Dit jaar wordt de tweehonderdste verjaardag van Dickens gevierd. Dickens is een van de grootste schrijvers ooit. De BBC heeft eind vorig jaar Great Expectations geproduceerd. En eergisteren en gisteren werd The Mystery of Edwin Drood uitgezonden. Dit laatste is wel bijzonder, want dit boek was het laatste waaraan Dickens werkte; het is onvoltooid gebleven. Sindsdien zijn talrijke boeken geschreven over de mogelijke afloop van dit mysterie. De gekste dingen werden verzonnen, zoals verkleedpartijen, om het mysterie te verklaren. Fruttero en Lucentini schreven in 1989 La verità sul caso D., een komisch boek waarin ze een aantal detectives, Holmes, Dupin, Father Brown, Maigret, Marlowe, Wolfe, Poirot en anderen laten opdraven op een conferentie in Rome die de oplossing van het mysterie moest brengen. De onenigheid werd alleen maar groter.
Het probleem, tenminste voor filmproducenten, met de boeken van Dickens is dat ze nogal omvangrijk zijn en dat er dus altijd stukken weggelaten moeten worden. Dat gebeurde ook met Great Expectations. Met Edwin Drood is dat minder het geval omdat het deel dat gepubliceerd is vrij klein is. Maar hoe loopt het af, daar gaat het om. Het is een 'mystery', dus 'who dunnit?' that's the question, maar in dit geval is het meer een kwestie van 'to be or not to be' of 'dead? or alive?'. Met haar filmscript heeft Gwyneth Hughes een zeer geslaagde oplossing neergezet.
The Mystery of Edwin Drood, het boek, zit goed in mekaar, dat hoort bij een mystery. Er verdwijnt iemand, men denkt aan moord, en er zijn diverse personen die als mogelijke 'daders' genoemd kunnen worden. Maar is Edwin Drood wel vermoord? Dat is het eerste wat betwijfeld kan worden. Wie Dickens nog niet kent kan beginnen met dit boek te lezen en dan de film te bekijken. Ik verklap de afloop niet. Maar Gwyneth Hughes heeft een zeer plausibel eind geschreven. Er zijn personages weggelaten, maar volgens mij klopt de hoofdzaak wel, alle stukjes passen in mekaar, het is helemaal geschreven in de geest van Dickens, de onthullingen zijn volkomen in lijn met wat Dickens zelf heeft nagelaten en zijn gewoon meesterlijk.
Behind the scenes on the set of Edwin Drood
Telegraph: "Which isn’t to say that this wasn’t an absorbing, atmospheric, lovingly acted and cleverly teased out piece of work. It was all of those things and more. But despite ingeniously tying up a multitude of Dickens’s loose ends, and remaining remarkably true to the characters (all credit to Hughes for that) overall it failed to hit the mark at an emotional level – the ending being perhaps just a little too clever, too perfect, and too forgiving of one of Dickens’s nastiest creations."
'The ending being perhaps a little too clever, too perfect?', nee, bij een detectiveverhaal hoort altijd een clever ending. Volgens mij is het mysterie met deze film zo goed als opgelost. Er zijn nog wat loose ends die in een boekversie netjes een plek zouden moeten krijgen, maar wat mij betreft is deze bewerking een zeer mooie hommage aan Dickens.
Het manuscript (let op de eerste pagina: 'Dead? Or alive?')
Museum of London: "Celebrate the 200th anniversary of the birth of Charles Dickens in the first major UK exhibition for over 40 years."
Dickens Dark London (iPad app)