Eerst even wat sfeerschepping, een leuk ramadanblog.
Ik krijg het rambam van de ramadan. Nee, dit gaat niet over Rambam of Moses Maimonides, ook niet over Tariq Ramadan. Maar het is weer zover, dagelijks worden we in alle media bestookt met berichten over de ramadan. Wordt er net zoveel heisa gemaakt over de vasten? Ik dacht het niet. Dus waarom ik elk jaar dat gezeur over de ramadan moet aanhoren is mij een raadsel.
Het wordt tijd voor de moslims om hun ramadan eens goed te heroverwegen. Het suikerfeest is prima, hartstikke leuk, houden dit feest. Maar zoals in het katholieke geloof de vasten nauwelijks werd en wordt gepraktiseerd, wordt het eens tijd deze zinloze praktijk af te schaffen. Trouwens die vastenpraktijken zijn van andere godsdiensten afgekeken. Niks origineels. Vasten is veel meer een teken van repressie in een godsdienst dan van echt geloof. Het is prima voor nonnetjes en monniken en mullahs; moeten zij weten. Vasten is niet meer van deze tijd. En wat helpt het als tijdens de vreeturen dan weer flink geschranst wordt? Als de ramadan ook de tijd is waarop de moslim zich bezint over zijn zonden, dan houden onze Marokkaanse raddraaiers zich niet aan de ramadan, ze worden er geen betere moslims van. Nee, mij lijkt het allemaal een hoop hype en propaganda voor een ouderwetse godsdienst die niet meer in deze tijd staat.
De Turkse moslims zijn verstandiger, maar 60% van hen neemt de ramadan in acht. Eet desnoods wat minder, maar vast geen 16 uur per dag. Dat is ongezond. Daar krijg je het rambam van. Zo, en nu wil ik niets meer horen over de ramadan.
