Who makes the city? De vastgoedmakelaars en ontwikkelaars of de bewoners van Amsterdam? Ondanks het feit dat we in Amsterdam een 'groene en democratische' coalitie hebben, worden bepaalde groepen sterk bevoordeeld. Gentrification schijnt ook voor de linkse partijen de weg naar de heilsstaat te zijn. Festivals menen zich te mogen presenteren als broedplaatsen voor creatievelingen. In feite zijn zij nu onderdeel van multinationals als LiveStyle. Zo ook Amsterdam Open Air, die onder de naam AIR nog veel meer amusement als een nieuwe industrie aanbiedt. Wij amuseren onze parken en natuur intussen kapot. AIR sponsorde natuurlijk ook dit evenement. Onze politici lopen zo te zien aan de leiband van de grote festivalorganisatoren. Wiecher Troost van Appelsap (hij liep rond met een t-shirt van Awakenings - onderdeel van de multinational LiveStyle) deed een verwoede poging om een wit voetje te halen bij de krakers die dit evenement heel ludiek een prettige wending hebben gegeven. De bijdragen van politici als Marijn Bosman (D66) en erger nog Deniz Karaman (GroenLinks) waren ronduit deplorabel, niet te geloven! GroenLinks of GrauwLinks? Ze voeren het liefst een neoliberaal beleid. De ene keer verhinderen ze initiatieven door te wijzen op bestaande bestemmingsplannen, en andere keren zorgen ze ervoor dat de bestemmingsplannen in neoliberale zin aangepast worden.
Wat festivals betreft probeert men initiatieven in die richting voor te stellen als vrijplaatsen of broedplaatsen met een vaste basis in parken en natuurgebieden. In feite zijn deze broedplaatsen de kweektuinen van een nieuw neoliberaal beleid dat ook de laatste stukken van onze openbare ruimte wil privatiseren. Het zou bijzonder wrang zijn als dat juist uitgewerkt en vastgelegd zou worden door linkse partijen die zich 'groen en democratisch' noemen.
Als het de gemeente goed uitkomt dan baseren ze zich op rechterlijke uitspraken, maar als ze het niet eens zijn met de rechtspraak dan zoeken ze naar middelen om toch hun zin te krijgen. Pure willekeur.
Je kunt naar Het Hem op verschillende manieren. Een ervan is de Zaanferry. Het was gisteren mooi weer, dus dat heb ik maar gedaan. Dat gaf me de gelegenheid om onderweg de iconen van Amsterdam te aanschouwen, de Adam-toren met zijn boven de afgrond hangende schommels, wat broedplaatsen (die geen vrijplaatsen zijn!) en Het Hem dat net geopend was. Mij was verzocht om om één uur aanwezig te zijn voor de registratie. Ik was gezien de Zaanferrytijden een kwartier eerder aanwezig. Er stonden een paar stewards om bezoekers te verwelkomen, maar niemand had gehoord van We make the city, ook niet nadat ik mijn entreebiljet had laten zien. Ik trof iemand aan die belangrijk scheen te zijn, de eigenaar wellicht? Maar die praatte alleen Engels. Ok, no problem. He didn’t know either. Uiteindelijk vond ik de zaal waar nog stoelen, tafels en what not uitgesleept werden en een paar mensen bezig waren met de voorbereiding van het We-make-the-city - Spaces-that-matter Dingsbums. De aangeworven gidsen waren besteld voor 13:00 uur. Het gebeuren begon dus te laat. Goed, de tent is net in bedrijf en de eigenaar behoorde kennelijk tot de gentrificerende gents. Er was al een ludieke drink/eetplek, Bord voor je kop.
De Zaanferry was leuk natuurlijk, maar stonk naar dieselolie. Of dat aan de boot lag of de haven weet ik niet precies. Terug naar Amsterdam ben ik maar op het bovendek gaan zitten. Daar was het ietsje beter.
De Zaanferry kwam langs Pllek, een zogenaamde broedplek, niet te verwarren met een vrijplaats. Commercieel dus. Ook dat rare kraanhotel. Op zich wel leuke dingen.
Het gedeelte met de praatjes van de bobo’s, commerciëlen, festivalmultinationals en politici, met name mevr. Bosman (D66) en hoogstwaarschijnlijk toekomstig D66-lid Deniz Karaman (vooralsnog GroenLinks) was niet te harden. Met argumenten bereik je bij dit clubje niets. Ze drammen door tot ze denken dat ze gelijk hebben. Mirik Milan heeft zijn creative footprint over millennial preferences met veel incrowd-blablabla over ons uitgestort, opgesext met ‘studies’ over New York, Sydney, Berlin en andere hotspots. Het gaat bij hen vooral om geld, veel geld.
Navigare necesse est, vivere non est necesse
