Er schijnen mensen te bestaan die het 'beroep' van tv-recensent uitoefenen. TV-programma's recenseren lijkt me de meest zinloze bezigheid die je kan verzinnen. TV-programma's zijn meestal al niet om naar huis te schrijven, maar tv-recensies zijn stupiditeit in het kwadraat. Onder de tv-recensenten van de Volkskrant, merkte ik laatst, vind je ene Jean-Pierre Geelen. Deze man heeft een tijd geleden Prem Radhakishun verweten 'geestesziek' te zijn, waarop Prem riposteerde met de bewering dat Jean-Pierre pedofiel zou zijn. Onsmakelijk allemaal. Het tekent wel het sfeertje van Nederlandse tv-programma's en recensenten. Mediabaker Matthijs van Nieuwkerk vaart er wel bij.
Het niveau van Jean-Pierre Geelen is abominabel. Laten we Jean-Pierre even op de behandelcouch leggen na zijn aanval op Jelle Brandt Corstius. Oordeel zelf:
Volkskrant: "Jean-Pierre Geelen: 'De boerenbraadlul moet deaud'
Het is slechts een kwestie van tijd voordat er slachtoffers vallen, betoogde onlangs Henri Beunders, hoogleraar geschiedenis van maatschappij, media en cultuur aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. 'Dankzij de 'sociale media' begint vervolging van daders en verdachten al in de media 'en dat leidt in de toekomst tot een heksenjacht of lynchpartijen', zo zei Beunders tegen RTL Nieuws.
Op welke wetenschappelijke discipline de hoogleraar zijn voorspellende gaven baseert, is onbekend, maar je hoeft geen geleerde te zijn om een dreiging te zien in de volkswoede die stroomt door kanalen als Twitter, Facebook en blogs.
De 'acht van Eindhoven', de bulkende baas van de SNS-bank: we weten ze te vinden. Zelfs Mart Smeets werd met de dood bedreigd, omdat hij iets te lang het gele anti-kankerbandje van Lance Armstrong om zijn pols droeg.
Dat het wapen populair is, bewees deze week Jelle Brandt Corstius met zijn aanval op voormalig SNS-baas Sjoerd van Keulen. Hij riep via Twitter (47.887 volgers) en zijn blog op de boef met mails te bekogelen, en te 'eisen' dat die zijn bonus van ruim een miljoen zou teruggeven.
De man hoefde niet te worden gelyncht of bedreigd ('dat werkt alleen maar averechts'), maar: 'Je hoeft het niet beleefd te houden, per slot van rekening is deze boerenbraadlul allesbehalve beleefd.'
Leve het opportunisme: Van Keulen werd in 2008 nog uitgeroepen tot 'Topman van het Jaar', een kinderlijk mediaspelletje onder auspiciën van zakenblad FEM. De boerenbraadlul daarachter is nog niet gelyncht.
Maar misschien is dat alleen nog een kwestie van tijd."
Diep in zijn hart koestert Jean-Pierre de onbewuste wens aan een lynchpartij mee te doen, daarom zijn kop 'De boerenbraadlul moet deaud'. Hij verhult dat vanzelfsprekend in een satirisch stukje dat zogezegd het 'lynchen' aanklaagt. Maar wat is er aan de hand? Niets! Jean-Pierre blaast de hele affaire – de oproep van Jelle Brandt Corstius – op, verdraait de feiten om zo aan zijn gerief te komen, weliswaar virtueel, maar toch, er wordt wel degelijk gelyncht door Jean-Pierre, zij het met woorden. Hij is het die de woorden 'de boerenbraadlul moet deaud' gebruikt. Hij is het die de beschaafde oproep van Jelle gelijkstelt met de 'lynchmob' van de 'sociale media'. Zo belazer je de kluit: overdrijven en gelijkstellen met ongevoeg.
Jean-Pierre is gebelgd en behoorlijk ook. Want het is toch te gek dat iemand als Jelle oproept tot eerlijkheid en rechtvaardigheid in dit kikkerlandje! Dat men miljoenengraaiers die de oorzaak zijn van miljardentekorten in onze begroting een paar honderdduizenden eurootjes afhandig wil maken! Dat zou toch verboden moeten worden!
Jean-Pierre staat als één man achter de witteboordencriminelen, als één man pal tegen het grauw en het schuim der natie dat een eerlijke verdeling van lasten en lusten wil. Jean-Pierre ziet spoken. Jean-Pierre giert van de paranoia en is doodsbang dat het plebs in opstand komt. Hij ziet lynchmobs geleid door Jelle. Jean-Pierre is misschien een beetje geestesziek. Nou ja, hij zal wel een doorsnee mannetje zijn. Daarom kijkt hij ook veel tv en schrijft hij daar vaak stukjes over. Ik hoef ze niet te lezen. Als er een baan is die wegbezuinigd kan worden dan is het die van tv-recensent. Intussen draait de doorgedraaide wereld gewoon door. Obama lyncht dat het een aard heeft. Onze nomenklatura applaudisseert. Van Jean-Pierre mogen wij, het volk, daar niets over zeggen, want woorden zijn dodelijk en zouden verboden moeten worden. De Jean-Pierres en gelijkgeschakelde klerken voelen de hete adem van het volk. Jean-Pierre vindt het OK als de nomenklatura zich verrijkt terwijl oudjes verwaarloosd worden, maar het morrend volk moet zich koest houden volgens hem. Het verraad der klerken, het meedoen met de macht, is van alle tijden. Slijmen naar boven, en trappen naar beneden. Het journaille van de Volkskrant ziet het als zijn taak om het volk voor te schrijven wat het moet denken.