In NOS nieuws beweert staatssecretaris Wiebes dat Nederland geen belastingparadijs is. Onze overheid is zeer goed in het verzinnen van verhullende terminologie. Belastingontwijking is volgens het net uitgekomen rapport niet hetzelfde als belastingontduiking. Want kijk, diz being de Nedderlens, er is altijd een manier om wat krom is recht te praten in onze wetgeving. Ontkennen doet het ook goed. Wiebertje moet zich schamen.
VK: "Voor de VS is Nederland hét favoriete belastingparadijs
Nederland is niet zomaar een belastingparadijs voor Amerikaanse multinationals, het is hét belastingparadijs. Er is geen land waar om fiscale redenen zo veel geld naartoe wordt gesluisd als Nederland. De 500 grootste Amerikaanse ondernemingen, de Fortune 500, stalden in 2010 127 miljard dollar (93 miljard euro) fiscaal vriendelijk in Nederland.
Daarmee was Nederland veel populairder dan beruchte belastingparadijzen als Bermuda (94 miljard dollar) en de Kaaiman Eilanden (51 miljard). Er is ook geen land in de wereld dat van zoveel multinationals een of meer bv's heeft."
NRCQ: "Hoe Nederland een belastingparadijs werd
De Europese Commissie bekijkt vandaag of er een formeel onderzoek komt naar fiscale vluchtroutes voor multinationals in Nederland en Ierland. Ten minste, dat hebben ingewijden gezegd tegen het Amerikaanse persbureau Bloomberg.
Eurocommissaris Algirdas Semeta (Belastingzaken) heeft flinke kritiek op belastingparadijzen als Nederland. Hij noemde het gunstige belastingbeleid voor multinationals vorige week “agressief”, “kortzichtig” en schadelijk voor andere lidstaten van de Europese Unie."
EUObserver: "Dutch tax regime similar to Luxembourg's, auditors find
Dividend, interest and royalty payments that companies let pass through the Netherlands to avoid taxation have increased substantially in the past decade, the Netherlands Court of Audit has found.
In a report published on Thursday (6 November), the court writes that tax laws and treaties that originally were meant to avoid that a company has to pay the same tax twice, have led to a tax climate in the Netherlands which is “favourable to multinationals”.
It also signals that the Dutch parliament “does not have a complete view” of how the country's tax policies lead to tax avoidance.
The European Commission is currently investigating whether tax authorities in the Netherlands have provided state aid to Starbucks. It is executing similar inquiries in Ireland (Apple) and Luxembourg (Fiat and Amazon)."
Algemene Rekenkamer - Belastingontwijking
Rapport Belastingontwijking: "Internationaal opererende ondernemingen proberen bij de structurering van hun activiteiten doorgaans om binnen de kaders van de wet de eigen belastingdruk te verlagen. Dit wordt tax planning genoemd. Anderen spreken in dit verband van belastingontwijking. Zowel bij tax planning als bij belastingontwijking wordt binnen de kaders van wet- en regelgeving gebleven. Belastingontwijking moet scherp worden onderscheiden van belastingontduiking, omdat in het laatste geval wel in strijd met wet- en regelgeving wordt gehandeld.
Het fiscale klimaat voor internationaal opererende ondernemingen in Nederland wijkt op het niveau van individuele regelingen op hoofdlijnen niet af van dat van andere vergelijkbare Europese landen, zoals het Verenigd Koninkrijk, Zwitserland en Luxemburg. Wel zorgen vooral regelingen die primair gericht zijn op het voorkomen van dubbele belasting ervoor dat ons land een fiscaal gunstig klimaat heeft voor internationaal opererende ondernemingen. Het gaat dan om regelingen als:
• het niet nogmaals belasten van in het buitenland gegenereerde inkomsten uit deelnemingen;
• het ontbreken van bronbelasting op rente en royalty’s;
• de in belastingverdragen overeengekomen verlaagde bronbelasting op inkomend dividend, rente en royalty’s.
Internationaal opererende ondernemingen maken van die regelingen gebruik door hier vennootschappen te vestigen voor het ontvangen van dividenden, rente en royalty’s en het doorgeven daarvan aan niet in Nederland gevestigde groepsmaatschappijen."
Karin Spaink: "Naomi Klein zette een intrigerende gedachtenstap. Zij beweert dat, na de stadstaat, de natiestaat en de federale staten, we nu naar een nieuwe regeringsvorm groeien: de bedrijfsstaten. Op veel punten groeit de invloed van internationale firma’s de ‘gewone’ politiek letterlijk boven het hoofd: via handelsverdragen wordt bedrijfsmacht boven die van individuele naties gesteld. Het nieuwe trans-Atlantische verdrag dat nu in de maak is, TTIP, geeft bedrijven zelfs het recht om schadeloos te worden gesteld indien een verandering in nationaal beleid hun belangen schaadt. Daarmee krijgen ze een ijzersterk wapen in handen om nationaal beleid te blokkeren.
Tekenend is dat delen van de rechtspraak worden overgeheveld naar het bedrijfsleven. De entertainmentindustrie hamert er al jaren op dat zijzelf als politie, aanklager, advocaat en rechter moet kunnen optreden, en wil dit deel van de rechtspraak liefst geheel zelf afhandelen. Ook het TTIP voorziet in rechtspraak door multinationals: als een bedrijf een overheid aanklaagt, zou een mediator – aangesteld door multinationals – in alle beslotenheid een bindende uitspraak moeten doen.
De staat wikt, de multinational beschikt."