zin te vermijden.
Stadsdeel Zuidoost heeft een hele batterij adviseurs vergunningen. We hebben dhr. Gossink al aardig versleten de voorbije jaren. Maar er is een nieuwe lichting veelbelovende adviseurs in de ambtenarij van Zuidoost. Ik had gehoopt dat die zich zou distantiëren van het onhoudbare beleid dat voorgaande jaren is gevoerd in Zuidoost, en dat goed opgeleide Surinaamse krachten het beleid eens grondig zouden saneren. Maar dat bleek erg naïef van mij te zijn geweest. Juist nu begint het gedonder met vergunningen opnieuw en erger nog dan voorheen. Voor GaasperPleasure en Reggae Lake werd vóór begin van de opbouw van de festivals zelfs geen omgevingsvergunning verleend. Er kwam een besluit tot uitstel van zes weken. Voor GaasperPleasure is die op 21 september bekendgemaakt. Voor Reggae Lake moet die nog verleend worden. Morgen is de laatste dag dat het nog kan voordat de LSP ingaat. Ook voor GaasperPleasure koos de adviseur vergunningen voor het verlenen op het laatste moment. Daarmee wordt duidelijk dat dit uitstel enkel bedoeld is om de hele procedure zoals voorgaande jaren te vertragen. Dat valt onder onbehoorlijk bestuur. Een omgevingsvergunning is juist bedoeld om voorwaarden te stellen en beschermende maatregelen voor fauna en flora op te dragen aan de organisatoren. Een omgevingsvergunning verleend na afloop van het evenement is absurd en is een aanfluiting van de wetgeving en de rechtspraak.
Mevr. Jamillah Pieternella is volgens mij verantwoordelijk voor de omgevingsvergunningen voor o.a. Reggae Lake. Vanmorgen verklaarde zij en dhr. Gossink dat die er morgen komt. Een LSP durven ze toch niet aan. Mevr. Pieternella heeft een opleiding genoten waar je u tegen zegt, ze kent haar talen, is gespecialiseerd in omgevingsrecht en heeft tal van extra cursussen gedaan. Zij schrijft zelfstandig beslissingen op bezwaar; schrijft zelfstandig bestuursvoorstellen en presenteert deze. Zij weet dat het verlenen van vergunningen betrekking heeft op aspecten als integriteit, openbare orde en veiligheid, maar ook ruimtelijke orde. Dus iemand om rekening mee te houden en met een prachtige loopbaan voor de boeg.
Maar ik begrijp niet waarom zij deze kwestie zo heeft aangepakt. Als het om integriteit gaat dan is er al jaren voldoende reden om te twijfelen aan de integriteit van sommige ambtenaren en bestuurders. Er is de recente zaak Kansrijk en er zijn de vergunningen waarvoor besluiten op bezwaar soms jarenlang tegengehouden werden om juridische procedures te dwarsbomen. Dat heeft alles met integriteit te maken. Burgers hebben het recht om binnen redelijke tijd in beroep te gaan tegen besluiten van besturen. Mevr. Pieternella weet dat de Wet Bibob een (preventief) bestuursrechtelijk instrument is. Als er een ernstig gevaar dreigt dat bijvoorbeeld een vergunning wordt misbruikt, kan het bevoegde bestuursorgaan de aanvraag weigeren of de afgegeven vergunning intrekken. Zo wordt voorkomen dat de overheid criminele activiteiten faciliteert. Ze heeft er wel verstandig aan gedaan om geen misbruik te maken van de LSP.
Maar er blijven meerdere knelpunten. Grote evenementen zijn namelijk in strijd met het bestemmingsplan, waarop slechts een uitzondering (geen permanente uitzondering) verleend kan worden met een omgevingsvergunning; ze zijn ook in strijd met de status van EHS, ook met de Structuurvisie 2040 waarin staat dat de EHS gerespecteerd dient te worden; en grote evenementen voldoen ook niet aan de eisen die gesteld worden voor omgevingsvergunningen. Het uitblijven van besluiten op bezwaar en zelfs het negeren van een rechterlijke uitspraak in direct beroep en daarbij het misleiden van griffie en rechter, zijn misbruik van wet en recht. Als er geen sprake is van onafhankelijkheid van een bestuur dat zijn zielezaligheid verbonden heeft aan het faciliteren van evenementen die niet toegestaan zijn volgens alle geldende regels en als daarbij nog eens de belangen van omwonenden actief geschonden worden door het belemmeren van de gang naar de rechter, dan is er volgens mij sprake van een grove mate van onbehoorlijk bestuur. Een adviseur vergunningen zou zich daar bewust van moeten zijn. Vanmorgen hebben twee burgers, leken op het gebied van recht en bestuur, moeten wijzen op de plichten en regels waar een bestuur zich aan dient te houden. Dat had gezien de capaciteiten van mevr. Pieternella anders gekund. Nu wacht ons een toekomst met meer rechtszaken die nu eindelijk op gang komen. Deze twee hoorzittingen hadden niet gehoeven als het bestuur op reglementaire manier twee omgevingsvergunningen had verstrekt vóór het begin van de opbouw van GaasperPleasure en Reggae Lake. De organisatoren beweren tijdig een aanvraag en de nodige stukken ingediend te hebben. Het is het stadsdeelbestuur dat in gebreke is gebleven en dat bewust met als doel het vertragen van de procedures.
Mevr. Ivette Forster en dhr. Soekra, organisatoren van Reggae Lake, zijn niet verschenen op de hoorzitting waar zij uitleg hadden kunnen geven over hun aanvraag. Zij voelen zich waarschijnlijk ook boven de wet staan, dit is Zuidoost tenslotte. Maar zij komen wel telkens opdraven om propaganda te maken en leugens te vertellen op de bijeenkomst over de locatieprofielen en de vergadering van het algemeen bestuur waar inspraak geleverd kon worden. In feite hebben zij daar niets te zoeken. Deze vergaderingen zijn hoofdzakelijk bedoeld voor bewoners van Zuidoost, die het al moeilijk genoeg hebben om hun mening kenbaar te maken als het bestuur daar geen mededelingen over doet. Festivalorganisatoren worden al zeer vroeg betrokken bij de besluitvorming. Het schijnt ook dat de broer van mevr. Forster ook betrokken was als ‘geluidsarchitect’ bij Reggae Lake. Hij is dus verantwoordelijk voor de opstelling van de luidsprekers, waarvan een deel gericht was op de zuidoever van de plas. Maar een geluidsrapport is er blijkbaar niet en zal er waarschijnlijk ook niet meer komen. Aan de regels hebben de organisatoren zich in elk geval niet gehouden. Het gerommel met festival Kwaku lijkt zich weer te herhalen en verder uit te spreiden naar het Gaasperpark.
Misschien kunnen alle adviseurs vergunningen van Zuidoost zich eens laten herscholen en de wet er nog eens grondig op nalezen. De Stichting Natuurbescherming ZO geeft graag gratis juridisch en bestuurlijk advies. Zuidoost moet eens ophouden zich negatief op de kaart te zetten. Jonge ambtenaren, doe daar wat aan. Vertel aan mevr. Dalgliesh precies wat mag en niet mag.