Gisteravond Dienstreizen van een thuisblijver uitgelezen. Geweldig genoten van de verhalen over andere schrijvers, over het gebefte geboefte en over zijn zoektocht naar Smetana in Göteborg. Het voordeel van Maarten 't Hart is dat hij van muziek houdt en hier en daar nog eens een goede tip geeft. Zo las ik over Prokofiev en dat stukje stuurde me rechtstreeks naar mijn Russische muziekboer. Daar heb ik de drie opera's die Maarten vermeldt gedownload. En inderdaad, hij heeft geen woord teveel gezegd. Ik kende de filmmuziek van Prokofiev en had een paar andere werken – Pionier Peter en de Wolf kent iedereen – maar Semyon Kotko, Verhaal van een echte man en Maddalena kende ik nog helemaal niet. En echt, voor Russische muziek moet je bij Russische uitvoerders zijn. Zangers articuleren tenminste en een Rus heeft die bijzondere muzikale gevoeligheid die we hier vaak missen. Een van mijn favorieten is Gergiev die we in Amsterdam ook een tijdje hebben mogen savoureren in het Concertgebouw.
'k Heb de opera's op een schijfje gebrand en luister er nu naar. Zeer aangename muziek. En Maarten 't Hart kun je misschien wel de Prokofiev van de Nederlandse literatuur noemen. Maar ik begrijp niet waarom hij lättöl op zijn Noors schrijft en niet in het Zweeds. Laten we aannemen dat hij Noors bier voorgeschoteld kreeg in Jeuteborj. Smørrebrød kan er nog mee door, dat is tenslotte een Deense specialiteit. Ook een paar aureooltjes (å) op de a vergeten hier en daar, maar dat beschouw ik als een zetfout. Ik ga nu op zoek naar de opera's van Smetana die hij noemde. Trouwens 'smetana' is Tsjechisch voor 'room'.
Een werk dat ik zelf heel goed vind is Cheryomushki, een humoristische operette van de anders zo droefgeestige Shostakovich. Oordeel zelf en luister naar een stukje van de Engelse Pimlico uitvoering (best aardig als musical) en de echte Russische versie. Er gaat volgens mij niets boven een krachtige Russische uitvoering.