De afzetting naar Liendenhof en Lopikhof is gisteravond te vroeg weggehaald, en daardoor werd het daar een af- en aanrijden plus parkeren van afhalers en bezoekers voorbij flat Liendenhof nrs. 2-114 en Lopikhof. Het rondje bij de flat Liendenhof en Lopikhof (aanleunwoningen en bejaardentehuis) werd een populaire afspreekplek om elkaar op te halen. Daarbij werd er in het gras geparkeerd en in een bloemperk geplast. Hieronder een paar voorbeelden.
Parool: "Door mensenmassa's, lawaai en festivals zijn parken geen plek meer om uit te rusten of te ontsnappen aan de drukte. Stiltezoekers vluchten terwijl de gemeente klopt, veegt en zuigt.
De druk is groot op parken, klinkt het met name in het voorjaar bijna dagelijks. 'Verwoestende festivals' springen in die discussie het meest in het oog. Los daarvan worden parken steeds meer bezocht. Je zou kunnen zeggen dat de Amsterdammers de parken eindelijk gebruiken waarvoor die in meerderheid ooit bedoeld zijn: bewoners van kleine, krappe huizen zonder tuin of balkon de gelegenheid te bieden buiten te zijn.
Zoveel gebruik woont een park uit, dat laat zich op de vingers natellen. In het geval van het Vondelpark leidt de drukte ook tot overlast. Met name de gigantische berg afval die er elke avond achterblijft, leidt tot ergernis bij omwonenden en mensen die het park ook zien als een plek waar je voor iets anders terecht zou moeten kunnen dan zien en gezien worden.
Er valt wel degelijk in te spelen op de groei van het gebruik, zegt landschapsarchitect Mascha Onderwater van Bureau B+B, die veel ervaring heeft met werken in steden. "Wij hebben onlangs een park aangepakt in Potsdam, waar we via zoneringen de beschikbare ruimte opdelen. Wat voorheen een beetje een troosteloos voormalig militair terrein was, is nu een prettig stadspark met ruimte voor gezelligheid en rumoer, maar ook voor rustzoekers."
Festivals
Onderwater vindt dat de gemeente duidelijk moet zijn. Gebruik door festivals kan volgens haar in goede banen worden geleid door er een aantal parken voor aan te wijzen en die ook geschikt te maken.”
In het Gaasperpark dumpt men tegenwoordig alles wat maar overlast kan veroorzaken. 'Daar wonen toch maar hoofdzakelijk zwartjes', is de redenering dan, ‘die zien daar geen been in’. Dat komt ook door voormalig stadsdeelvoorzitter Belliot die ooit eens beweerde ‘groen is een wit ding’.
Update: Vandaag had ik door een iets andere windrichting toch minder geluidsoverlast thuis. Al mijn metingen bleven onder de 67 dB(A). Dat de lage frequenties onder de 50 Hz weggefilterd worden is een fabeltje. ’s Avonds als het aantal decibellen omhooggeschroefd wordt, zijn ook de subbassen van de subwoofers duidelijk aanwezig. Er wordt niks weggefilterd, ook niet beneden de 20 Hz. Maar ja, zolang er geen controle en geen handhaving is kunnen de festivalorganisatoren de kluit lekker belazeren. De grond vlakbij het rosarium was behoorlijk aan het trillen.
Vanavond liepen er overal langs de afzettingen groepjes jongeren die naar een opening zochten waar ze naar binnen konden. Maar er was overal controle, ja daarvoor wel, dus veel succes zullen ze niet gehad hebben. Een idylle gratis voor iedereen is Amsterdam Open Air zeker niet. It’s a lean, mean money making machine. Fuck a duck and be happy!
Wat ik wel gemerkt heb dit jaar is dat de bewakers, toezichthouders, verkeersregelaars en wat dies meer zij, vriendelijker waren dan vorige jaren, tenminste voor mezelf dan. Anderen hebben mogelijk andere ervaringen.