Gisteravond had de Werkconferentie Verkenning Gaasperdam plaats in het Planetarium. Alles was goed verzorgd, ook de organisatie van de gesprekken. Mijn complimenten aan de gespreksleider.
De Verkenning Gaasperdam was aangekondigd in de Structuurvisie Amsterdam 2040. Vóór 2020 zou met de betrokken maatschappelijke organisaties overlegd worden over mogelijke bouwplannen van de stad en het stadsdeel. Tot 2020 is bouwen aan de zuidoever en in onze andere natuurgebieden in elk geval niet aan de orde.
Er was al een begin gemaakt op 9 juli met een bijeenkomst van iemand van de projectgroep Gaasperdam met het Buurvrouwennetwerk Gaasperdam. De uitnodiging van andere organisaties kwam evenwel zeer laat op gang; de natuurverenigingen waren niet uitgenodigd, en de GroenLinks partijleden waren op de Bewonersdag nog niet op de hoogte van deze opdracht afkomstig van Wethouders van Poelgeest van de stad en Jaensch van Zuidoost, terwijl GL toch zeer actief was in het behoud van ons groen. Waarom zo'n haast korte tijd na de definitieve Structuurvisie Amsterdam 2040, terwijl er nog acht jaar te gaan is tot 2020 wanneer mogelijke nieuwbouw weer ter sprake zou kunnen komen?
Mijn indruk is dat in veel gespreksgroepen gisteravond het behoud van het groen, ja zelfs het promoten van groen, de hoofdwens was van de inwoners. Er zaten ook mensen in de groepen die niet in Zuidoost woonden. In de groep Groen-Gaasperpark moest iemand de gespreksleider eraan herinneren dat het over groen ging en niet over de wens om in deze tijd van (georganiseerde) crisis te bezuinigen op zorg, pensioenen, budgetten en park- en natuuronderhoud. De andere groepen werden beter geleid. Duidelijk was wel dat de groepen een bepaalde richting op gestuurd werden. Blijkbaar is de bouwkriebel nog steeds actief bij sommige bestuurders.
Een van de groepen had als thema 'wooncarrière'. In deze tijd kan geen sprake meer zijn van wooncarrière, het kopen van steeds duurdere huizen. Er staan huizen leeg, en mensen kopen geen huis meer om mee te speculeren. De woonhuizenbubbel is intussen gebarsten. Zelfs de ING wijst erop dat de prijzen van de huizen nog verder zullen dalen. Dat is zeker zo. Daarom is het bouwen van nieuwe woningen voorlopig niet aan de orde. Als de bezuinigingen doorgaan dan lopen we kans om in een recessie terecht te komen die meer dan acht jaar kan duren en misschien wel permanent wordt.
In elk geval is diverse malen duidelijk gemaakt dat groen zeer gewaardeerd wordt in Gaasperdam. Er is ook benadrukt dat buurthuizen van essentieel belang zijn voor ons buurtleven en dat buurthuizen niet gesloten mogen worden maar open moeten blijven voor alle bewoners. Een organisatie als het Buurvrouwennetwerk is van essentieel belang voor Gaasperdam en verdient daarom een eigen plek in de buurthuizen. Ik heb begrepen dat in Reigersbos een buurthuis is gesloten. Dat is een slechte ontwikkeling voor Gaasperdam. Er is behoefte aan een buurthuis in Reigersbos met een eigen plek voor het Buurvrouwennetwerk dat hard werkt aan het empoweren van vrouwen en het participeren van vrouwen in de economie.
Het kan natuurlijk niet zo zijn dat deze Verkenning oproept om een toekomststrategie en verbeteringen aan te dragen terwijl terzelfdertijd een en ander wordt afgebroken en verslechterd. Het grasplan en de bezuinigingen op buurthuizen bijvoorbeeld zijn kwalijke ontwikkelingen die enkel vanuit het standpunt van 'wat willen wij als bestuur besteden aan Gaasperdam' zijn bedacht. Dat is geen goed uitganspunt.
Ik was aangenaam verrast dat Wethouder Maarten van Poelgeest ook meedeed in de gespreksgroepen. Dat getuigt van belangstelling voor de toekomst van Gaasperdam. Ook Wethouder Freek Ossel is begaan met het lot van Zuidoost. Van van Poelgeest kreeg ik te horen dat deze Verkenning niet bedoeld is om wat is vastgelegd in de Structuurvisie Amsterdam 2040 onderuit te halen. Er wordt niet gebouwd aan de zuidoever van de Gaasperplas en in groengebieden. Waar men wel naar op zoek is zijn locaties in de woonwijken waar eventueel nog wat bijkan. Maar er zijn volgens mij geen praktische suggesties gedaan hieromtrent.
Waar men intussen aan kan werken is het bouwen van een internetcentrale in het midden van Gaasperdam, zodat alle wijken beter ontsloten kunnen worden. De afstand tot de centrale in de Bijlmer vanaf veel wijken in Gaasperdam is te groot, wat zorgt voor lage internetsnelheden en diensten die daardoor niet beschikbaar zijn. Wat Gaasperdam nodig heeft is een glasvezelnet dat alle ZZPers en kleine bedrijfjes een betrouwbare aansluiting geeft met het net. Nu zijn er legio problemen met trage verbindingen via de vast telefoonlijn of de kabeltv-lijn van UPC. Vandaag was er een internetstoring bij UPC. Dus daar kan aan gewerkt worden.