Ook dit jaar heb ik geen meikever in Zuidoost gezien. Als ik in de buurt kom van hagen dan kijk ik altijd extra goed of er geen meikevers in zitten. Ergens blijf ik hopen ze ooit nog eens te zien. Voor veel mensen is de meikever meer dan enkel een kever. Ik word nostalgisch, lyrisch en poetisch als de meikever ter sprake komt, laat staan als ik er een zou zien. De stadsjeugd van tegenwoordig weet niet wat ze gemist hebben. De meikever is de leukste kever, de liefste kever, de kever waar je plezier mee kon beleven, een diertje dat je zoals in het bekende liedje in een (lucifers)doosje kon doen. In het doosje 'kritselt' hij dan, er is geen ander woord voor, hij 'kritselt'. Ik zou er wat voor geven als ik een meikever weer een keer over mijn hand kon laten kruipen.
Er zijn daar geen meikevers meer (Martine Bijl)
Ach - het is allang voorbij en echt belangrijk is het niet
Maar toch schrijf ik op een berkeblad dit kleine keverlied
En de kinderen die het horen zullen glimlachen misschien
Want ze hebben van hun leven nooit een meikever gezien
En zo zullen zij nooit weten hoe die krabbelt, graaft en bromt
Hoe hij in de late schemering pas goed tot leven komt
Hoe hij vliegt met z'n antennes als een waaiertje gespreid
Hoe hij woont in de kastanje of in 't groene grastapjt
Hoe hij trots en glimmend rondzoemt met het zonlicht op z'n schild
Hoe hij dommelt op het land dat in de zomerhitte trilt -
Maar hun leven is geeindigd en voorbij hun korte uur
En we zullen ze misschien wel achterna gaan op den duur
Als ik dan nog eens op jacht ging
Was het vast de laatste keer
Er was zoveel om je heen
En dat is allemaal verdwenen
En geen macht op deze aarde brengt het weer -
Er zijn daar geen meikevers meer
Er zijn daar geen meikevers meer...
Wat een kleurenpracht onder de kevers. Hier nog meer.