Nee, ik bedoel niet het vierletterwoord, maar het drielettergreepwoord fascisme. Hitler was gisteren veel besproken, want er is een goudvis ontdekt die sprekend lijkt op Hitler. Laten we aannemen dat hij niet gephotoshopt is. Maar er hangt al een hele tijd een spook over Europa, het spook van het reëel existerende fascisme. Dezelfde propagandatrucs worden gebruikt als die van Goebbels, hetzelfde resultaat wordt beoogd, namelijk het vernietigen van een tegenstander die afgeschilderd wordt als een monster. En dat door onze eigen machthebbers die weer eens de noodzaak voelen om een dictator (die gisteren nog door hen is bevoorraad met wapens) aan te pakken en daarvoor bereid zijn om duizenden, soms miljoenen, slachtoffers te maken.
Dat we onze eigen leiders zonder schroom of gevaar voor arrestatie kunnen bestempelen als oorlogsmisdadigers ligt aan het feit dat ze dat aantoonbaar ook zijn. Je kan Wim Kok gewoon een oorlogsmisdadiger noemen, omdat hij heeft meegewerkt aan aanvallen op burgerdoelen. Punt, amen, uit. (De veronderstelling dat Gaddafi burgers aanvalt, wordt namelijk opgevoerd als de reden voor een militair ingrijpen en cynisch genoeg resulteert dit in het bombarderen van burgers.) Nog veel meer geldt dat voor de Amerikaanse presidenten, waarvan de laatste rist zich bijzonder verdienstelijk heeft gemaakt als war criminals. Er is geen twijfel mogelijk. Dat onze democratie niet meer werkt, blijkt uit het feit dat oorlogsmisdadigers niet meer uit hun ambt gezet worden of voor de rechter komen. Als je de wandaden van Saddam Hoessein (die ook nog eens gefaciliteerd werden door het westen!) vergelijkt met die van Bill Clinton die moet je constateren dat Clinton ontelbaar veel meer slachtoffers heeft gemaakt. De economische sancties van Clinton tegen Irak alleen al hadden rechtstreeks de dood tot gevolg van 500.000 Irakese kinderen en 1 miljoen burgers.
Wanneer kun je van fascisme spreken? Als je ziet dat mensen, groepen, bestempeld worden als 'evil', als gevaarlijke monsters, door ideologen die zichzelf opwerpen als behoeders van de mensheid. Het bestaat uit het meten met twee maten. Je hebt een Untermensch en een Uebermensch. De tegenstander is een monster en wijzelf zijn heiligen. Dat is door Hitler in de praktijk gebracht. De joden werden bestempeld als uitschot, de nazi's waren een herenvolk. Een gelijkaardige verwerpelijke politiek wordt momenteel weer in praktijk gebracht door het militaristische westen, nog steeds onder leiding van Grote Broer, de Verenigde Staten. Oorlog na oorlog wordt zogezegd gestreden voor vrijheid, democratie, en andere fabeltjes. Het resultaat is onvermijdelijk miljoenen doden en de vervanging van de oude dictatoren door nieuwe.
Nederland is een land met een gelijkgeschakelde pers. Ook nu scharen de media zich achter de criminele intenties van een bruin kabinet. Een deel van de Nederlanders staat weer te popelen om militair in te grijpen; de domme, rancuneuze Nederlander kan zichzelf weer op de borst kloppen en zich wentelen in heldenglans, kan zichzelf weer de morele meerdere tonen van wie ook. Daar is maar een klein trucje voor nodig: het demoniseren van je 'tegenstander' (na eerst het duidelijk aanwijzen van een 'tegenstander') en het hameren op 'humanitaire interventie'. We weten allemaal dat humanitaire interventies eindigen in slachtingen. Je kan enkel de beest uithangen als je maar blijft doordrammen dat dat moet vanwege de 'humanitaire' noodzaak. Maar iedereen weet dat dit een leugen is. Rutte weet dat ook. Rutte bereidt zich voor op zijn taak als minuscuul westers leidertje: het collaboreren met Grote Broer. Tenslotte heeft ook Wim Kok dat gedaan. Het is een oude Hollandse traditie. En ons koningshuis... ja ons koningshuis heeft financiële belangen in landen als Oman, Saoedi-Arabië etc. Dus je gaat nog even handenschudden in Oman en voor alle zekerheid je miljoenen uit het land halen, tot er meer zekerheid is, en een nieuwe dictator 'orde op zaken' kan stellen.
De kleine Hitlertjes lopen weer vrolijk door onze straten. Er zijn er zelfs die weer 'houzee' roepen, en een nieuwe vijand uitgekozen hebben, de Islam. Je hebt de collaborateurs, en daaronder vallen meestal de VVD en het CDA, en je hebt de oorlogsprofiteurs, voorop Royal Dutch Shell. En dan heb je nog de meelopers; Jolande Sap heeft zich al gemeld. De VOC mentaliteit tiert welig. Intussen wordt de echte geweldloze democratische Arabische beweging door een militaire aanval op Libië grondig ondermijnd. Het grootste gevaar dat we voor onze eigen ogen elke dag bezig zien in Irak en Afghanistan en elders, is het westers militarisme. Het enige wat het westen nog kan is bombarderen, moorden en folteren. En ook al leven we in een crisistijd, voor oorlog is altijd geld beschikbaar. De propagandamachine draait weer overuren. En waar propaganda overheerst is de democratie uitgeschakeld. Maar deze keer kunnen we niet meer zeggen 'Wir haben es nicht gewußt'. We weten precies wat er aan de hand is; onze politici liegen er flink op los en het ligt aan ons of we tegen beter weten in hun leugens slikken.
Dé vraag nu is of de PvdA en GroenLinks zich zullen later verleiden tot het ondersteunen van weer een illegale oorlog (de resolutie van de VN doet daar niets aan af, oorlog is een illegale geweldsdaad als je zelf niet aangevallen wordt). In de jaren dertig van de vorige eeuw liepen ook heel wat linksen over naar de nazi's. Met Jolande Sap weten we waar we aan toe zijn. Ze is geen greintje groen en geen greintje links. Als de PvdA nu ook nog het nieuwe moorden ondersteunt, dan is Nederland weer aan het collaboreren. Arm land! Met Joegoslavië begon de afgang, toen kregen we Irak, later Afghanistan, nu Libië, en de lijst van landen kan nog groter worden, ook de lijst met miljoenen slachtoffers.
Maar wonder boven wonder, de grote Nederlandse partijen halen de PVV rechts in. Dat zegt veel over de Nederlandse verhoudingen. De PVV gaat niet akkoord met het sturen van F16's naar Libië. Ook de SP heeft ingezien dat de no-fly zone misbruikt zou kunnen worden om weer een langdurige en wrede oorlog te beginnen. Dus nu willen onze grote partijen zich scharen onder de dictatoren, onderdrukkers en notoire oorlogsmisdadigers (waaronder nu ook Obama) om één dictator hard aan te pakken. Hoe een eerder gelijkaardig initiatief afliep hebben we in Irak kunnen zien.