NRC – Hiek Jippes: Pardon – moeten we hier vechten voor onze stilte?
"Pardon? Moeten bewoners hier gaan vechten voor stilte (althans het ontbreken van lawaai), terwijl de lokale overheid – voor financieel gewin – anderen het recht geeft daarop lang en hevig inbreuk te maken? Dat is een omgekeerde wereld, die zeker niet als de norm moet gaan gelden. Integendeel, het hoort zo te zijn, en hetwas ook altijd zo, dat een overheid zijn burgers juist beschermt in zoiets basaals als het genot van rust en stilte. In veel opzichten doet zij dat ook al: beperkt geroep van de top van de moskee, gematigd luiden van de kerkklok, stiltecoupés in de trein zijn daarvan allemaal voorbeelden.
Schokkend: overheid
beoordeelt herriefeest
kennelijk als ‘gewoon’
Wat mij schokt is dat het feit dat het houden van een onontkoombaar lawaaiveroorzakend feest zo als kennelijk ‘gewoon’ (want het wordt niet eens met wijkbewoners besproken) door een overheid beoordeeld wordt. Wat mij moedeloos maakt is de muziek waar ik in drukke winkels tegenin moet schreeuwen om mij verstaanbaar te maken. Ik hunker naar een situatie waarin het normaal blijft dat je, ook in de stad, een merel kunt horen zingen en waarin je, als je daarvoor kiest, alleen kunt zijn met je gedachten. Ik verlang naar een overheid die dat begrijpt en daarnaar handelt."
Ingezonden brief NRC: "Eindelijk eens iemand die iets zegt van de geluidsoverlast die onze eigen overheid ons voortdurend oplegt. Mevrouw Jippes constateert terecht dat stilte de norm zou moeten zijn, maar dat de overheid dit principe zelf schendt. Wij wonen in Amsterdam Zuidoost, in een van de mooiste wijken aan de Gaasperplas. Vorig weekend mochten wij voor de derde keer op zaterdag en zondag overspoeld worden door het gedreun dat werd geproduceerd op vijf verschillende pop-podia direct aan de Gaasperplas. Dit gedreun duurde elke dag van elf uur ’s morgens tot twaalf uur ’s nachts.
Slapen was er niet bij helaas, want ook voor andere asocialen in de wijk was dit feest het signaal om zelf eens flink los te gaan. Normverlaging breidt zich snel uit. Zodra de herrie van het festival stopte, begonnen onze overburen ongevraagd met een feest waar minstens evenveel herrie vandaan kwam als daarvoor van het festival. Ook tegen deze overlast werd niets gedaan. Sterker, de politie vond het zelfs idioot dat zij daarin zouden moeten ingrijpen. Je moet zelf maar gaan aanbellen bij de herriemakers. Zo wordt dus ook die norm omgedraaid: de herriemakers kunnen ongestoord hun gang gaan en hoeven niemand te vragen of ze bezwaar hebben tegen de inbreuk op de stilte. In plaats daarvan moet degene die overlast wordt aangedaan aan het werk om er weer vanaf te komen.
In het verleden zijn allerlei overheidsmaatregelen in het werk gesteld om te zorgen dat vliegtuigen geluidsarm werden. Vliegtuigmaatschappijen moesten zelfs hun landingsrechten opgeven als ze niet aan de geluidsnormen voldeden. En dat allemaal om tegelijkertijd als overheid keiharde muziek toe te laten midden in woonwijken in voorheen stille natuurgebieden. Welke logica zit hier nu eigenlijk achter? Mocht er een stiltevereniging komen, dan sluit ik me graag aan.
P. De Vries"