Vanmorgen had ik (voor de Stichting) samen met Flora te Riet (Commissie Gaasperplaspark Nellestein) een gesprek met mevr. Dalgliesh, plus de directeur vergunningen, en een paar andere ambtenaren, over een aantal klachten over de behandeling van bezwaren, over de evenementen en aanverwante zaken in ons stadsdeel. Ik heb een korte probleemstelling met voorstellen en adviezen aan hen overhandigd en hoop dat die goed gelezen zal worden en tot resultaat en verbetering zal leiden. Want er is een en ander goed mis met de belangenbehartiging van de inwoners van Zuidoost door het stadsdeel.
Mevr. Dalgliesh heeft mij verzocht om geen ‘beschuldigingen' te uiten over ambtenaren op dit weblog, maar heeft mij niet duidelijk kunnen maken over welke beschuldigingen het gaat. Er is nu eenmaal vrijheid van meningsuiting in dit land en ik ben zeer benaderbaar als het gaat om fouten of verkeerde berichten in dit weblog. Daar heb ik nog niets over gehoord. Kritiek op ambtenaren moet kunnen. Het zijn zeker geen heilige boontjes. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat het bestuur en/of de ambtenaren alle recht hebben om de grenzen en de mazen van de wet op te zoeken, maar dat bewoners geen kritiek mogen uiten op ambtenaren die de belangen van de inwoners stelselmatig negeren. Ik kan best begrijpen dat een ambtenaar die de kastanjes uit het vuur moet halen voor een sjoemelend bestuur het vervelend vindt als zijn gezagsgetrouwheid 'beloond’ wordt met kritiek van burgers; dan eist hij van zijn oversten toch enige steun. Maar dat brengt geen zoden aan de dijk. Ambtenaren horen onpartijdig te zijn; dat hoort bij behoorlijk bestuur. En dat zijn sommigen niet. Ik meld hier graag positieve dingen, maar dan moet er wel reden zijn om iets positiefs te melden. En die is er wat het groen- en evenementenbeleid betreft nog steeds niet. Maar inderdaad, mevr. Dalgliesh is persoonlijk verantwoordelijk voor het reilen en zeilen in Zuidoost en de daden van haar ambtenaren, dus zij is aansprakelijk voor wat er mis gaat. Als zij opdracht geeft aan haar ambtenaren om een bepaald beleid uit te voeren dat indruist tegen bepaalde regels dan is zij daar verantwoordelijk voor. Dat neemt niet weg dat ambtenaren ook af en toe aan de oren getrokken moeten worden. Dat is ook de taak van een behoorlijk bestuur. Daar moeten ze tegen kunnen. Ook dhr. Adviseur vergunningen zal tegen een stootje moeten kunnen; stootjes moeten wij als bewoners al jaren verdragen. Waar het om gaat is dat het stadsdeel nu eindelijk iets gaat doen aan zijn ‘democratische legitimatie’.
Toevallig kreeg ik vandaag een e-mail met een bericht van de Commissaris van de Koning van de provincie Noord-Holland, dhr. Johan Remkes, waarin precies verteld wordt wat het probleem is bij een aantal administraties: de belangenafweging is soms niet democratisch gelegitimeerd.
MRA: “Regionale belangenafweging moet niet worden overgelaten aan regio´s die niet democratisch gelegitimeerd zijn, aldus Johan Remkes.
"De provincie is bij uitstek ingericht om op democratische wijze de regionale belangen op gemeentegrensoverschrijdend niveau af te wegen. Ik vind dat de provincie de verantwoordelijkheid voor de inrichting van het openbaar bestuur op hun grondgebied moet kunnen blijven dragen. Daarom ben ik het niet eens met een passage in het rapport ´Maak verschil. Krachtig inspelen op regionaal-economische opgaven´.
Onlangs heeft de Studiegroep Openbaar Bestuur onder leiding van de secretaris-generaal van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijkrelaties dit rapport gepubliceerd. Het rapport gaat over de vraag of we versterking van de regionale economie laten liggen doordat het openbaar bestuur niet optimaal is georganiseerd. In het rapport staan een aantal goede noties. Maar er staat ook de passage ‘aan grootstedelijke regio’s kunnen, indien gemeenten in de regio daartoe een verzoek indienen, provinciale taken en bevoegdheden worden gedelegeerd’.
Dat moeten we niet willen. Want we moeten regionale belangenafweging niet overlaten aan regio´s, die niet democratisch gelegitimeerd zijn. Bij het ontbreken van democratische legitimatie loop je het risico dat er geen afgewogen belangenbehartiging plaatsvindt en draagvlak ontbreekt, waardoor de regio minder aantrekkelijk wordt voor het bedrijfsleven dan wel de bewoners.
In de metropoolregio wonen ongeveer 2,4 miljoen mensen, die ook willen werken en recreëren en van de natuur genieten.
We willen deze regio aantrekkelijk houden voor zowel bedrijven als bewoners. Ik vind het daarom belangrijk dat al deze – soms tegengestelde – belangen tot hun recht kunnen komen en in balans worden gebracht. De democratisch gekozen overheden bepalen in deze regio de randvoorwaarden die economische groei in samenhang met een aantrekkelijke leefomgeving bevorderen: waar komen bedrijventerreinen, wegen en openbaar vervoer, welke milieugrenzen stellen we; waar komen woningbouwlocaties en recreatie- en natuurgebieden.
Samen met de bestuurders van de andere deelnemers aan de MRA kijk ik op dit moment hoe we het bestuurlijk overleg in MRA-verband kunnen stroomlijnen. Maar ik vind dat dit niet de vorm moet krijgen van een WGR+-regio, die net zijn afgeschaft om reden van gebrekkige democratische legitimatie.”
"Een plusregio (ook wel stadsregio genoemd) was een regionaal openbaar lichaam van verscheidene Nederlandse gemeenten in een stedelijk gebied waaraan wettelijke taken waren toebedeeld op grond van hoofdstuk XI van de wet gemeenschappelijke regelingen. Deze zijn afgeschaft, het genoemde hoofdstuk is per 1 januari 2015 vervallen. Het bestuur van een plusregio wordt niet rechtstreeks door de burger gekozen. Het ontbreken van een rechtstreeks gekozen bestuur wordt in democratisch opzicht als nadeel gezien."
Er zijn nu metropoolregio’s. En waar doet zich nog steeds een groot probleem voor? Inderdaad, in gemeenschappelijke regelingen als de recreatieschappen, bij besturen die niet democratisch gekozen werden en die zonder last of ruggespraak besluiten nemen zoals het houden van steeds meer en grotere evenementen in natuurgebieden. In de besturen van de schappen hebben burgemeesters van meerdere gemeenten zitting, meestal via hun vertegenwoordigers. Een hier niet nader te noemen adviseur vergunningen heeft eens volmondig toegegeven dat GGA geen democratische organisatie was. Daar had hij helemaal gelijk in. Het beleid van de schappen staat nog steeds ter discussie bij de provincie. Maar intussen wordt door bijvoorbeeld Recreatieschap Groengebied Amstelland een beleid gevoerd waarop de omwonenden nauwelijks of geen invloed hebben. Er is geen afweging van de belangen van omwonenden of inwoners gebeurd in het groen- en evenementenbeleid. Rechtszaken van bewoners van Zuidoost tegen verleende omgevingsvergunningen werden belemmerd. In Zuidoost zijn de Agenda Groen en de locatieprofielen voor evenementen zonder bespreking in de bestuurscommissie erdoorheen gejaagd en is het advies van het stadsdeel opgesteld door ambtenaren zonder inspraak van de bewoners. Dit is wat CdK Remkes noemt ‘niet democratisch gelegitimeerd’.
Johan Remkes: "Omdat de Studiegroep onderkent dat de democratische legitimiteit, de behoorlijkheid van het openbaar bestuur, “in wezen belangrijker is” dan de instrumentele aspecten van het bestuur, was het in kaart brengen van deze gevolgen en het duiden van oplossingsrichtingen wel op zijn plaats geweest.”
Stadsdeel Zuidoost moet nu de behoorlijkheid van zijn openbaar bestuur daadwerkelijk in praktijk brengen. Van mevr. Dalgliesh heb ik de mededeling gekregen dat er over ongeveer een week eindelijk een besluit op bezwaar komt voor onze bezwaren tegen de omgevingsvergunning voor Amsterdam Open Air in 2015. Dat is rijkelijk laat. De mogelijkheid van een juridische toetsing van de omgevingsvergunningen hoort bij behoorlijk bestuur. Verder was mevr. Dalgliesh zeer te spreken over de werkverschaffing die wij, bezwaarmakers tegen omgevingsvergunningen, verlenen aan het stadsdeel.
Als een beroepsrechter over enige tijd mocht beslissen dat het geen zin meer heeft om te procederen over een omgevingsvergunning uit 2015 dan heeft het bestuur van Zuidoost de belangen van omwonenden en het democratische proces op grove manier geschonden. Als een ambtenaar van Zuidoost mocht denken dat dit binnen de grenzen van de wet is, dan vergist hij zich deerlijk. En ik ben zeer benieuwd naar de afloop van het verzet van het bestuur tegen de uitspraak van de rechter in mijn direct beroep (dat ik gewonnen heb). Als mocht blijken dat ambtenaren van Zuidoost de griffie en/of de rechter verkeerd hebben geïnformeerd of stevige druk hebben uitgeoefend, dan kan dat nog zeer pijnlijk worden voor het bestuur. Wij zijn de vijand niet. De ambtelijke toonzetting van het stadsdeelbestuur zou een stukje bewonersvriendelijker kunnen. En je zal zien hoe positief dit weblog dan zal berichten over de verwezenlijkingen van ons stadsdeelbestuur.