Alles is bespreekbaar?

Parool: "Alles is bespreekbaar in de strijd tegen de drukte

Het politieke debat over de drukte en het imago van Amsterdam als 'stad waar alles kan' staat op scherp. Burgemeester Femke Halsema en de gemeenteraad willen geen taboes meer op maatregelen.

In 2014 schreef Diederik Boomsma (CDA) een stuk in deze krant waarin hij stelde dat Amsterdam eens af moet van dat imago van 'de stad waar alles kan'. Hij had zich de moeite kunnen besparen: bijval bleef uit. Wel kreeg hij te horen dat hij een 'trut' was.

Vanaf 2014 zijn de veranderingen enorm snel gegaan. De stad groeit en bloeit en ontvangt inmiddels 20 miljoen bezoekers per jaar. Delen van de binnenstad zijn overgenomen door toeristen die zich vaak te buiten gaan aan drank, drugs en hoeren, want hé: in Amsterdam kan toch alles?

De discussie kantelt, stelt Boomsma vast. "Er is momentum voor een fundamenteel debat over het imago van Amsterdam. Mensen realiseren zich dat we daar niet bijzonder trots op kunnen zijn."

In de ogen van voormalig burgemeester Jozias van Aartsen is Amsterdam de grens van vrijheid-blijheid allang gepasseerd, zei hij onlangs in deze krant. In deze stad van ongelimiteerde vrijheid voelen criminelen zich onaantastbaar. Zij wentelen zich in de enorme afzetmarkt van drugstoeristen, die naar de stad komen vanwege dat imago.

Commercialisering
Aan de andere kant van het spectrum staat GroenLinks, de grootste partij van de stad. ­Amsterdam moet zijn vrijzinnigheid juist koesteren. En daaronder vallen niet alleen vrijheid van meningsuiting en een warm onthaal van vluchtelingen, maar ook de vrijheid om naar coffeeshops en de hoeren te gaan, zegt fractievoorzitter Femke Roosma.

Maar een discussie over de grenzen aan de vrijzinnigheid hoeft van haar niet zo. Het probleem zit volgens Roosma in de commercialisering van die vrijzinnigheid: 'de stad waar alles kan' als marketing.
"Het is goed dat hier veel kan, maar de grenzen liggen bij de commercie en de criminaliteit, met name op het gebied van drugs. Daar hebben we Den Haag voor nodig.”

En dat laatste klopt zeker. Niet de vrijzinnigheid is het probleem, wel het mogelijk maken van allerlei ‘vrijheden’ van de ‘vrije jongens’ of beter gezegd gedogen van illegale activiteiten die in feite in de neoliberale mentaliteit en deregulering ingebakken zitten.

DSC03600

AT5: Aantal festivals neemt flink toe, bezoekersaantal daalt ietsjes

Daarbij zullen toch een aantal mythes doorgeprikt moeten worden. Het ‘verspreiden’ van drukte naar buitenwijken komt in feite neer op het uitbreiden van de overlast, niet het verminderen ervan in de binnenstad. En als buitenwijken verder aangetast worden door meer festivals dan wordt ook het groen, de natuur en de biodiversiteit daar verder aangetast. Dat zijn geen reële opties. Al het groen van Amsterdam is tegenwoordig tijdens de mooiste tijd van het jaar commercieel in gebruik, en dat terwijl de inwoners van Amsterdam behoefte hebben aan groen, rust, verkoeling, natuurbeleving.

Politieke partijen moeten niet al te naïef zijn over de participerende burger en burgerinitiatieven. Zeker in de reëel bestaande neoliberale maatschappij zijn het vaak toch calculerende spitsburgers die aan hun trekken willen komen, soms zelfs onder het mom van duurzaamheid. Subsidie voor daktuintjes is aardig, maar het is een particulier belang dat alleen verkoeling oplevert voor de onderliggende woningen. Ze zijn van zeer miniem algemeen ecologisch belang.

© Natuurbescherming ZO 2015