Het onderstaande artikel is zeer belangrijk voor het begrijpen van de diepere achtergronden van de aanval door het westen op Libië. Klik op de link om het hele artikel te lezen.
ForeignPolicyJournal: Libya: The DC/NATO Agenda and the Next Great War
"In the 1930s, the US, Great Britain, and the Netherlands set a course for World War II in the Pacific by conspiring against Japan. The three governments seized Japan’s bank accounts in their countries that Japan used to pay for imports and cut Japan off from oil, rubber, tin, iron and other vital materials. Was Pearl Harbor Japan’s response?
Now Washington and its NATO puppets are employing the same strategy against China.
Protests in Tunisia, Egypt, Bahrain, and Yemen arose from the people protesting against Washington’s tyrannical puppet governments. However, the protests against Gaddafi, who is not a Western puppet, appear to have been organized by the CIA in the eastern part of Libya, where the oil is and where China has substantial energy investments.
Eighty percent of Libya’s oil reserves are believed to be in the Sirte Basin in eastern Libya, now controlled by rebels supported by Washington. As seventy percent of Libya’s GDP is produced by oil, a successful partitioning of Libya would leave Gaddafi’s Tripoli-based regime impoverished.
The People’s Daily Online (March 23) reported that China has 50 large-scale projects in Libya. The outbreak of hostilities has halted these projects and resulted in 30,000 Chinese workers being evacuated from Libya. Chinese companies report that they expect to lose hundreds of millions of yuan.
China is relying on Africa, principally Libya, Angola, and Nigeria, for future energy needs. In response to China’s economic engagement with Africa, Washington is engaging the continent militarily with the US African Command (AFRICOM) created by President George W. Bush in 2007. Forty-nine African countries agreed to participate with Washington in AFRICOM, but Gaddafi refused, thus creating a second reason for Washington to target Libya for takeover.
A third reason for targeting Libya is that Libya and Syria are the only two countries with Mediterranean sea coasts that are not under the control or influence of Washington. Suggestively, protests also have broken out in Syria. Whatever Syrians might think of their government, after watching Iraq’s fate, and now Libya’s, it is unlikely that Syrians would set themselves up for US military intervention. Both the CIA and Mossad are known to use social networking sites to foment protests and to spread disinformation. These intelligence services are the likely conspirators that the Syrian and Libyan governments blame for the protests.
Caught off guard by protests in Tunisia and Egypt, Washington realized that protests could be used to remove Gaddafi and Assad. The humanitarian excuse for intervening in Libya is not credible, considering Washington’s go-ahead to the Saudi military to crush the protests in Bahrain, the home base for the US Fifth Fleet.
Washington’s quest for world hegemony is driving the world toward World War III. China is no less proud than was Japan in the 1930s and is unlikely to submit to being bullied and governed by what China regards as the decadent West. Russia’s resentment to its military encirclement is rising. Washington’s hubris can lead to fatal miscalculation."
Het bevriezen van tegoeden is een oorlogsdaad. Nederland heeft zich daar nu al schuldig aan gemaakt. Nederland is zwaar geïndoctrineerd en het vervelende is dat de meesten dat niet eens doorhebben. Wat Japan en zijn kampen in Indonesië betreft is de Nederlandse houding nog weinig veranderd. Nog steeds wordt Japan als een verschrikkelijke agressor gezien tijdens WOII (en Japan heeft zich inderdaad zwaar misdragen in Mantsjoerije - en daar hoor je nauwelijks iemand over), maar daarbij vergeet men wel dat Nederland ook een en ander te verwijten valt. Nederlandse kolonisten werden door Japan niet meer als 'beter volk' beschouwd, en dat was het eigenlijke Nederlandse trauma.
Zo schrijft Rudy Kousbroek (die zelf als jongen in een kamp zat) in Het Recht op Woede: "We krepeerden van de honger; maar zoals ik al vaker heb geschreven kregen wij in de Japanse kampen aan voeding gemiddeld wat de Indonesische bevolking tijdens ons zegenrijke bewind in vredestijd kreeg; ook de sterfte was van dezelfde orde."
Dezelfde hypocrisie regeert nog steeds. Er zit een grote mate aan racisme in de Nederlandse buitenlandse politiek. En wat nog erger is, die gaat uit van een geloof in de superioriteit van de eigen 'beschaving'. Zelfverheerlijking heeft als andere kant van de medaille het denigreren van de ander. Daar begint ook het fascisme. Het is belangrijk om dit in het oog te houden om deze fouten uit onze geschiedenis te vermijden. Het westerse imperialisme is op terugtocht maar het kan nog rare bokkesprongen maken. Dat zien we in het uitbreiden van het oorlogsgebied over de hele wereld. En daar zijn wij mede verantwoordelijk voor. Het gaat weer om 'Lebensraum' (d.w.z. land en grondstoffen).