Geluidsoverlast is een vorm van agressie en dictatoriaal gedrag.
Volkskrant: "De publieke ruimte dient als zelfbevestigingspodium waar men geen rekening houdt met anderen.
Het festivalseizoen draait op volle toeren. Voor binnenstadsbewoners die hun huis niet kunnen of willen verlaten is er geen ontkomen aan. De opdringerige basdreun is alomtegenwoordig. In Nederfestival & partyland heeft immers iedereen recht op z'n feestje.
Horror silentium, angst voor de stilte, lijkt inmiddels onze nationale fobie. Ook in de stiltecoupé is men niet veilig voor ringtones en muzieklekkende koptelefoons. Who cares? Schaamteloosheid is de volstrekte ontkenning van de aanwezigheid van de ander, zo schreef Sartre.
Volgens een rapport uit 2011 van de Onderzoeksraad van de Europese Unie sterven jaarlijks 700 Nederlanders door geluidsstress, dus meer dan in het verkeer. Desondanks laat de overheid zich ten aanzien van geluidsoverlast nog steeds weinig gelegen liggen aan de nationale wapenspreuk je maintiendrai. Handhaving is geen prioriteit, integendeel, de overheid blaast haar luidruchtige partijtje mee.
Ook Utrecht is hard op weg - zie de evenementennota - evenementenstad bij uitstek te worden. Tour de France en Giro deden de Domstad al aan, de Spaanse Vuelta volgt. Inmiddels hebben we ook een Canal Parade: acht uur lang onafgebroken pompende basdreunen, waarvan de wijde omtrek deelgenoot wordt gemaakt. Reden genoeg voor boemboem-automobilisten om de muziek nog harder te zetten. Waarom ook niet, als de halve binnenstad toch van een continu dwingende basdreun is voorzien? Iedereen zijn eigen sonobubbel.
Gesprekken met opeenvolgende wethouders van GroenLinks en de VVD, waarin ondergetekende samen met andere bewoners de geluidsstapeling aan de orde stelden, leverden geen hoorbaar lawaaibeheersingsbeleid op. De wethouders knikten wat en keerden terug naar hun huis in een stillere buurt waar je een badmintonshuttle of een sproeier kunt horen ruisen, maar de lawaaivervuiling neemt slechts toe.
De openbare ruimte is namelijk verregaand geprivatiseerd en dus beschouwt de burger die veranderd is in consument deze niet meer als een gedeelde ruimte waarin je rekening houdt met anderen. De publieke ruimte dient nog vooral om gehoord te worden, als zelfbevestigingspodium waar definitief is afgerekend met het calvinisme dat weinig ophad met theatraal spektakel.
Een samenleving die zich kenmerkt door een permanente aanval op de relatieve stilte, waarin steeds vaker een decor van akoestische vervuiling heerst, is op den duur niet leefbaar. Daar wordt steeds minder naar elkaar geluisterd, daar ontaarden debatten steeds sneller in grote woede en dreigementen. Daar heerst nog slechts degene die het hardste schreeuwt en met de simpelste oplossingen komt aanzetten.
In onze democratie wordt de voor reflectie noodzakelijke relatieve stilte stelselmatig doodgedreund. Daar heerst steeds vaker de dictatuur van de deejay, de geestdodende bas. Alomtegenwoordigheid en het voortdurend binnendringen van de privésfeer zijn immers totalitaire kenmerken.”
Radio 1: De dictatuur van de basdreun
"Het is weer de tijd van de zomerfestivals. Eindeloze beats en oprukkende basdreunen in parken, barbecues bij de buren en automobilisten die voor mobiele deejays spelen. Het wordt er niet rustiger op in de publieke ruimte. Hoe leefbaar is zo’n samenleving nog? Hierover schreef publicist en kunstcriticus Rogier Ormeling een opiniestuk en hij is bij ons te gast."
En zoals wel vaker voorkomt in Zuidoost willen festivalorganisatoren ook graag een illegaal centje bijverdienen met evenementen. Er is tijdens festivals meestal geen toezicht op inkomsten, op omzet of winsten. Horeca in parken lijkt ook hier en daar gefinancierd te worden met drugsgeld. Evenementen zijn altijd bijzonder geliefd bij drugsverkopers.
AT5: "De organisatie van Bijlmer at the Beach moet een deel van de verkregen subsidie terugbetalen aan stadsdeel Zuidoost. Dat heeft de rechter bepaald.
Het gaat om een bedrag van ongeveer 17.500 euro. De organisator, M-Jo B.V., had een voorschot van 37.000 euro aan subsidie ontvangen van het stadsdeel. In 2012 zou het strandevenement worden georganiseerd aan het Hoekenrodeplein in de Bijlmer.
Het evenement zou ongeveer twee maanden lang, de hele week lang plaatsvinden. In werkelijkheid heeft het evenement maar een ruime maand geduurd, drie of vier dagen per week. Het stadsdeel heeft toen een berekening gemaakt van het deel van de subsidie dat wel terecht is ontvangen. Volgens de rechter is die berekening juist en moet de rest worden terugbetaald. Daarnaast heeft M-Jo B.V. niet aannemelijk kunnen maken dat de vergoeding te laag is vastgesteld.”
AT5: "Een van de restaurants die volgens de politie zou worden gefinancierd met drugsgeld is het nieuwe Turks-Mediterraanse restaurant aan de Oostoever van de Sloterplas.
De politie maakte gisteravond bekend acht verdachten te hebben opgepakt in een groot onderzoek naar drugshandel en witwaspraktijken. De recherche heeft het vermoeden dat grote sommen geld, afkomstig uit drugshandel, werden geïnvesteerd in twee restaurants in Amsterdam."