In 2004, twee jaar voor haar dood, schreef Jane Jacobs Dark Age Ahead waarin zij analyseert waar onze maatschappij de fout ingaat, namelijk in de families, het onderwijs, de wetenschap, het belastingstelsel, en de aantasting van zelfbeschikking. Zij was een gewone vrouw, activiste, schrijfster. Het ging haar vooral om het buurtwerk, het samenleven in een moderne maatschappij. Haar boeken zijn nog steeds een must voor stadsplanologen. Zij is een voorbeeld voor grassroots activisten en buurtwerkers.
Zij heeft het in haar boeken in de eerste plaats over Canadese en Amerikaanse toestanden, en die verschillen wel van de Europese situatie op sommige punten. Maar haar boeken kunnen dienen als waarschuwing voor Amerikaanse toestanden in ons land. Als ze het heeft over stedelijke verdichting dan heeft ze het over de onhoudbare spreiding van laagbouw over kilometers en kilometers in gigantische buitenwijken met een gebrek aan goed openbaar vervoer. In het hoofdstuk Self-policing subverted schrijft ze over de fouten en fraude bij overheden en ondernemingen en bestuurders die blijven ontkennen ergens verantwoordelijk voor te zijn en zich ook voor rechters verschuilen achter een 'schijnbaar geloofwaardige ontkenning', plausible denial.
Dark Age Ahead - Jane Jacobs: “Behind the success of plausible denial is an already longstanding North American disconnection from reality: the substitution of image for substance. The idea is that a presentable image makes substance immaterial. All that glitter is gold. This probably began with the glorification of literary and social celebrities during the latter nineteenth century, although it was remarked even earlier as an American tendency. False image making has become a very big business throughout North America and is a staple of the U.S. government. Legions of hired liars labor to disconnect reality from all manner of images – images of personalities, of legislation, of corporations, of places, and of activities. Spin doctors, virtuosos of deceptive image making and damage control, have become authoritative spokespersons in political campaigns and troubled institutions, able not only to disconnect reality but to construct new reality. If that sounds confusing about the reality of reality, it is; that is the purpose of spin-doctoring”.