Haast ongemerkt is er een diepgrijpende verandering aan de gang in Europa. Er wordt nu 'onderhandeld' (d.w.z. eisen gesteld) met 'Griekenland' (d.w.z. de huidige nomenklatura) over bezuinigingen en 'financiële hulp' (d.w.z. leningen om de banken terug te betalen). Niets is wat het lijkt.
In Griekenland en Italië zijn regeringen aan de macht die niet zijn gekozen, maar ten gevolge van de crisis werden opgelegd aan het land. Niet erg democratisch. Die nieuwe leiders hebben nauwe banden met de financiële wereld. Het volk van Griekenland is totaal buitenspel gezet. De wil van het volk is van nul en gener waarde. De trojka, de Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en het International Monetair Fonds, bepaalt de politiek van Griekenland.
Om de Europese en andere banken niet in te laten storten moet Griekenland boeten en bezuinigen, en niet alleen Griekenland. Het geld dat nodig is om Griekenland te 'helpen', lees 'de banken te helpen', moet opgebracht worden met bezuinigingen in heel Europa. Het is eigenlijk steun aan de banken. Die steun komt van het Europese volk. Nu worden de Grieken de duimschroeven aangedraaid. Het gevolg is dat de bedragen die aan Griekenland geleend zullen worden, nooit ofte nimmer terugbetaald zullen kunnen worden. De economie van Griekenland zal wegkwijnen, voor zover dat niet al gebeurd is. Tegelijk is dit een financiële aderlating voor de andere Europese landen die dit geld moeten opbrengen. De banken zullen een klein veertje moeten laten, maar dat wordt natuurlijk gecompenseerd door hogere lasten voor de burgers.
Het uiteindelijke resultaat zal zijn dat niet alleen Griekenland tot de bedelstaf wordt veroordeeld, maar ook heel Europa. Om de banken overeind te houden wordt de burger volkomen uitgekleed. Je krijgt een diepe crisis. Griekenland gaat uiteindelijk toch failliet. Dus in plaats van miljarden in Griekenland (lees 'de Europese banken' want het gaat om geld dat Griekenland schuldig is aan banken) te stoppen, hou daarmee op en laat Griekenland nu failliet gaan zodat de rest van Europa nog te redden is. Pak de banksters en de hedge funds aan. Pak de kredietbeoordelaars zoals S&P en Moody's aan die de rotzooiderivaten van Goldman Sachs een zeer goede beoordeling gaven en nu hele landen in de ellende storten.
Europa glijdt af naar een dictatuur, de dictatuur van het banksteriaat.
Een gelijkaardige ontwikkeling zie je ook in de rest van de wereld. De buitenlandse politiek van het westen is gericht op het creëren van dictatoren die het westen gunstig gezind zijn. Regimes die het westen een doorn in het oog zijn worden omvergeworpen. In Libië werd een nieuw regime aan de macht geholpen dat nauwe banden heeft met al-Qaeda. Er wordt weer gefolterd en gemoord. Onze idealistische idioten kijken wel even de andere kant op. Dezelfde illegale regime change dreigt georganiseerd te worden tegen Syrië. En de idealistische idioten die dit land rijk is staan al te schreeuwen om ingrijpen in Syrië. Eerst veroorzaakt het westen een burgeroorlog (het stramien is al bekend sinds Joegoslavië), en dan roepen ze om 'humanitaire interventie'. Na de slachting wordt weer een dictatoriaal regime aangesteld, dat natuurlijk het westen (lees 'de oliemaatschappijen') gunstig gezind is. Zo ging het met het aan de macht brengen van Saddam Hoessein in Irak, zo ging het met het aan de macht brengen van de Taliban in Afghanistan (want die moesten de Russen eruit werken). Het westen werkt met een heilige tweedeling: enerzijds onze regeringen die een neoliberale machtspolitiek uitwerken en collaboreren met Big Brother voor een imperialistische machtspolitiek, en aan de andere kant de idealistische, vaak ook linkse, naïevelingen die roepen om 'humanitaire interventie' en niet eens doorhebben dat ze gemanipuleerd worden en enkel dienen om de heilige hypocrisie en de vlag van 'humanisme' (niets is wat het lijkt) overeind te houden. De nieuwe regimes zijn weer landen met een regering die niet door het volk is gekozen maar door geweld aan de macht is gekomen. De oude tegenstanders worden een kopje kleiner gemaakt zodat die niet meer mee kunnen spelen in het politieke spel.
Met andere woorden, de democratie is zo goed als afgeschaft.