Parool: "Buitenfestivals zijn 'decibelterreur' voor omwonenden
Buitenlawaai mag in de regel binnenshuis niet boven 55 dB uitkomen. Rekening houdend met de isolatie van de omliggende woningen en de afstand tot het podium wordt berekend hoeveel decibel een festival mag produceren.
Wij zijn doof voor hondenfluitjes, maar voor de hele lage tonen is het menselijk oor ook minder gevoelig. In de geluidsmeting wordt dit onderscheid gemaakt; we spreken over metingen of normen in dB(a) voor geluid van gemiddelde toonhoogte. De echt lage tonen worden genormeerd in dB(c), en in de vergunning zal deze norm zo'n 15 decibel hoger liggen dan de dB(a) norm. Laagfrequent geluid gedraagt zich echter anders; het bevat meer energie, draagt dus verder en buigt - anders dan het normale geluid - over en om gebouwen heen.
Met name dancemuziek ontleent zijn kracht aan de lage tonen. Meer dan popmuziek zijn de ondertonen een wezenlijk onderdeel van de ervaring. En een dancefeest heeft geen pauzes.
Zolang echter op de dichtstbijzijnde gevels de dB(a) norm niet wordt overschreden, kan geen handhaver iets doen. Stadsdeel, of liever nog gemeente, stel een gevelnorm in dB(c) op, en een grens aan het aantal uren dance per dag. Hou een feest waar het kán."
MusicTimes: "Red Rocks Amphitheater and Global Dub Festival may be threatened by residents sick of sub-bass
The most popular complaint against music venues is that they're just too loud (followed closely by "patrons behaving badly"), and Red Rocks Amphitheatre in Colorado is facing similar charges. Residents of nearby Morrison have claimed that concerts are keeping them awake and even rattling the windows of homes as far as half-a-mile from Red Rocks. And of course the culprit isn't just any form of music: It's EDM [Electronic Dance Music].
There's a perfectly reasonable explanation for why EDM acts, and not Metallica—the heaviest band ever as known by Forey and dads everywhere—are creating problems for the community: sub-bass. This ultra-low frequency of bass is more frequent in EDM, especially among dubstep performers such as Skrillex. The range is literally the lowest frequency that most humans can hear, but listeners can often feel the blasts. Metal bands such as Metallica certainly pride themselves in being loud, but no bass guitar is going to shake windows in the distance.
Omgevingspsycholoog: "Geluid beïnvloedt onze fysiologie, emotie, cognitie en gedrag. Zo zorgt het er bijvoorbeeld voor dat onze productiviteit sterk kan toe- of afnemen, dat klanten meer of minder kopen in een winkel en dat we harder of zachter gaan autorijden."
Omgevingspsycholoog: "Veel studies hebben aangetoond dat er een relatie bestaat tussen het zien van natuur (bijvoorbeeld planten) en een verbetering van gezondheid. Dit zie je terug in het verminderen van, en omgaan met stress. Ook lijkt er een duidelijke relatie te bestaan tussen het zien van natuur en de ervaren pijn van patiënten wat kan resulteren in bijvoorbeeld het gebruik minder pijnstillers. De verklaring voor deze effecten is dat natuur ons de onbewuste boodschap geeft dat we mogen ontspannen (zogenaamde restoratieve effecten).
Overigens is echte natuur niet strikt noodzakelijk voor een positief effect op de (psychische) gezondheid. Een afbeelding van natuur of ‘echt lijkende’ nepplanten hebben een (soort)gelijk effect als gewone planten (Van den Berg & Winsum-Westra, 2006)."
Met andere woorden, festivalgangers kunnen best aan hun trekken komen tussen nepbomen en nepstruiken. Het is nergens voor nodig om van hun kakofonie te genieten in een echt natuurgebied. Zeker als ze al versuft zijn door drank, drugs, dance, decibels en mogelijk een doppie, dan maakt het niet uit of ze echte bomen zien of plastic bomen. De echte natuurgenieter geniet juist van wat echt is, vogels, bloemen, natuur. Zij worden steeds meer uit de natuur verjaagd. Ook de bijzondere fauna en flora worden bedreigd door festivals.
Planbureau voor de leefomgeving: "Wel doelstelling maar geen doelgericht rijksbeleid voor stillere natuur
Tussen 2000 en 2007 is de ‘akoestische kwaliteit’ van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS) vrijwel gelijk gebleven. Dat wil zeggen dat het areaal ‘stil’ gebied nauwelijks is veranderd door verkeersgeluid. Waarschijnlijk wordt voldaan aan het doel dat de kwaliteit in 2010 niet slechter is dan in 2000. Het Rijk beoogt een goede akoestische kwaliteit in 2030.
Beleidsdoel: behoud en verbetering van akoestische kwaliteit EHS
Om meer stilte en rust in natuurgebieden tot stand te brengen heeft het ministerie van VROM in het Nationaal Milieubeleidsplan 4 (NMP4) een nationale doelstelling voor ‘akoestische kwaliteit’ – stilte en rust – in de Ecologische Hoofdstructuur (EHS) geformuleerd (VROM 2001).
Het ministerie van VROM beoogt een goede akoestische kwaliteit in de EHS in 2030. Daarnaast bestaat er voor 2010 de ambitie dat de geluidkwaliteit niet is verslechterd ten opzichte van het jaar 2000. Stilte en rust kunnen moeilijk worden genormeerd omdat het bij een goede akoestische kwaliteit niet zozeer om geluidniveaus gaat als ook om de aard van het geluid en de bron. Het NMP4 benoemt geluid van verkeer als een onnatuurlijke bron van geluid en stelt dat het niveau maximaal 40 dB(A) mag zijn om te kunnen spreken van een goede akoestische kwaliteit. Inmiddels wordt in het geluidbeleid de eenheid Lden gebruikt en het ministerie van VROM hanteert nu 39 dB(A) Lden als grens voor goede akoestische kwaliteit. (VROM 2009a).
Stilte als kwaliteit voor de EHS
De gezondheidsraad heeft in 2006 gewezen op het belang van stilte voor de gezondheid van mensen (Gezondheidsraad 2006). In Nederland is stilte echter schaars. Op het Nederlandse platteland en in de natuur is het niet stil. Recreanten ondervinden verstoring door geluid van auto’s, treinen en vliegtuigen. Veel van deze recreanten storen zich meer aan geluid dan aan horizonvervuiling (Alterra 2006). Het Rijk heeft een doelstelling geformuleerd voor geluid in de EHS.
Realiseren van de EHS is het belangrijkste onderdeel van het natuurbeleid. De EHS is een aangesloten netwerk van kwalitatief hoogwaardige natuurgebieden, totaal circa 730.000 ha groot met een integrale gebiedsbescherming (MNP 2005). De geluidbelasting bepaalt mede de kwaliteit van de EHS."
Zal al dat werk van jaren geleden, door staatssecretaris Dijksma teniet gedaan worden? Ik mag hopen van niet.
AtelierDeStad: "De laatste decennia hecht men meer en meer belang aan het creëren van een gezonde akoestische omgeving.
De gevolgen van geluidsoverlast zijn sluipend: het veroorzaakt slaapverstoring, hart- en vaatziekten, leerstoornissen.
Akoestische ecologie is sinds de jaren 1970 een topic binnen geluidskunst. In 1977 schreef de Canadese componist en pedagoog R. Murray Schafer zijn iconische boek 'The tuning of the world'. Hierin onderstreept hij het belang van een gezonde akoestische omgeving, een samengaan van stilte en duidelijk omlijnde geluiden van natuurlijke oorsprong. Bewustmaking van omgeving begint volgens hem eenvoudigweg bij … luisteren."
Er is tegenwoordig een nieuwe wetenschap: soundscape ecology. Akoestische ecologie, de wetenschap van geluid in het landschap, de invloeden van geluid op mens en dier, en hun gezondheid.
BioScience: "Soundscape Ecology: The Science of Sound in the Landscape
This article presents a unifying theory of soundscape ecology, which brings the idea of the soundscape—the collection of sounds that emanate from landscapes—into a research and application focus.
Because soundscapes are our auditory link to nature, we also argue for their protection, using the knowledge of how sounds are produced by the environment and humans."
Festivals maken tegenwoordig ook gebruik van een soort golven die niet meer als geluidsgolven waargenomen worden, maar als trillingen waar je misselijk van kan worden. Alsof je hersens aan het trillen zijn. Het komt een beetje overeen met zeeziekte. Sub-bass is nog net hoorbaar voor een gezond oor. Infrasound niet meer. Hoever men precies gaat op festivals is niet duidelijk, is nooit onderzocht, wordt niet gecontroleerd.
Je hebt ook subwoofers voor thuis die werken met een frequentie van 20-200 Hz, zeer laag dus. Voor festivals zijn ze onder de 100 Hz. Subsonische bassen hoor je niet, maar die voel je. Dat is geen geluid meer, maar een beving. Ze noemen het ook een 'butt shaker'. Ramen trillen ervan. Die zijn de oorzaak van veel geluidsoverlast in woonwijken.
"It's like Guantanamo - with loud, thumping music and sleep deprivation," a resident told The Denver Post. Werd de verdwazing al weergegeven in de rock opera Tommy van The Who?
Infrasound verplaatst zich ook via de grond over lange afstanden en waarschijnlijk ook water. Tegenwoordig wordt het gebruik ervan als wapen onderzocht. Aardbevingen veroorzaken ook infrasound, sommige dieren nemen dat waar en kunnen zo soms aardbevingen voorspellen. Orgels kunnen ook infrasound produceren in bepaalde omstandigheden.
Lowertheboom: "Infrasound is especially dangerous, due to its strong vibrations, or oscillations. Infrasound waves hug the ground, travel for long distances without losing strength, and are unstoppable. Not much amplitude is needed to produce negative effects in the human body, and even mild infrasound exposure requires several hours, or even days, to reverse symptoms.
Infrasonic vibrations, though harmful, can be pleasantly stimulating in mild levels. The effects of brief, mild exposure can give a feeling of invigoration for hours. While a person may FEEL invigorated and euphoric, his body is being subjected to an elevated heart rate, elevated blood pressure, a release of endorphins, and the "fight or flight" adrenaline response. Feeling the effects of high-intensity/low-frequency sound can actually become an addiction, partially due to the release of endorphins in the body."
Dus infrasound wordt ook gebruikt als geluidsdrug, net als xtc. (Als een soort rattenvanger van Hamelen?)
Dan is er nog de geluidsvervuiling waardoor bijvoorbeeld vogels telefoonriedeltjes gaan nazingen. Er zijn dus behoorlijk veel aspecten aan geluid. Geluidsoverlast mogen we niet te licht nemen. Gehoorschade is slechts één van de gevaarlijke gevolgen. Meer studie is nodig om al deze aspecten in kaart te brengen.
Iedereen kent de weldadige invloed van natuurgeluiden op onze eigen stemming. Bernie Krause is een van de pioniers op dit gebied. Zijn boek, The Great Animal Orchestra: Finding the Origins of Music in the World's Wild Places, verscheen een paar jaar geleden in het Engels. Een Duitse vertaling is er ook al. Op deze pagina vind je heel wat soundscapes om naar te luisteren. Het boek bevat jammer genoeg geen cd.