The never-ending story of the OV-chip

oweechipkaart

Een paar weken geleden had ik dus een probleempje met inchecken op station Bijlmer. Toen heb ik via internet een claim ingediend en kreeg het bericht dat ik mij met papieren moest melden op station Bijlmer waar de transacties 'eventueel gecorrigeerd' konden worden. Als je speciaal daarvoor naar station Bijlmer moet dan ben je al de prijs van een rit kwijt. Maar goed, dan combineer je dat met een andere boodschap. Daar aangekomen leg ik mijn probleem voor en krijg ik te horen dat ik daarvoor een claim moet indien bij het GVB. Ik sta toevallig net voor een loket van het GVB en ik had al een claim ingediend, waarna ik hiernaartoe verwezen werd. Duhhh! Er lag een hele stapel enveloppen met claimformulieren. Ze hadden me na mijn internet-claim dit formulier meteen toe kunnen sturen. Maar ja, dat kost geld voor de OV-chip kongsie. Dus nu ga ik dit formulier invullen. En je moet alles invullen, al je persoonlijke gegevens natuurlijk, en de precieze tijden van vertrek en aankomst, welke lijn, welke metro. Zucht. Of het gelukt is hoort u later nog.

Ook raar. Als je in het station bent, dan kun je naar het loket van het GVB maar dan moet je eerst door poortjes. Gelukkig stonden ze open. Want stel je voor dat je na het inchecken in station Bijlmer weer meteen moet uitchecken om naar het GVB loket te gaan en even later weer inchecken om het station weer te mogen betreden. De mogelijkheden waar het mis kan gaan zijn legio. Raar dat ze zo'n constructie bedacht hebben. De OV-chipkaart rammelt aan alle kanten. Bij elke ongewone situatie, en die heb je vaak met het openbaar vervoer, niet werkende poortjes, niet werkende automaten, geblokkeerde stations, moet je goed nadenken wat je het beste kunt doen. Ik zou zeggen als je de kans loopt om onterecht aangeslagen te worden voor 4 euro probeer dan de poortjes te omzeilen. Ik moet nog even uitdokteren hoe dat het beste kan. Maar het spaart je veel trammelant.

Het was dacht ik de bedoeling van de OV-chipkaart om zwartrijden tegen te gaan zodat er minder controleurs aangesteld hoefden te worden. Maar blijkbaar is er nog steeds controle nodig. De hele poortjes-exercitie is een zinloze bedoening. Binnenkort kunnen we de staatsschuld aflossen met de opbrengst van al deze onterechte afschrijvingen, want het kost ook geld en tijd om een claim in te dienen daar zorgt het GVB wel voor.

Update 6 april 2011: Het teveel betaalde is teruggestort op mijn rekening. Hulde aan het GVB.

© 2009