Parool: "Rust en reuring blijven ruziën in nieuw evenementenbeleid
Het nieuwe evenementenbeleid moest rust brengen, maar daarvan was in het eerste jaar nog weinig te merken. Zijn het kinderziekten of zijn de belangen van bewoners en organisatoren gewoon niet verenigbaar?
Duidelijkheid en balans waren de doelstellingen van de gesprekken die wijlen burgemeester Eberhard van der Laan enkele jaren terug in de ambtswoning begon met bewoners en organisatoren.
De hoop was dat het overleg zou leiden tot een werkbaar compromis tussen de aanhangers van rust en de liefhebbers van reuring. In Amsterdam moet het goed feesten zijn, was het uitgangspunt, maar ook goed wonen.
Groen licht
De gesprekken leidden tot een nieuw
evenementenbeleid dat begin dit jaar groen licht kreeg van de
gemeenteraad. Een half jaar later spreekt de commissie opnieuw over het
beleid, op verzoek van de PvdA, die zich zorgen maakt over de uitvoering
ervan. De fractie zal donderdag tijdens de vergadering met voorstellen
komen die alsnog moeten zorgen voor de balans die eerder in het
vooruitzicht werd gesteld.
Els Iping van de Vereniging van Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad (VVAB) bijvoorbeeld kookt nog steeds van woede over de wijze waarop Pride Amsterdam is verlopen.
Iping: "Mag ik het plat zeggen? We zijn genaaid. In het eerste gesprek in de ambtswoning hebben wij drie eisen over het geluid op tafel gelegd:
na 23.00 uur moet iedereen kunnen slapen, mensen moeten thuis met de ramen dicht een gesprek kunnen voeren en de gemeente moet bewoners beschermen tegen gehoorschade. Dat vond iedereen redelijk, ook de organisatoren. Er is in de praktijk helemaal niets van terechtgekomen.”
Onvrede is er ook over de zorg voor het groen in de stad. Mede als gevolg van de hete en droge zomer is aan de kale velden in de parken duidelijk te zien waar de festivals hun tenten hebben opgeslagen. Dat het gebruik van het publieke groen voor commerciële evenementen er in de zomermaanden toe leidt dat delen van het park op slot gaan, kan ook op steeds minder begrip rekenen.
Commerciële belangen
Tegenover de bezorgde burgers
staan de organisatoren, die stellen dat zij juist heel veel moeite (en
geld) steken in het beperken van de overlast, zoals afgesproken. Hen
stoort hen dat een kleine groep kritische burgers elke aanleiding
aangrijpt om naar de rechter te stappen.
Het zijn juist die commerciële belangen die volgens critici als Els Iping van de VVAB de balans naar de verkeerde kant doen doorslaan. "De financiële belangen van de sector zijn enorm groot. De stadsdelen zijn vooral bezig om evenementen mogelijk te maken.”
"Wat kunnen de bewoners daar tegenoverstellen? Wij hebben onze nachtrust en de leefbaarheid van de stad als belang. Het is een illusie gebleken dat die verschillende belangen met elkaar in balans kunnen worden gebracht. Het is gewoon een ongelijke strijd.”'
Het is een teken van verregaande arrogantie dat organisatoren zeuren over het feit dat burgers hun democratische recht gebruiken om naar de rechter te stappen. De organisatoren mogen uitzonderlijk en enkel met een omgevingsvergunning een festival organiseren in parken. Toch zien ze het als hun recht om dat te blijven doen. Hun core business is het veroorzaken van allerlei vormen van overlast, geluidsoverlast, parkeeroverlast, zwerfvuil, vernieling van groen, verdichting van de parkbodem, verstoring van de fauna, drugsgebruik enz. enz.