Er is weer gedoe over vergaderen in Zuidoost. Met name over de vergadering van 2 juli j.l. Op deze blogpost had ik het al terloops over wat de bestuurscommissie wilde maar door het dagelijks bestuur niet zo op prijs werd gesteld.
EmileJaensch: "Blaffen, maar niet bijten
Er kwam nog een voorstel vanuit de fracties van GL, PvdA, OZO en D66 om zo spoedig mogelijk, al vanaf het zomerreces, te starten met beeldvormende vergaderingen op lokatie. Op zich een nobel doel maar met de toevoeging van de recesperiode vallen twee zaken op. Het eerste punt is dat kennelijk de bestuurscommissie graag met bewoners en organisaties praat maar daarbij ook de zomervakantie wil benutten. Het is tot op heden goed gebruik om juist in deze periode geen vergaderingen te houden, met uitzondering van uiterst acute situaties. Maar die doen zich slechts zelden voor. En anderzijds is de VVD van mening dat volksvertegenwoordigers te allen tijde met derden het overleg kunnen aangaan. Daar hoeft niet per se een officiële vergadering voor te worden uitgeschreven. Wat kan dan de reden zijn dat de indieners het voorstel doen? In de verordening wordt ook de vergoeding voor commissieleden geregeld. En die wordt op dit moment nog per vergadering uitgekeerd. Ik kon mij niet aan de indruk onttrekken dat de indieners een extra bijdrage per vergadering willen incasseren in de zomerperiode. Nu ben ik geen voorstander van de huidige vergoedingsregeling per vergadering. Het geeft een beeld alsof het werk van commissieleden zich beperkt tot het bijwonen vergaderingen. Daarmee steunt deze motie mijn belangrijkste reden om over te gaan op een systeem met een vaste vergoeding per maand. Omdat de huidige regeling dit soort rare voorstellen van PvdA, GL, D66 en OZO juist in de hand werkt. Daarom stemde de VVD, met Platform Zuidoost, tegen deze losse motie."
Allemaal goed en wel, maar ik neem aan dat de bestuurscommissie ook bereid is om onbezoldigd en informeel te overleggen met inwoners van Zuidoost. Dhr. Jaensch is nu stemming aan het maken tegen de bestuurscommissie en op een nogal agressieve manier, vind ik, die Zuidoost weer nodeloos negatief op de kaart zet. Het werd meteen opgepakt door het Parool. En dan wordt het ordinair Bijlmerbashing. Dat de bestuurscommissie meer overleg met inwoners wil is op zich een positieve zaak, waarmee ze de intentieverklaring van de bestuurscommissies juist bevestigt.
Parool: "De bestuurscommissie in Zuidoost wil deze zomer werkbezoeken afleggen onder de vlag van een bijzondere commissievergadering. Daardoor strijken de deelnemende commissieleden ook tijdens het reces een vergoeding op."
Het punt is dat het dagelijks bestuur de besluiten van de bestuurscommissie moet respecteren. En dat doet het DB niet. Dat is pas laakbaar. Ik heb ook bezwaar tegen het balletje en drankje dat na afloop van de vergadering midden in de nacht werd verstrekt. Is nergens voor nodig. Kost ook geld. Als het dagelijks bestuur zich nou eens zou houden aan bestemmingsplannen en op een fatsoenlijke manier de regels zou toepassen dan hadden ze misschien een punt. Al jaren ontduikt het dagelijks bestuur van Zuidoost de bepalingen van bestemmingsplannen. En dat kan echt niet door de beugel. Dat het DB van Zuidoost zich nu zo agressief opstelt (blaffen en bijten!) gaat in tegen de bedoeling van de bestuurscommissies, namelijk de ogen en oren zijn van het bestuur en observaties doorgeven aan de gemeente.
Overigens, dhr. Pieter Litjens is ook buiten het reces om op bezoek geweest in Zuidoost. Als wethouder met Zuidoost in zijn portefeuille behoort het tot zijn taken om voeling te houden met ons stadsdeel. Als de nieuwe bestuursstructuur wil slagen dan is het van belang dat ook het dagelijks bestuur van Zuidoost de bestuurscommissie serieus neemt. Het DB is gewoon een onderdeel van de bestuurscommissie. Het wordt tijd dat de bestuurscommissie zelf gaat bijten. Het lijkt erop alsof de Machiavelli van Zuidoost de neoliberale toon voor de toekomst heeft gezet: het DB zal de bestuurscommissie zoveel mogelijk negeren.
Dichtbij: "Bewoners mogen het zeggen
Bewoners, maatschappelijke organisaties en het bedrijfsleven hebben met de komst van de bestuurscommissies in Amsterdam een actieve rol gekregen, namelijk meedenken en meedoen om hun omgeving te verbeteren. Voorzitter van de bestuurscommissie, Muriël Dalgliesh, heeft een leidende rol in het zogeheten gebiedsgericht werken. Ook al staan de plannen voor de toekomst van het stadsdeel al in grote lijnen op papier en zijn ze naar de gemeente Amsterdam gestuurd, voor een specifieke aanpak per buurt hoopt Dalgliesh dat heel veel bewoners, organisaties en bedrijven opstaan en meedoen."
Bewoners mogen het zeggen, maar niet heus, en zeker niet in de maanden juli en augustus. Mevr. Dagliesh is er als de kippen bij om zich voor de media te presenteren, het liefst zonder anderen erbij. In vergaderingen wordt er niet geluisterd naar de bestuurscommissie en is er meestal geen tijd om de stukken in te zien en te lezen wat het dagelijks bestuur aan de gemeente gaat voorstellen. Besturen is een charade geworden. Bewoners en zelfs de bestuurscommissieleden mogen iets zeggen, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Inzage in stukken wordt zoveel mogelijk bemoeilijkt en zelfs stukken die noodzakelijk zijn voor menings- en besluitvorming worden niet verstrekt. Daarmee houdt de democratie in feite op te bestaan. Sinds de tijd van de regenten is er weinig veranderd in Nederland.