Mijn vaste lezers weten het: ik heb een ongemakkelijke relatie met de OV-chipkaart. Vandaag ging ik naar Utrecht voor het KNNV congres en ik had voor het gemak een e-treinkaartje gekocht via internet en uitgeprint. Dat was alvast geregeld. Ik kom dus vanmorgen in Duivendrecht aan met de metro en check uit op zo'n peronpaaltje. Maar ik kon niet goed zien wat er in het inforaampje stond, dus toen ik langs het informatiekioskje liep vroeg ik aan de dienstdoende jongere jongere of hij kon kijken of mijn uitchecken wel goed gegaan was. Oh, zei hij, je gaat gewoon naar beneden bij de uitgang uitchecken en als je goed had uitgecheckt dan komt er te staan 'U heeft al uitgecheckt'. Dat doe ik. Maar daar zie ik wel duidelijk wat er in de muizencinema verschijnt, namelijk "4 Tot ziens!". Verdorie, dat betekent dus dat de computer 4€ gaat afhalen van mijn rekening, in de veronderstelling dat ik ergens bij het instappen niet heb ingecheckt.
Maar goed, een computer zou toch moeten begrijpen dat iemand die een minuut eerder heeft uitgecheckt, want dat kon ik intussen toch concluderen nu, niet daarna nog een lange reis (in één minuut) heeft gemaakt zonder in te checken. Ik ga ervan uit dat na een dag of twee de computer in staat is een en ander met mekaar te verbinden en in te zien dat er geen 4€ afgeboekt moet worden.
Mijn probleem is dat ik ervan uitga dat het OV-computerprogramma gemaakt is door redelijk denkende mensen. Maar ik heb de indruk dat de ITers van de OV-kaart hun diploma's bij InHolland hebben gehaald. Ik ga ervan uit dat gegevens verstrekt door de Behörden ook kloppen. Nee, fout, je moet ervan uitgaan dat er van alles mis kan gaan. Je moet alles minstens driemaal checken. Ik zal proberen daar aan te denken de volgende keer.
Even later sta ik te wachten op mijn trein naar Nijmegen met stop in Utrecht-C. De trein naar Rotterdam moest eerder verschijnen maar die had wat vertraging werd aangekondigd. Staat er even later een trein voor mijn neus, met de aankondiging langs het spoor dat dit de trein naar R'dam is, dus ik stap niet in. De trein trekt op en wat zien ik op de flank van de trein? 'Nijmegen'! Verdorie nogaantoe. Hadden ze dat aankondigingsbord dan niet even kunnen wijzigen, zoiets flipt toch in één seconde in de juiste stand? Maar niet getreurd, even later is er weer een trein en kom ik toch nog op tijd in Utrecht. In de trein zit een groepje jonge mensen, en waar hebben ze het over? Over de OV-chipkaart. Ze hadden het over het omzeilen van een en ander om zo goedkoper uit te komen. Nou, dat is zeker niet voor mij weggelegd. Dat kan alleen maar rampen en verhitte OV-computers veroorzaken.
Wat een toestand daar in Utrecht. Ze zijn net zo aan het verbouwen als in Amsterdam. Na het congres sta ik weer op de trein te wachten. Twee lange goederentreinen denderen op het andere spoor voorbij. Getetter over de luidsprekers. Blijkt er her en der van alles mis te zijn met de verbindingen, vertragingen door werken en zo. Gelukkig is tot Duivendrecht alles ok.
Ik kom aan op metrostation Gein. Wat een rust, wat een zaligheid. Op het kleine stukje naar mijn huis zie ik vier katten, waarvan er twee lekker aan het soezen zijn. Nog een leuk gesprekje met een buurvrouw. Wat is het toch fijn om in ons groene Gein te zijn. En dat meen ik uit de grond van mijn hart. Al met al heb ik wel een leuke dag gehad. Natuurmensen (KNNV) zijn sowieso leuke mensen. Dat soort kleine strubbelingetjes met het OV laat je andere dingen weer dubbel appreciëren. En met zo'n weer kon mijn stemming echt niet kapot. Je grinnikt even en gaat even nagenieten van deze mooie zaterdag.