Amsterdam Open Air probeert met lieflijk ogende filmpjes het festival een idyllische uitstraling te geven. Meestal staat daar muziek op die helemaal niet overeenkomt met de festivalmuziek. Een idylle kan voor een paar uur de beleving zijn van naïeve bezoekers, tot ze kotsmisselijk, stoned als een garnaal, of zo-doof-als-een-kwartel-op-een-festival weer thuis komen. Weliswaar allemaal leuke ervaringen voor een millennial, maar niet om over naar huis te schrijven. Dat het er soms ook anders aan toe gaat, toont het volgende filmpje. De dumpert reaguursels gaan wel kort door de bocht.