De grenzen zijn bereikt

Lutkemeer

Parool: "De polder langs de rand van Osdorp moet plaatsmaken voor een bedrijventerrein, zo is al tien jaar geleden besloten door de gemeente. Maar groen opofferen aan de stad is niet meer van deze tijd, vindt Behoud Lutkemeer.
Stadslandbouw
Vaststaat al wel dat ze zich niet zullen neerleggen bij het volbouwen van ‘de laatste vruchtbare landbouwgrond’ van Amsterdam.

Het exploiteren van natuurgebieden voor stadslandbouw zou bijzonder onverstandig zijn. Toch zijn er groene exploitanten die het groen verder willen aantasten. Behoud Lutkemeer!

Trouw: "Her en der kunnen we nog iets inpolderen maar er zijn grenzen en er is een limiet. De vraag is alleen of we doorgaan met bouwen zolang dat fysiek mogelijk is, of dat we besluiten iets eerder te stoppen.

De negatieve gevolgen van het doorbouwen voor de natuur, de biodiversiteit, de kwaliteit en schoonheid van het landschap, en de onderlinge verhoudingen, worden steeds duidelijker. We komen steeds dichter op elkaar te zitten en zelfs voor sociale mensen wordt dat onaangenaam. Daarnaast wordt het voor veel mensen moeilijker om in hun eigen woonomgeving een wandeling te maken in de stilte van de ongeschonden natuur.

Een nieuw argument is dat de fysieke leefbaarheid in ons land wordt bedreigd door de klimaatverandering.
Ook daarom is het van belang dat we nadenken over de vraag hoe lang we blijven bouwen. Dat bouwen gaat samen met meer watergebruik.

Projectontwikkelaars en architecten beheersen nu de discussie en willen natuurlijk geen enkele limiet.
Lokale bestuurders zijn duidelijk niet in staat serieus weerstand te bieden aan de commerciële agressie van deze lieden, waardoor de openbare natuur altijd verliest.”

screenshot 801

Parool: "De geluidsoverlast in het paasweekend overschreed naar nu blijkt wellicht toch de normen. Eerder werd door de gemeente gesteld dat de herrie door festival DGTL op het NDSM-terrein niet luider zou zijn dan vooraf was afgesproken.”

Volkskrant: “Festivals lijken ieder jaar duurder te worden – waar gaat al dat geld toch heen?

‘Je geeft zo 300 tot 400 euro uit op een meerdaags festival. En dan doe je niks geks’, zegt Berend Schans, van de Vereniging Nederlandse Poppodia en Festivals. Veel geld, vindt hij. Maar een festival neerzetten ís duur. En risicovol.

Het is niet uitzonderlijk dat de vergunning voor een evenement soms pas enkele dagen van tevoren wordt afgegeven. Dan zijn er al kaarten verkocht, artiesten geboekt en is de opbouw al begonnen.

Respons onderzocht onder andere de verdeling van inkomsten in de sector. Van de 1 miljard euro die er binnenkomt bij de Nederlandse festivals, komt ruim tweederde uit merchandise, eten en drinken. De kaartverkoop is goed voor 265,8 miljoen euro. 85,8 miljoen euro komt uit publieke en private middelen: sponsordeals en overheidsgeld, maar ook geld uit cultuurfondsen zoals het Mondriaanfonds.

Durfkapitaal
Maar dat er wel degelijk serieus geld te verdienen is met festivals illustreren de twee grootste festivalondernemers op de Nederlandse markt, Mojo en ID&T.

Mojo is onderdeel van Live Nation, een beursgenoteerd bedrijf op Wall Street. Het aandeel verdrievoudigde de afgelopen vijf jaar. De huidige marktwaarde: 13 miljard euro. ID&T is onderdeel van Live Style, grotendeels in handen van het hedgefonds Axar Capital, eveneens op Manhattan. Een blik op de site en zes witte mannen in keurige pakken met titels als ‘president’, ‘director’ en ‘chief executive officer’ staan daar aan de top van de keten. Niet het type dat op Mysteryland staat te dansen of op Defqon1 laat in de ochtend uit een tentje kruipt.

En ja, natuurlijk zit daar een verdienmodel achter. Een aantal keer per jaar bespreekt de top van ID&T zijn strategie, budget en doelen met de investeerders in New York. ‘Zolang je voldoet aan de afspraken en je targets haalt, heb je goede gesprekken.’”

AD: "Raad van State zet streep door evenementen in Zuiderpark Rotterdam

Het bestemmingsplan maakte het mogelijk om in het park, in de buurt van Ahoy, dit soort evenementen te organiseren. De twee bewoners waren echter bang dat deze hun woon- en leefklimaat zouden aantasten. Het was hen niet duidelijk hoeveel festiviteiten in het park zouden mogen plaatsvinden en tot hoeveel geluidsbelasting die zou leiden. Verder zou geen onderzoek gedaan zijn naar de gevolgen van de evenementen.
De Raad van State gaat mee met de bezwaren van de bewoners en vernietigt het besluit van de gemeente om het park aan te wijzen als evenemententerrein."

Gaasperpark

Gaasperpark

Volkskrant: “Bij een fijn stadspark denkt en doet de burger mee

Parken zijn de sieraden van de stad en staan voortdurend in de ­belangstelling. Want openbaar groen staat onder druk, vooral in de zomermaanden. In stadsparken wordt ieder seizoen menig strijd uitgevochten tussen gebruikers, bezoekers en bewoners. Overal zien we ­tegen-strijdige wensen van belangengroepen, omwonenden, gebruikers, en festivalorganisatoren. Ook deze zomer staan de kranten er weer vol mee: de Groene Ster in Leeuwarden, het Zuiderpark in Rotterdam, het Oosterpark in Amsterdam.

Feit is dat het drukker wordt in de steden en het ­gebruik van parken ieder jaar toeneemt. Cijfers tonen dat aan, bijvoorbeeld in de hoeveelheid (zwerf)vuil. In 2018 lieten bezoekers aan het Amsterdamse Vondelpark liefst 350 duizend kilo afval achter. Dat daarmee de beheerskosten jaarlijks stijgen, spreektvoor zich. Het gratis toegankelijke stadspark is ondertussen ook ontdekt als de perfecte locatie voor commerciële bootcamps en foodtrucks. Tegelijk telt Nederland dit jaar een recordaantal van 1.110 festivals (in 2013 nog 774), waarvan een groot deel in parken.

Hogere waarde
Ook prettig voor ieder stadsbestuur is dat uit vele internationale studies blijkt dat de waarde van vastgoed gelegen aan een aantrekkelijk park, gemiddeld 15 procent hoger is dan vergelijkbare panden ­elders in een stad
.

Het zal niet lang duren voor die hogere vastgoedwaarde omslaat in een lagere waarde, vooral vanwege de geluidsoverlast, de vernietiging van natuur en biodiversiteit waarvoor besturen zich zouden moeten schamen, en het zwerfvuil. Fabeltjes en mythen hebben geen lang leven. De werkelijkheid achterhaalt die wel.

Het Gaasperpark wordt gebruikelijk vergeten door de media, terwijl het zelfs een natuurgebied is dat behoort tot het NNN met een beschermde status. Daar branden onze media zich liever de vingers niet aan. Maar ID&T, Amsterdam Open Air zitten al jaren in het Gaasperpark met tal van rechtszaken tot gevolg. Er zijn al twee besluiten tot verlening van een omgevingsvergunning nietig verklaard door de Raad van State. Toch gaat deze ‘groene en democratische’ coalitie door met het verlenen van vergunningen in ambtelijke procedures die rechtsonzekerheid en strijdigheid met de Algemene wet bestuursrecht veroorzaken.

OmropFryslân: "De organisatie van het festival Eilân op Terschelling moet er ernstig rekening mee houden dat het festival niet door kan gaan. De rechter zegt donderdag dat de gemeente te laat is begonnen met de procedures: zo ligt de omgevingsvergunning nog tot en met 12 september ter inzage. Dat is de dag dat het uitverkochte festival met 5.500 bezoekers begint.

Zo lang de omgevingsvergunning nog ter inzage ligt, kunnen mensen ook nog bezwaar maken. En dan kan er normaal gesproken niets georganiseerd worden."

Het probleem is dat Nederland geen normaal land meer is. Goede wet- en regelgeving kan makkelijk omzeild worden met vrijstellingen, ontheffingen, omgevingsvergunningen, bijzondere bevoegdheden van burgemeesters, ‘kruimelregelingen', lees 'structurele inbreuken op bestemmingsplannen', ondemocratische gemeenschappelijke regelingen (de recreatieschappen), gedoogbeleid en handhavingsprioriteiten.

Trouw - Sylvain Ephimenco: “De progressieven die hun urine vol cocaïnerestjes lozen halen hun schouders op

Criminaliteit, liquidaties, destabilisatie van de stad en ondermijning van het welzijn van Amsterdammers. Van links pragmatisme naar grimmige onderkant. Natuurlijk mogen die yuppies en progressieve kiezers die wekelijks hun urine vol cocaïnerestjes in het gemeentelijke riool lozen, hun schouders ophalen.

Maar intussen blijkt de combinatie van progressieve ‘laissez-faire’ uit het Westen en ongereguleerde komst van kansloze migranten funest. Hele kansarme families die van het snel verdiende drugsgeld leven, zien hun ‘jochies’ nu bereid om voor 5 duizend euro of minder iemand in de kogelregen uit hun kalasjnikovs te laten bezwijken.”

Ondermijning van de rechtszekerheid van burgers en de democratie lijkt vooralsnog door de huidige coalitie bevorderd te worden.

© Natuurbescherming ZO 2015