Zowel op lokaal als op nationaal niveau zullen eventuele bezuinigingen hard aankomen. Niet bij de bonusjagers die nu al hun bestellingen plaatsen voor hun Veuve Kliko, maar bij de gewone burgers. Voeg daarbij lastenverzwaringen in de zorg (drievoudig: 1. hogere premies, 2. hoger eigen risico, 3. minder verzekerde hulp), de aanslag op de pensioenen, etc. etc. en je hebt een schandalige cocktail van asociale maatregelen. En dat terwijl het eigenlijk niet nodig is.
Wikipedia: "Het ABP had medio 2010 een vermogen van 218 miljard euro, waarmee het het op een na grootste pensioenfonds ter wereld is."
Het laatste nummer van het ABP Magazine zegt 'het vermogen van het ABP is nog nooit zo groot geweest'.
Volkskrant: "Nederland staat er financieel nog altijd zo goed voor dat het zijn huidige staatsschuld zou kunnen verdubbelen zonder grote kans te lopen dat het land het vertrouwen van de financiële markten verliest.
Dat blijkt uit een onderzoek van IMF-wetenschappers naar de staatsschuld van geïndustrialiseerde landen."
Met de banken en de banksters gaat het inderdaad zeer goed, dank u.
Guardian: "The Centre for Economics and Business Research (CEBR) said pre-tax City bonuses are continuing to recover to pre-credit crunch levels, although slightly lower than last year's pot of £7.3bn."
De verkopers van Veuve Kliko wijzen op het trickle-down effect, hoe rijker de rijken hoe meer kruimels voor de armen. Maar die rijken geven echt niet veel meer uit dan de gemiddelde burger. Hun vermogen zit meestal in het buitenland en wordt gebruikt voor speculaties en transacties die de reële economie, onze economie, om zeep helpen (hedge funds die speculeren op dalende beurzen, bedrijven tot sterfhuizen maken en zelfs nationale valuta aanvallen en devalueren). En Nina Brink zit in Monaco met haar miljoenen, want het zou toch zonde zijn als zij moest bijdragen aan de Nederlandse belastingen.
Trouw: "De geesten worden rijp gemaakt voor een nodeloze bezuinigingsoperatie die de economie lelijke klappen kan geven.
Op de eerste plaats verkondigen de pleitbezorgers van omvangrijke bezuinigingen dat een hoge staatsschuld potverteren is op kosten van toekomstige generaties. Ter illustratie pleegt men te verwijzen naar de schuld van vele duizenden euro’s waarmee ieder kind nu geboren wordt. Minder bekend, maar niet minder waar, is dat tegenover die schuld een vordering staat op de overheid. Immers, de aflossingen en rentebetalingen komen ten goede aan bijvoorbeeld de pensioenfondsen waarvan deze kinderen gaan profiteren. Een tweede misverstand betreft de kwalificatie van de staatsschuld als potverteren. De staatsschuld is allerminst het gevolg van onverantwoorde en nutteloze bestedingen, maar vooral van investeringen in de publieke sector, zoals onderwijs en scholing, onderzoek, volksgezondheid, infrastructuur, veiligheid, natuur en milieu en een goed investeringsklimaat. Niet alleen de huidige maar vooral toekomstige generaties zullen ervan profiteren. Ook de reddingsoperaties van de banken en stimuleringsmaatregelen komen toekomstige generaties ten goede, omdat deze hebben voorkomen dat de economie langdurig ontwricht is geraakt. Het is daarom onjuist om vooral de huidige generatie op te laten draaien voor de staatsschuld. Daar komt bij dat toekomstige generaties welvarender zijn dan voorgaande, zodat zij zich een forse bijdrage aan de aflossing van de staatsschuld beter kunnen permitteren dan de huidige.
De staatsschuld heeft ook een positief effect op de groei. Op de eerste plaats op korte termijn vanwege de bestedingen van de overheid. Op de tweede plaats op de langere termijn vanwege een versterking van de voor economische groei noodzakelijke publieke voorzieningen als onderwijs, onderzoek en infrastructuur."
Telegraph: "Joseph Stiglitz, one of the world's leading economists, has warned that the future of the euro is 'looking bleak' and the fragile European economic recovery could be irreparably damaged by a 'wave of austerity' sweeping the continent.
Mr Stiglitz, now a professor at Columbia Business School, makes the arguments in an updated edition of his book, Freefall, on the credit crunch. In the new material, exclusively extracted in today's Sunday Telegraph, he reveals fears that governments around the world will attempt to cut their deficits too quickly and risk a double dip recession."
In een neoliberale marktpolitiek is een arme bevolking een essentiële noodzaak: goedkope arbeidskrachten. Net zoals de globalisering een vorm is van kolonialisme is de huidige bezuinigingswoede enkel bedoeld om onze sociale voorzieningen af te schaffen want het bedrijfsleven wil daar niet aan meebetalen en wil zijn winsten maximaliseren. We zijn al tientallen jaren bezig met bezuinigen en efficiënter-maken, en het heeft allemaal niet geholpen. Waarom niet? Omdat de noodzaak om te bezuinigen een mythe is van de rechtse kerk. Het leegbloeden van onze reële economie ten gunste van een casino-economie gaat nog steeds door. De bonus van de banksters wordt betaald met de ellende van de ouderen en de zwakken.
De staatsschuld is een mythe en is eenvoudig op te lossen. Die oplossing heb ik al vaker vermeld: het overnemen door de staat van de macht van banken om geld te creëren uit het niets, een macht die de staat rechtens toebehoort. Waarom heeft een bank wel het recht om geld uit te geven dat ze niet hebben en moet de staat bij deze banken dat niet bestaande geld lenen tegen een op de duur onbetaalbare intrest? Dat is in de huidige situatie pure waanzin. Het kan alleen maar leiden tot een volledige ineenstorting van ons economisch leven. De staat moet het recht weer opeisen geld te creëren uit het niets om daarmee de economie en het maatschappelijk leven in stand te houden. Dat is de eigenlijke taak van een staat. De banken hebben aangetoond dat niet te kunnen en te willen. It's time for change.
