Hier in Gein komen regelmatig van die gladde jongens (neoliberale vrijemarktsjacheraars) aan de deur om je een schoonmaakcontract voor je klikobak aan te bieden, of een onderhoudscontract voor de riolering, of om je dure hardhouten kozijnen 'goedkoop' te vervangen voor waardeloze kunststofkozijnen. Vaak doen ze zich voor als afgevaardigden van de gemeente of zeggen ze dat ze bezig zijn met het renoveren van de hele wijk. Trap daar niet in. Bij mijn buren worden zelfs de katten agressief tegen dit soort types. Soms kan ik het niet laten, en dan vraag ik quasi-onschuldig 'U bent van de gemeente?', wat ze meestal beamen. Dan krijgen ze de volle laag. Ik wil ook wel eens genieten van het dreigen met het sturen van de politie. Of ik zeg 'Bent u daar alweer? U was toch een tijdje geleden ook al aan het ronselen.'
Het lijkt alsof het bel-me-niet register waarin veel mensen zich geregistreerd hebben, nu tot gevolg heeft dat men het aan de deur probeert. Het is altijd leuk om deze colporteurs een tijdje aan de praat te houden met allerlei vragen en dan doodleuk te zeggen dat u er geen zin in heeft. Deur dicht en gniffelen.
Colportage, uw rechten bij aankoop aan de deur.
Stickers voor op de deur: Niet aan de deur.
Ook de echt goede doelen beginnen druk te zetten achter hun initiatieven. De meeste mensen kunnen wel een onderscheid maken tussen echt goede doelen en neppers. Iemand die aan de deur posters komt verkopen met een zeehondje op voor de bescherming van de 'zeehond' is waarschijnlijk een 'vrije jongen' die zijn eigen zakken aan het vullen is. Maar ook instellingen die in wezen een goed doel voor ogen hebben gebruiken soms dubieuze praktijken. Je kan ook denken aan de directeuren van deze instellingen die meer verdienen dan de Balkenende-norm.
Over een paar dagen begint de kinderpostzegelactie weer, in principe een goed initiatief. Maar je kan je ook hier afvragen of 'kinderarbeid' bvb op te lossen is met een gift, zeker als onze hele neoliberale consumptiemaatschappij gericht is op goedkope productie en uitbuiting. En het verhinderen van pesten op school zie ik als een essentiële taak van de scholen zelf. Het is mij ter ore gekomen dat kinderen op de basisschool verplicht moesten meedoen. Wie niet meedeed moest een extra reken- of taaltaak maken. Andersom konden kinderen reken-en taaltaken laten vallen als ze aan de kinderpostzegelactie mee deden. Er werden prijzen uitgeloofd voor wie het meest verkocht, en er werden verkoopgesprekken in de klas geoefend.
Dat is een afknapper. Kinderen worden via basisscholen steeds meer ingezet om voor goede doelen geld op te halen. Scholen moeten kinderen rekenen en taal leren, en ze niet uitleveren aan goede-doelenorganisaties. Ik heb het zelf meegemaakt dat buurtkinderen die ik ken kwamen aanbellen voor een nepdoel. Een buurmeisje had net op school geleerd over de Bretton Woods conferentie (de in wezen frauduleuze reorganisatie van de financiële wereld na de oorlog, oprichting van het IMF - de oorzaak van de huidige crisis) en collecteerde voor de Bretton Woods organisatie!