Vanochtend om 9 uur begon de rechtszaak in drievoudige kamer (drie rechters dus) tegen de vergunningen voor Amsterdam Open Air in de Rechtbank, Parnassusweg. Het liep uit tot ver over twaalf. De zaak van Bewonersvereniging Nellestein en nog twee particulieren werd behandeld. Veel aanwezige toehoorders/belanghebbenden hadden een paar narcissen meegebracht als symbool voor hun betrokkenheid bij de natuur van Zuidoost. De rechter was zo vriendelijk om haar waterschenkkan aan te bieden om de bloemen vers te houden. Er was ook een groep studenten aanwezig onder leiding van hun docent. De rechter liet ook hen een fotomap zien met de ravage die in het Gaasperpark was aangericht door Amsterdam Open Air.
Het eerste dat bijgesteld werd was dat de termijn van twee weken die stadsdeel Zuidoost gesteld had om bedenkingen in te leveren tegen de aanvraag voor dit jaar verlengd werd tot vier weken. Waarmee weer was vast komen te staan dat stadsdeel Zuidoost zich ook dit jaar niet hield aan de regels. Er werd meteen ook afgedwongen dat alle documenten van de aanvraag t.b.v. Amsterdam Open Air beschikbaar zouden moeten komen, ook de geluidsrapporten, aangezien het nu niet mogelijk is door het copyright-beding een kopie te maken van dit stuk om een tegenexpertise mogelijk te maken. Alleen het veiligheidsplan blijft geheim, wat vanzelf spreekt. Het is natuurlijk absurd dat een geluidsrapport dat bedoeld is voor de openbaarheid op deze manier in verspreiding belemmerd wordt; het is tenslotte geen roman. De inzagetermijn van de documenten van de aanvraag moet opnieuw openbaar gemaakt worden door het stadsdeel en vanaf de datum van publicatie geldt dan een termijn van 4 weken voor inzage door belangstellenden. De rechter heeft de advocaat van de gemeente Amsterdam streng verzocht het gemeentebestuur aan te manen zich aan de regels te houden.
De rechter vroeg aan de advocaat van de gemeente wat er zou gebeuren als zij zou oordelen dat het evenement in strijd was met het bestemmingsplan. Daarop antwoordde de advocaat dat het evenement dan toch zou doorgaan (via een ‘toverformule’ van Amsterdam of via een kruimelregeling zou ontheffing verleend worden) (waarna weer een rechtsprocedure in gang zou moeten worden gezet). Persoonlijk vind ik dit een nogal arrogante opstelling van de burgemeester die in dit geval kiest voor de belangen van Amsterdam Open Air tegen die van de omwonenden die overlast ervaren. Het plezier en vertier van duizenden festivalbezoekers kan ook elders geconsumeerd worden, bijvoorbeeld in daarvoor ingerichte terreinen als het ArenaPark en het Bijlmerpark.
Verschillende punten kwamen aan de orde, het bestemmingsplan, de fauna en flora, het geluid. De geluidsrapporten van beide partijen verschillen nogal en er zijn heel wat onduidelijkheden. Vreemd is het toepassen van correcties op de metingen. Als er bijvoorbeeld veel wind is dan zou een correctie toegepast worden op de metingen zodat het geluidsniveau lager genoteerd wordt. Dat vond de rechter ook raar, want de omwonenden ervaren in zo’n situatie wel degelijk meer geluidsoverlast. Als er veel wind is hebben meer mensen last en is de overlast ook groter.
De burgemeester had (bij het verlenen van een vergunning) van de rechter mee moeten wegen of er schade aan fauna en flora zou ontstaan. Dat heeft de burgemeester nagelaten.
Het kosten/batenplaatje kwam nog even ter sprake. De kosten voor de gemeenschap (politie onder andere) wegen niet op tegen de opbrengsten voor Groengebied Amstelland. Die opbrengst voor het park wordt nog steeds geheimgehouden door GGA. Daarvoor is ook weer een WOB-beroep gaande bij de Bestuursrechter in Haarlem. Ook hierin worden de burgers door GGA stiefmoederlijk behandeld; de belangenverstrengeling tussen GGA, stadsdeel en gemeente en Amsterdam Open Air is overduidelijk. Niet de burger is klant van de overheid, maar de evenementenindustrie.
De advocaat van de gemeente had het over de noodzaak om Zuidoost op de kaart te zetten, bekend te maken door evenementen als dit. Is dit al een voorschotje op de bekendmaking van de cijfers van de opbrengst voor GGA/Gaasperpark na mijn WOB-beroep, waarbij duidelijk zou kunnen worden dat de opbrengsten inderdaad niet volstaan voor het onderhoud van het park, mogelijk niet eens kostendekkend zijn? Dat zou betekenen dat de verhuur van het Gaasperpark aan Amsterdam Open Air een verkapte subsidie is voor dit miljoenen winst makende evenement, met name voor de organisatoren. Dat mag nooit de bedoeling zijn van een gemeentelijke overheid die drastisch bezuinigt op levensonderhoud van noodlijdende burgers. Een dergelijke belangenverstrengeling is niet wenselijk. De vertegenwoordiger van GGA zei dat men geld wil verdienen voor het park en 180.000 euro wil investeren in maatregelen die n.a.v. bijeenkomsten over de toekomst van het Gaasperpark (met vooral eigen GGA-punten, zichtlijnen, en zo) in een uitvoeringsplan waren samengevat. 'Opwaarderen Gaasperpark' was de naam van dit project, 'meer andere inkomsten verwerven' was ook zo'n project-doelstelling. Dat investeren bestaat voorlopig voornamelijk uit het aanpassen van het park voor evenementen.
Amsterdam Open Air heeft al drie weekenden een festival gehad in het ArenaPark. De rechter vroeg waarom niet ook het evenement in het Gaasperpark daarheen kon verhuizen. Het park zou aantrekkelijker zijn voor de bezoekers. Dat is twijfelachtig. Het is een evenement dat vooral plaats heeft in een geheel afgesloten deel van het park; bestaat uit 12 podia met elk een eigen programma, voor de omwonenden een kakofonie van jewelste, en vooral gebaseerd is op dance, drank en drugs. Veel zullen de bezoekers niet meekrijgen van de hen omringende natuur. De echte waarde van het park ligt in zijn natuur. Het lijkt mij dat het vertrappen van de natuur tegenwoordig misschien wel de grootste aantrekkingskracht is voor de jeugd. Decibels, drank en drugs, daar gaat het om, niet natuurbeleving.
Reclame-idylle met bloemen, beestjes en bomen
De werkelijkheid na het festival
De ambiance van het festival wordt niet door de natuur geleverd, maar door decibels, dance, drank en drugs. Het park, de natuur, dienen enkel als reclame en decor. Men drukt een affiche met leuke natuurtaferelen, veel bloemen en groen erop, maar de werkelijkheid is dat de natuur in het park juist vernietigd wordt; er worden orchideeën gemaaid, er worden bomen gesnoeid en beschadigd, en fauna en flora ondervinden wel degelijk hinder en overlast tijdens de broedperiode. Met andere woorden, het groen dient enkel voor een symbolische reclamecampagne, is pure reclame die tegengesproken wordt door de realiteit van de ravage in het park na het evenement. Het gaat om het maximaliseren van de winst. De opbrengst voor het park is naar verwachting negatief.
Een volledige inventarisatie, aanbevolen door de firma Waardenburg in 2012, is nooit uitgevoerd. De onderzoeken van Waardenburg voor Open Air beperken zich tot een zeer beperkt aantal inventarisaties voor en na het festival alleen op het festivalterrein. De echte gedragswaarnemingen beperken zich tot slechts een aantal (ca. 17), watervogelsnesten, voornamenlijk meerkoeten! Alle voorbehoudens die geformuleerd worden door Waardenburg worden niet geciteerd.
Er is een afspraak gemaakt met GGA/gemeente dat sommige mensen die schadevergoeding hadden gevraagd voor geleden overlast een vergoeding zouden kunnen krijgen. Het gaat om een dwangsom voor te late uitspraak op ingediend bezwaar. Schadevergoeding wegens noodzaak om een weekend weg te gaan tijdens het festival wordt nog bekeken door de rechter.
De rechter zag al meer rechtszaken aankomen, over dit jaar en komende jaren, en opperde het voorstel dat beide partijen naar een mediator gaan om te overleggen over de voorwaarden waarbinnen komende evenementen wel plaats zouden kunnen vinden in het Gaasperpark. Dan blijft natuurlijk nog de onopgeloste kwestie van het bestemmingsplan, is het evenement in strijd met het bestemmingsplan, wat te doen met het verzoek tot handhaving. Dat zou toch eens goed vastgelegd moeten worden. Er moet hierover een principiële uitspraak komen.
De rechters hebben dus vandaag geen uitspraak gedaan, maar de zaak verwezen naar een mediator. Er komt binnen 6 weken een uitspraak over handhaving van het bestemmingsplan (een soort tussenvonnis; de rechter heeft instemming om hierover zonder zitting te besluiten), over de vergunningverlening 2012 en 2013 wil de gemeente nog overleggen of ze een uitspraak wil; lijkt van wel. Toch wordt het voorstel een mediator aan te stellen aan de partijen voorgelegd. De administratieve molen draait verder.
Intussen is Amsterdam Open Air alweer kaarten aan het verkopen voor het evenement van dit jaar. Tot nog toe is de burgemeester (vergunningverlener) zeer stug geweest tegenover omwonenden en al te soepel voor de festivalorganisatoren. Er zijn nooit beperkende voorwaarden opgelegd aan Open Air. Amsterdam Open Air wil alles, is tot nog toe niet bereid om een andere locatie als het ArenaPark of het Bijlmerpark te overwegen. En elk jaar staat men meer bezoekers toe. Dit jaar per dag 25.000. Tja, dan blijf je zitten met het probleem dat er een mega-evenement plaats heeft in een natuurpark dat behoort tot de Ecologische Hoofdstructuur. Dat zou niet mogen gebeuren, vinden velen. Nederland is al een land met weinig natuur, als dat ook nog allemaal evenemententerreinen worden is het hek van de dam. Elk park moet zonodig zijn eigen evenement hebben. Overal worden omwonenden voor het blok gezet. Dat moet anders als de politiek nog geloofwaardig wil zijn als belangenbehartiger van de burgers. Het Dagelijks Bestuur van Zuidoost heeft zich ook dit jaar onvolwassen gedragen en de absurde toestand qua inzagebeleid gewoon voortgezet. Dat zouden PvdA, VVD en GroenLinks zich toch eens moeten aantrekken.