Vandaag kreeg ik van mijn advocaat de uitspraak van de Bestuursrechtbank Amsterdam over de verleende omgevingsvergunning voor Amsterdam Open Air 2017. Het beroep van de Stichting Natuurbescherming ZO is gegrond verklaard, het omstreden besluit is vernietigd en het college is veroordeeld in de proceskosten. De uitspraak is net als die voor Reggae Lake 2016. Belangrijke voorschriften voor mitigerende maatregelen en schouwen zijn nog steeds onvoldoende kenbaar. Het omstreden besluit is daarom volgens de rechtbank niet met de vereiste zorgvuldigheid tot stand gekomen en komt daarom voor vernietiging in aanmerking.
Er loopt nog een bezwarenprocedure voor Reggae Lake 2018 en die is tot nader order opgeschort vanwege het ontbreken van belangrijke gegevens en metingen. In elk geval is voor Reggae Lake weer geconstateerd dat een aantal voorschriften en voorwaarden niet zijn nageleefd. Dat was ook in 2016 het geval. Daarom zou voor dit evenement geen vergunning meer verleend mogen worden. Als organisatoren voortdurend voorschriften en voorwaarden negeren dan blijft rechtsonzekerheid bestaan.
De Bestuursrechtbank heeft alleen beoordeeld of het college de omgevingsvergunning ‘in redelijkheid’ heeft kunnen verlenen, maar heeft geen oordeel gegeven over de vraag of het festival in 2017 in het Gaasperpark mocht plaatsvinden.
Die vraag zal binnenkort door een uitspraak van de Raad van State beantwoord worden.
Het college/stadsdeel zullen wel weer in beroep gaan bij de Raad van State. Voor mij is het duidelijk dat de ‘discretionaire bevoegdheid van de burgemeester’ die door de Rechtbank genoemd wordt, zich enkel uitstrekt tot het verlenen van een evenementenvergunning, maar niet tot het verlenen van een omgevingsvergunning voor een NNN-gebied waarin de Provinciale ruimtelijke verordening van kracht is. De burgemeester heeft niet de bevoegdheid om de PRV te wijzigen of eigenzinnig te interpreteren. Net als de Stichting hebben B&W van Amsterdam in verband met de wijzigingen van de PRV een zienswijze moeten indienen. Het NNN rond de Gaasperplas blijft zonder enige twijfel in zijn huidige begrenzing en doelstellingen behouden.
Het is opvallend dat Amsterdam pas na lang aandringen de EHS (NNN) is gaan erkennen en zich nog steeds in allerlei bochten wringt om eraan te ontsnappen. Dat zou in een groene en democratische coalitie niet de praktijk mogen zijn. De Structuurvisie Amsterdam 2040 en de Ecologische visie zijn duidelijk:
“Het beleidsuitgangspunt van deze ecovisie is: “de ecologische hoofdstructuur wordt gerespecteerd, knelpunten worden aangepakt en voor wijzigingen is, vergelijkbaar met de hoofdgroenstructuur, een besluit van de gemeenteraad nodig.”
In elk geval is nu weer duidelijk dat er aan het vergunningen- en handhavingstraject nog veel te verbeteren valt. De vraag is ook of de festivalorganisatoren wel ooit zullen voldoen aan de regels. Men denkt maar wat aan te mogen rommelen omdat er geen of nauwelijks controle en handhaving is en probeert zo kosten te besparen. Het is niet aan te raden om festivals te organiseren in een natuurgebied, omdat daar meer en andere voorschriften gelden dan op een evenemententerrein of in een zaal als de ZiggoDome die daarop is ingesteld. Amsterdam Open Air was dit jaar al met zijn achtste aflevering bezig, en nóg is men met de voorschriften en voorwaarden niet in orde. Gewoon stoppen met alle festivals in natuurgebieden, dat is de beste oplossing.