Het is niet verwonderlijk dat het juist de VVD is die voortdurend geteisterd wordt door schandalen van corruptie, fraude en belangenverstrengeling. Hooijmaijers, Van Rey, Ziengs, Offermans, het zijn invloedrijke mannen die beschuldigd zijn van of schuldig zijn bevonden aan corruptie of fraude. De VVD is een partij die enkel het belang van zijn neoliberale achterban dient en dat is niet het belang van het volk, niet het algemeen belang. Integriteit was een thema bij het laatste VVD-congres maar of dat zal helpen blijft een vraag.
De VVD schurkt zeer close tegen het bedrijfsleven aan en het doel van de partij is vooral het bevorderen van de vrijheid van de ondernemer. De grens tussen belangenverstrengeling en handelspromotie is hier flinterdun. Het neoliberale universum tiert nog steeds welig en graait wat het graaien kan. Het heersende politieke klimaat bevordert uitwassen en overtredingen. Waar de kat de bel aangebonden zou moeten worden, wordt de kat het spek opgebonden.
Een terugtredende overheid is het stokpaardje van de VVD. Dat komt handig uit voor de vrije jongens. Zonder overheidscontrole krijg je automatisch meer fraude en corruptie. Maar ook gewoon in de bestuurlijke instanties en regelgeving wordt corruptie steeds toegankelijker. Dat heeft ook te maken met de globalisering en metropolisering van onze wereld. De gevolgen van corruptie worden groter naarmate het gaat om grotere entiteiten, grotere steden, metropolen, en groeiende globalisering. De directe invloed van burgers op het lokale vlak wordt kleiner. Instellingen onttrekken zich steeds verder van hun basis, de belastingbetaler, de gewone burgers.
Daar komt nog bij dat de crisis die is veroorzaakt door de privatisering en deregulering ook afgewenteld wordt op de burgers. Het volk krijgt te maken met groeiende corruptie en verzwaarde lasten. In zo'n klimaat kan corruptie alleen maar groeien; want het is ieder voor zich, het dogma van de neoliberaal. Intussen staat het officieel jargon bol van verhullend en propagandistisch taalgebruik. 'Amsterdam als metropool'. Kent u die? Zeer in trek tegenwoordig bij de neoliberale partijen, VVD, D66 en de PvdA. Ook GroenLinks wil graag een graantje meepikken af en toe. De verdichting van steden, dus het op mekaar stapelen van steeds meer woningen, is nog steeds schering en inslag. De metropool deidt uit. MRA, niet de afkorting van een gevaarlijke bacterie, maar van MetropoolRegio Amsterdam. Momenteel worden onze groengebieden hierin geïntegreerd.
VK: "De armoede in Nederland is in 2012 sterk toegenomen. Er kwamen vorig jaar 152 duizend armen bij. Het is de sterkste stijging van de armoede sinds in 2008 de recessie uitbrak."
Het gaat niet goed met de metropolitaine gedachte. Detroit is failliet. Steden concurreren met mekaar. De armoede groeit. Het technokapitalisme van de banken heeft onze economie aangetast. De globalisering verslindt zijn eigen staart. De metropool is geen utopie, maar een dystopie. Terwijl onze bestuurders nog steeds lansen willen breken voor de metropool zijn we in een postmetropolitain tijdperk aanbeland. Hierover later meer.
MetropoolRegio Amsterdam
WageningenUR: "Drie van de vier gemeenten in Nederland bezuinigen het komend jaar extra op onderhoud en aanleg van groen. Ook worden bestaande plantsoenen gerooid en vervangen door gras dat minder onderhoud vergt. Nederland zal aan een kaler, eentoniger straatbeeld moeten wennen. Gemeenten zullen daarnaast meer klachten van burgers krijgen over ‘verwildering’. Dit zijn enkele uitkomsten van een onderzoek in opdracht van de stichting iVerde. De stichting maakt zich grote zorgen over de dreigende verwaarlozing en versobering van het openbaar groen."
In de huidige crisis wordt de natuur gezien als iets waarop bezuinigd moet worden en tot overmaat van ramp als de nieuwe melkkoe. Ook linkse partijen laten zich verleiden door de mythe dat de natuur vermarkt kan worden en voor iedereen toegankelijk moet zijn, dat iedereen recht heeft op natuur waarbij de neoliberaal met iedereen bedoelt 'iedereen die geld wil verdienen met natuur' en dat zijn in de eerste plaats de organisatoren van festivals. Meer volk naar de parken, iedereen het park in; het lijkt democratisch maar is het niet, want de parken worden afgesloten om een exclusief publiek toe te laten dat daarvoor betaald heeft. De stadsparken worden steeds minder toegankelijk voor de recreant. Als er geld moet verdiend worden met evenementen dan zijn de parken wekenlang afgesloten en maandenlang herstellende van de aangerichte ravage. Het barbecuegebeuren staat ook diametraal tegenover de bezuinigingswens, want barbecues kosten zeer veel aan onderhoud en handhaving.
Het beheer van de groengebieden in Noord-Holland is feitelijk in handen van Recreatie Noord-Holland N.V. die het evenementenbeleid uitwerkt. Theoretisch zijn de recreatieschappen de beheerders in naam van de belastingbetaler. Dat het uitvoeringsorgaan van de recreatieschappen een N.V. is is opmerkelijk. Hier begint de sluipende privatisering van onze groengebieden. Hier schurkt het bestuur van Noord-Holland aan tegen de evenementenindustrie. Hier wordt de kat het spek opgebonden. De N.V. beslist mee over het beleid van de recreatieschappen. Dat is al goed fout. De discussie over de toekomst van onze groengebieden is nog niet eens gestart, maar onze bestuurders zijn al een paar jaar bezig met het uitvoeren van een nieuw beleid. Er worden overal in Noord-Holland evenementen toegestaan die indruisen tegen de Ecologische Hoofdstructuur en de bestemmingsplannen.
Een goede week geleden werden de raads- en statenleden van Noord-Holland opgeroepen voor een consultatie, "Sturen op het landschap in de MRA: de rol van de recreatieschappen". De vraag werd gesteld "Zijn de beheertaken van de recreatieschappen te vermarkten en te vercommercialiseren? Moeten we de recreatieschappen depolitiseren?". Intussen is de vermarkting al aan de gang, en wat erger is, in veel gevallen illegaal. En depolitiseren is gewoon een ander woord voor commercialiseren.
Het is duidelijk dat Recreatie Noord-Holland N.V. een bedrijf is geworden met zeer sterke banden met de evenementenindustrie. Op deze manier worden riante mogelijkheden gecreëerd voor belangenverstrengeling en corruptie. Naïeve partijen kunnen nog geloven in deze nieuwe melkkoe, maar de werkelijkheid is dat niet de gemeenschap beter wordt van de vermarkting van onze natuur, maar een kleine groep festivalorganisatoren. De aandelen van Recreatie Noord-Holland N.V. zijn in handen van de overheid, maar de N.V. organiseert zelf geen evenementen, dus de winst vloeit af naar anderen. De opbrengst voor de recreatieschappen kan alleen groot genoeg zijn om het onderhoud van de groengebieden te dekken als de terreinen voortdurend gebruikt (en misbruikt) worden voor festivals. Natuur wordt ingelijfd door de metropool, en dat is niet ten gunste van de burgers maar van een kleine groep profiteurs. Natuur wordt enkel gezien als het decor van een markt, de consumptiemarkt van festivals, een festival van drank, drugs en daverende decibels.
"According to Lefebvre, what is remarkable about the construction of space under globalized capital is that for the first time in history, nature begins to disappear completely, to be replaced by a reconstituted nature, a 'second nature' of territorial infrastructures, the market, social regulations, discourses and institutions."
En de ouderwetse, echte natuur wordt in deze neoliberale constructie ingepast.
"In Dialectic of Enlightenment, Horkheimer and Adorno argued that the domination of nature actually precedes capitalist relations in the first divisions of labour in primitive societies. Within the era of advanced capitalism, however, nature is completely set apart from the social itself as an inert object which is ultimately seized on by instrumental reason for the purposes of domination and resource extraction. This 'othering' of nature, they insist, is an integral byproduct of the operations of instrumental reason which subjects all relations to quantification. The domination of nature by instrumental reason, thus, comes to pervade all aspects of society and acts, in fact, as the paradigm for the domination of other humans and the quantification of their relations to each other."
(Uit Counter-narrative, class politics and metropolitan dystopias)
Eenvoudiger gezegd: de natuur is een object, een wingebied dat vermarkt moet worden en geëxploiteerd, en daarbij onttrokken wordt aan het gebruik voor grote groepen mensen. Het Gaasperpark wordt gesloten voor de omwonenden en inwoners van bejaardenhuizen die dagelijks gebruik maken van het park. Als de metropolitaine propagandisten zeggen 'het landschap is van iedereen' dan bedoelt met eigenlijk 'het landschap is van de ontwikkelaars'. De bezoekers zijn in hun ogen gewoon consumptievee, alleen toegelaten na betaling. De natuurbarbaren die wifi in de parken willen, vervangen eigenlijk het natuurlijke geluid van de vogels door het geluid van de iPad en denatureren zo het park, maken het park ongeschikt voor natuurlijk gebruik.
Festivals zijn marktplaatsen, waar geconsumeerd wordt, voedsel, drugs en oorverdovende muziek. 'The World of Food' dat men in Zuidoost wil creëren is ook zo'n 'festival marketplace'. Zowel shopping centra als themaparken en groengebieden worden intensieve consumptiemarkten. Het zijn 'privatopias', consumptiekathedralen.
"By deploying this 'mythical spirit of the marketplace', developers – who often assume the mantle of 'popular visionaries' – are:
reshaping the inner city as a stage and staging urban life as a drama of conspicuous consumption ...The festival marketplace [being] a phantasmagoria of capitalist production that marks the threshold to a dream world of utopian images and imaginings of a mythical natural urbanism. (Goss, 1996, pp. 235, 240)"
(Uit Spaces of Utopia and Dystopia: Landscaping the Contemporary City)
Het groen wordt geïntegreeerd in de consumptiemarkt. De baten zijn voor een neoliberale elite.