Het gaat niet goed in Amsterdam met de huidige coalitie. De stad wordt geteisterd door geweld, er zijn zeer ernstige problemen met het AEB, de burgemeester heeft een probleem met gezag in haar eigen gezin (ze is haar gezin vergeten te briefen over wat van hen verwacht wordt in de ambtswoning), het rommelt bij politie en brandweer, de luchtvervuiling is dramatisch, enz. enz. De huidige coalitie kan die druk helemaal niet aan. Het vertrouwen in de huidige coalitie daalt als een baksteen in troebel grachtenwater.
Om even alle problemen die de coalitie plagen opzij te schuiven speelt mevr. van Doorninck wat paniekvoetbal. Het is triest.
Ay, Marieke, Marieke, je t’aimais tant,
Zonder liefde warme liefde
Waait de wind c'est fini
Zonder liefde warme liefde
Weent de zee déjà fini
Je hebt de druk van winstbeluste festivalorganisatoren natuurlijk, en nu 'de druk van sport’ weer. Er is geen stad die zoveel sportfaciliteiten heeft als Amsterdam. Maar het is beleid om het volk koest en bezig te houden met sport. Eerst volmesten met barbecues en dan de burger onder druk zetten om te gaan sporten. Dat moet natuurlijk het liefst in parken en natuurgebieden. Wandelen en fietsen wordt kennelijk niet gezien als sport. Dit zijn in feite gratis activiteiten die geen nieuwe infrastructuur behoeven. In een neoliberaal beleid moet het geld rollen, dus meer dure sportvoorzieningen, zodat de natuuronvriendelijke bestuurders eindelijk eens die vermaledijde natuur en die vervelende bomen aan kunnen pakken. De huidige coalitie heeft een hekel aan natuur. De herinrichting van het NNN moet meer reuring en commercie opleveren. Kennelijk gaat men ervan uit dat Zuidoost toch niet bestemd is voor andere meer intellectuele activiteiten. Intussen blijft Zuidoost vasthangen in een sfeer van geweld en onveiligheid.
GroenLinks zwicht voor elke ‘druk’, of dat nu festivals, drugs of sport is. Nee, groen en democratisch is de huidige coalitie niet, wel paternalistisch en onverantwoordelijk. De druk van burgers laat de coalitie van zich afglijden als water van een eend. B&W van Amsterdam negeren wetten en regels wanneer hen dat goed uitkomt. Rechtsonzekerheid is de norm in deze stad.
Intussen krijgen de vechtsporten in achterstandswijken in Amsterdam alle aandacht. Om de weerbaarheid te verhogen? Rechtsextremistische partijen leggen daar in het bijzonder de nadruk op. Voetbalhooligans vormen ook een ‘druk’, zelfs macht in Amsterdam. Sport in het algemeen en voetbal in het bijzonder zijn het propagandamiddel bij uitstek, vooral als het niet goed gaat.
In Zuidoost is al een ‘survivalbaan’ gepland op de zuidoever van de Gaasperplas. En wellicht wil men ook een ‘voedselbos’ voor als de voedselbevoorrading stokt.
De plannen van wethouder van Doorninck staan in de brochure Duurzaam Landschap. "Duurzaam landschap is houdbaar landschap: landschap dat niet wordt ‘opgemaakt’ of onomkeerbaar aangetast of gebruikt.”
Veel blablabla en poeha, maar als je goed leest dat wil de wethouder de HGS, de Hoofdgroenstructuur op de schop. Daar moet meer in gebouwd worden, meer sportfaciliteiten met bijbehorende parkeergelegenheid. En wees er maar zeker van, dat is onomkeerbaar. Niemand zal er ooit over denken om een voetbalstadium af te breken en te vervangen door een bos. Wat weg is zijn we voorgoed kwijt. Er moet meer Lebensraum komen voor onder andere expats; want zonder expats is Amsterdam geen knip voor zijn neus waard natuurlijk. Het landschap wordt een schandlap.
Duurzaam Landschap: "De groei van de stad zorgt ook voor een toenemende vraag naar sportvelden en sportfaciliteiten. Via de referentienormen voor maatschappelijke voorzieningen wordt inzichtelijk dat het om een fors ruimtebeslag gaat voor met name voetbal- en hockeyvelden. Deze sportvelden en daarbij behorende faciliteiten (kleedkamers, parkeren) moeten bij voorkeur dicht bij de gebruikers, dat wil zeggen in de wijken, liggen. Ondanks inzet op innovatief grondgebruik is het de komende jaren mogelijk toch nodig om te gaan kijken naar sport in bestaand stedelijk groen, of in de scheggen.. Het beleid voor de hoofdgroenstructuur maakt dat nu alleen mogelijk in de gebieden met de hoofdgroenstructuur-typering ‘sportpark’.
De Nota Duurzaam landschap wil sturen op het eerst goed benutten van de inpassingsmogelijkheden in het voor bebouwing en bedrijvigheid bestemde deel van de stad. Of en zo ja hoe ook in de hoofdgroenstructuur meer ruimte geboden kan worden voor sportvelden is een vraag die in het kader van de Omgevingsvisie nader onderzocht wordt.”
Dit stuk is in de laatste RO besproken en gisteren in de Raad, als een “wensen en bedenkingen” raadsvoordracht. Ze gaan nu als proef een jaar de Ladder van het Landschap (die belangen afweegt) methode toepassen en evalueren. Het eventueel mogelijk maken van sportvelden in de HGS in de overige groentypes naast ‘sportpark’ wordt bij de Omgevingsvisie betrokken.
De motie van de PvdD om dit niet te doen is verworpen.
Zelfs de motie van de PvdD om de betrokkenheid van natuur- en milieuorganisaties te verankeren in de verdere ontwikkeling van de Omgevingsvisie is verworpen, met als argument dat ze al met organisaties spreekt en niet begreep hoe dit verder verankerd kan worden.
We hebben het onderzocht, mevrouw van Doorninck, maar het kan echt niet, meid! Leuk geprobeerd, wij Amsterdammers hebben dringend behoefte aan meer groen, niet meer kunstgras! Meer zuivere lucht, geen verstedelijking van het groen! Geen beweeglandschappen met sporttoestellen, maar beleeflandschappen! Niet het volk eerst vetmesten met barbecues en ze dan het platteland op sturen om af te vallen.
Megalomaan Amsterdam heeft ook al buitengewesten op het oog, waaronder de Ouderkerkerplas, Diemerbos, Tuinen van West en het Twiske. Toe maar.
Trouwens, B&W verzinnen maar wat. Hoe vaak horen we in tram of café de roep om ‘meer sportvelden en sportfaciliteiten’? Nooit. Amsterdam zit er al vol mee. Het is nogal simplistisch om te menen dat het volk meer sport wil; ja, op de tv.
Terwijl Amsterdam druk aan het lobbyen is om het NNN en nu de HGS op de schop te krijgen, dus de natuur en het groen aan het afbreken is, onder andere door de herinrichting van het NNN rond de Gaasperplas, wil de provincie Noord-Holland de komende jaren ruim € 230 miljoen investeren in natuur en biodiversiteit, en ruim € 44 miljoen in natuurbeheer. Het tekort op de balans van Groengebied Amstelland kan daarmee meteen teruggedraaid worden en het groenbeheer van GGA kan nu enkel en alleen gericht zijn op behoud en versterking van natuur en biodiversiteit! Toch! Of niet dan?
Eerlijk gezegd heb ik hier mijn twijfels over. Gaat het geld misschien toch naar infrastructuur, sportvelden en parkeerplekken? Het is te mooi om waar te zijn. Men heeft het inderdaad over ‘natuurinclusief bouwen’ en ‘natuurinclusieve landbouw’. Fake nieuws rechtstreeks van uw locale overheid. Gewone onvervalste volksverlakkerij van eigen bodem.
Besteed een deel van dat geld aan ecologisch groenbeheer in het NNN!
Ook het kabinet loopt over van groene intenties. Maar wat die waard zijn is nog de vraag.
Natuurplannen kabinet ambitieus maar niet concreet.
Zijn de beroemde groene longen van Amsterdam in gevaar?
"De scheggen van Amsterdam, de ‘groene vingers’, werden bewust aangelegd om elke bewoner binnen het kwartier in het groen te laten zijn. Maar nu moeten er tienduizenden woningen worden gebouwd.
De wethouder erkent in diezelfde nota weliswaar dat steeds meer burgers zich zorgen maken over de toekomst van het landschap, maar het is wrang te lezen dat de Metropoolregio Amsterdam met een oppervlakte van 102.000 hectare jaarlijks slechts 60 miljoen euro beschikbaar heeft voor natuur en landschap.
De afname van groen en dus van de kwaliteit van de leefomgeving is Jaap de Jong, directeur van Stichting De Gezonde Stad, een doorn in het oog. „Uit onderzoek door de universiteit van Wageningen blijkt dat het stadsgroen in Amsterdam een hogere economische waarde vertegenwoordigt dan die van de woningbouw”, aldus De Jong. „Waarom wordt niet meer in groen geïnvesteerd? Groen komt achterop als het om plannenmakerij gaat.”
Als er te weinig groen in een stad is of als dat groen onder druk komt te staan, kan dat leiden tot agressie. Steeds meer mensen die steeds minder groen tot hun beschikking hebben, leidt tot drukte in het weinige groen. En soms zelfs tot conflicten, zoals afgelopen zomer in het Vondelpark waar nabij speelvijvers en fonteinen de commerciële klasjes van bootcampers botsten met jonge ouders en hun kinderen."