GroenKennisNet: "De samenleving voelt zich meer betrokken bij natuur wanneer burgers er ook kunnen recreëren. Daarom zijn recreatieve voorzieningen belangrijk. Maar wat kost dat ons? De nieuw ontwikkelde recreatiemodule brengt die kosten in kaart.
In het Nederlandse natuurbeleid zijn natuur en landschap niet alleen van belang voor versterking van de biodiversiteit, maar ook voor een leefbare en duurzame samenleving. Een van de doelen van het beleid is dat het ook bij moet dragen aan de versterking van de maatschappelijke betrokkenheid bij natuur.
Een van die maatregelen om die betrokkenheid te vergroten is recreatieve ontsluiting van natuur en landschap. Om goede beslissingen te kunnen nemen en plannen te kunnen maken, is het essentieel dat je weet wat dat kost. Hoeveel kost het om recreatieve voorzieningen aan te leggen? Of te beheren? De nieuw ontwikkelde 'Recreatiemodule in Instrumentarium Kosten Natuurbeleid (IKN)' is een instrument waarmee de kosten bepaald kunnen worden van plannen of scenario’s gericht op het toegankelijk en recreatief aantrekkelijker maken van natuur en landschap.”
Weer zo’n rooskleurig onderzoeksinstrument, waarin biodiversiteit en een leefbare samenleving voorop staan. Maar waar vind je tegenwoordig nog biodiversiteit? Over evenementen heeft men het niet, terwijl juist de evenementenindustrie van alle kanten zwaar gesubsidieerd en gesponsord wordt. Amsterdam besteedt miljoenen aan het groen, d.w.z. miljoenen aan infrastructuur om onze parken geschikter te maken voor festivals. De biodiversiteit heeft daar alleen maar onder te lijden. Ecologisch beheer is ver te zoeken. Beschermde planten worden gemaaid en het verantwoordelijke schap zegt geen tijd en geld te hebben om die te beschermen tijdens evenementen. Pas als oppassende burgers aan de bel trekken en wijzen op de plekken waar planten en dieren huizen die volgens de Flora- en faunawet beschermd dienen te worden, doet het schap een zwakke poging om daar iets aan te doen. Ze hebben het te druk met het organiseren van festivals. De kosten die voor rekening komen van de gemeenschap tijdens grote evenementen, inzet van politie, brandweer en verkeersregeling, zijn in feite ook verkapte subsidie aan de festivalorganisatoren. Wij de lasten, de festivalfreaks de lusten. Het is een nationale ziekte aan het worden. Niet alleen onze natuurgebieden vallen ten prooi aan de feestbeesten en de kappende schappen, maar ook in stadswijken wordt gekapt alsof er geen morgen meer is. Intussen wordt ons door de politieke positivo’s, popo’s, verteld dat Amsterdam en Rotterdam groener worden. Zelfs de hoofdgroenstructuur heeft danig te lijden van de recreatiefanaten die zoveel mogelijk ruimte vrij willen maken voor festivals.
Het verschil tussen de kostenvretende festivalfreaks en de natuurliefhebbers is dat de laatsten de staat nauwelijks op kosten jagen, en de wilde natuur groeit meestal uit zichzelf zonder bemesting; dat kunnen we van de landbouw niet zeggen. Duidelijk is wel dat de kosten voor voorzieningen op veengrond hoog zijn. "In de regel zijn de kosten op zandgrond het laagst en op veengrond het hoogst; de kosten op klei liggen daar tussenin.” De kosten in Amsterdam zijn dus veel hoger dan elders vanwege de veengrond. Zie de toestanden in het Oosterpark. Over de kosten die samenhangen met festivals en evenementen wordt met geen woord gerept, hoewel de festivals wel een gigantische impact hebben op recreatie, parken en natuurgebieden.
DeBomenRidders: "Wordt Rotterdam nu echt groener? Naar alle recente berichten in de media te oordelen: Ja. Althans in het publieke domein. De werkelijkheid is anders: de gemeentelijke BOMENBALANS vermeldt jaarlijks een gestadige toename met sprietjes, die in de plaats komen van volwassen maar soms zieke bomen met een grote kruin, die alle functies verrichten van vochtabsorptie, hittestress- en fijnstofreductie, CO2-opname en zuurstofproductie. Om van het straatbeeld nog maar te zwijgen. De gemeente zelf bezuinigt de herplant tot 70%!”
De situatie in Amsterdam is gelijkaardig. Zuidoost spant wel de kroon. Daarover later meer. De groenadviseurs en ecologen prijzen de stad als habitat voor fauna en flora de hemel in. De stad leeft! roepen ze in koor. Ze worden er goed voor betaald. Leugens zijn altijd duurder dan de waarheid. Dat valt ook onder de kostenposten voor recreatie. Naarmate de natuur wordt verwijderd uit parken en natuurgebieden wordt de gore stad als het nieuwe paradijs aangeprezen. Hoe meer zwanen en andere vogels er vermoord worden op het platteland hoe meer de noodzaak zich opdringt om de zielige meerkoeten die hun nest moeten bouwen met stadsafval op een voetstuk te zetten.
DeBalie: "Denk aan de reigers die vis komen halen op de Albert Cuyp. De muizen die onze bioscopen bezoeken. Of de meerkoet die ook prima een nest kan maken van boodschappentassen en teenslippers een nest maakt. Alle planten en dieren die toch of zelfs juist overleven in de stad. De stad is dus net zo goed een natuurgebied met vragen over beheer, biodiversiteit, de omgang met exoten en de vraag hoe om te gaan met bijvoorbeeld lichtvervuiling; of hoe en waar je het beste kunt bouwen om de flora en fauna te beschermen.”
Naturalis: "We kunnen nog steeds alleen maar zeggen dat achteruitgang in diversiteit en talrijkheid in bestuivers is aangetoond voor Noordwest-Europa en de VS, terwijl we voor andere gebieden slechts lokale verschuivingen, vaak achteruitgang, kunnen aantonen.
We weten bijvoorbeeld dat er in het algemeen meer bestuivers (soorten en aantallen) zijn in natuurgebieden dan in landbouwgebied, en daar komen bestuivers dan vooral voor aan de randen, dicht bij natuurlijke vegetatie. Vandaar ook dat bloemenstroken en halfnatuurlijke habitats een goed idee zijn. Er zijn dus te weinig bestuivers waar we ze nodig hebben: in landbouwgebied. Het gevolg is minder bestuiving en een lagere oogst, onder andere in appels, mango, koffie, aardbeien en veel meer. Vandaar dat bestuivers internationaal van groot belang zijn en we het hier, in VN verband bespreken.”
IPBES: “Pollinators Vital to Our Food Supply Under Threat"
Het zijn juist de weinige natuurgebieden rond steden, zoals bijvoorbeeld het Gaasperpark, die te maken krijgen met een dalende biodiversiteit door groeiende festivalisering en de daarmee samenhangende ‘uitdunning’. Tegelijkertijd gaan bomen bij honderden tegen de vlakte in de wijken van stadsdeel Zuidoost. In januari van dit jaar zijn 204 bomen gekapt in de wijken, hoofdzakelijk in Gaasperdam. Elk jaar worden er meer dan duizend gekapt in dit stadsdeel.
Trouw: "Het is dramatisch gesteld met veel bijen, hommels en andere bestuivers. Talrijke soorten staan op het punt te verdwijnen. Dat brengt ook de voedselproductie en de werkgelegenheid in gevaar, waarschuwen de Verenigde Naties in een gisteren verschenen rapport.
De afgelopen jaren zijn er veel studies verschenen die aantoonden dat individuele bestuivers in specifieke gebieden er slecht aan toe waren. Zo was al gebleken dat in Europa één op de tien bijen- en vlindersoorten met uitsterven wordt bedreigd. Het rapport van gisteren, waar wetenschappers twee jaar aan hebben gewerkt, is het eerste dat al die gegevens samenbrengt en de wereldwijde balans opmaakt.”
Als je een natuurgebied of park gaat uitdunnen, zoals dat nu gebeurt met het hele NNN-gebied van Zuidoost, dan krijgt de klimaatverandering op diverse manieren meer invloed. Er ontstaat wateroverlast, het gebied wordt warmer naarmater er meer bomen en struiken gekapt worden, wat weer invloed heeft op de fauna en flora. De biodiversiteit verdwijnt en de ecologie krijgt een opdonder.
RadboudUniversiteit: "Onze aarde – en dus ook het aanwezige water – wordt steeds warmer. Dat heeft gevolgen voor de groei van waterplanten en de afbraak van organisch materiaal, maar het leidt ook tot ademnood bij waterdieren. Dat bleek uit recent onderzoek naar de effecten van watertemperatuur en het zuurstofgehalte op de groei en overleving van dieren."
Onze bestuurders en politici, de popo’s, gaan rustig door met het afwaarderen van onze habitat en die van de fauna en flora, onder het mom van het opwaarderen van 'het groen'. Wat telt is recreatie, nee geen natuurrecreatie, maar festival’recreatie', met al zijn overlast en schade aan natuur en stad. Onze burgemeester raapt hier en daar nog een schaars stuivertje op uit het debris van de festivalterreinen, maar de grote winsten worden weggesluisd naar het buitenland.