De NAVO bestaat dit jaar 65 jaar; opgericht op 4 april 1949. Onder het mom van vrede en democratie werden sinds die jaren een groot aantal oorlogen gevoerd, vooral door het machtigste NAVO-land, de VS. Van verdediging is geen sprake meer, het gaat om pure uitbreiding van macht. Vrede bestaat voor een groot deel van de wereld niet en de democratie wordt steeds verder bedreigd door spionage en controle van alle burgers door het grootste NAVO-lid, de Verenigde Staten. Er valt dus niets te vieren. Europese politici komen nooit aan de macht als ze het bestaansrecht van de NAVO aantasten. Samen met het IMF is de NAVO het machtsmiddel dat gebruikt wordt om het neoliberalisme globaal in voeren. Het is dus een totalitair systeem, een oorlogszuchtig systeem.
Express: "NAVO sinds val van de Berlijnse Muur bijna verdubbeld in omvang"
Het aantal oorlogen is ook gestegen, en ze komen steeds dichter bij Europa.
DeWereldMorgen: "De NAVO is niet van plan zich bij toekomstige confrontaties met oude of nieuwe vijanden iets gelegen te laten liggen aan het Internationaal Recht. Dat werd in 1993 al duidelijk uit de titel van een intern memorandum van de VS-ambassade aan haar bondgenoten op het NAVO-hoofdkwartier in Brussel: With the UN, whenever possible, without it when necessary. Dat is ook de geest waarin de oorlogen tegen Joegoslavië, Afghanistan, Irak en Libië gevoerd zijn.
Het logische gevolg is een nieuwe wapenwedloop. Potentiële doelwitten van de NAVO kunnen zich immers niet permitteren om af te wachten tot zij zelf aan de beurt zijn. Zij moeten zich bewapenen om zich te verdedigen. Meer nog dan tijdens de Koude Oorlog zijn alle concurrenten van de VS (anti-kapitalistisch of niet) verplicht om schaarse economische middelen te besteden aan defensie in plaats van ontwikkeling.
Dat maakt de wereld niet alleen onveiliger en instabieler, het is ook een bron van groot onrecht."
Toen in 1991 de Sovjet-Unie uit mekaar viel, leek het bestaansrecht van de NAVO ook weggeslagen te zijn, want de NAVO was opgericht om de macht van de Sovjet-Unie te breken. Sindsdien is de NAVO voortdurend verder gaan uitbreiden. Het doel is duidelijk: politieke en economiche wereldoverheersing door de VS. In de praktijk komt het erop neer dat de NAVO zich intensief bezighoudt met het omverwerpen van regeringen (in hun agressieve taal altijd 'regimes' genoemd) die een ander economisch systeem hebben en dus anti-kapitalistisch zijn; dat zijn meestal ook landen die in hun regio een positief beeld geven van een redelijk werkend en sociaal alternatief. Dat betekent niet dat ze altijd honderd procent volgens de hoogste ethische normen werkten, maar dat geldt ook niet voor de westerse landen.
De NAVO heeft de voorbije jaren Joegoslavië aangepakt, toen Libië en nu zit men eigenlijk te springen om ook Syrië aan te pakken. Deze drie landen stonden in hun regio bekend als de 'best mogelijke van alle mogelijke regimes'. Daarom moesten ze verdwijnen; 1. omdat ze een 'slecht voorbeeld' waren voor omringende landen en 2. omdat ze de economische politiek en overheersing van de VS niet accepteerden. Intussen is de toestand na interventies van de NAVO in al deze landen bijzonder slecht. Het enige wat men bereikt heeft en wil bereiken is het installeren van NAVO-bases die als bedreiging kunnen dienen voor Rusland en China. Terroristen werden aan de macht geholpen, de Taliban in Afghanistan (om de Russen eruit te werken), al-Qaeda (met hulp van vooral Saoedi-Arabië) in zowat het hele Midden-Oosten, en neo-nazi's in Kroatië en Oekraïne. Met andere woorden de NAVO heeft blijkbaar ook een pact met de meest verwerpelijke terroristische organisaties.
Om zo'n ondeugdelijke en schadelijk verdragsorganisatie in stand te houden is heel wat propaganda nodig. Er wordt op grote schaal gelogen en bedrogen, door vooral politici en de mainstream media. In de VN onder andere, bijvoorbeeld door Colin Powell die beweerde dat Irak massavernietigingswapens had (een bewering die hij later 'een smet op zijn blazoen' noemde).
Nederlandse politici en onze 'beste' media hebben af en toe nog een oprisping van objectief inzicht en oordeel, maar ons 'regime' dendert altijd gewoon door en achter grote broer de VS aan. In een column in VN (Vrij Nederland, niet de Verenigde Naties) schreef Ko Colijn (directeur van Clingendael, Nederlands Instituut voor Internationale Betrekkingen) een stukje getiteld 'Als Nederland het deed, waarom mag Poetin het dan niet?' Dus waarom mag Nederland meedoen met een aanval op Libië, maar heeft Poetin niet het recht om zonder geweld door een volksreferendum een voormalig Russisch gebied te annexeren? Ko Colijn vindt dat er toch een verschil is: "Nederland, schreven Rosenthal en Hillen (oud-ministers), bood achteraf zijn excuses aan. Poetin niet." Colijn verschuilt zich handig achter twee politici, maar de boodschap is duidelijk. Je mag alles doen, als je maar achteraf je verontschuldigingen aanbiedt. Soms krijg ik de indruk dat Nederland alvast een excuse-verklaring schrijft (voor later), en dan tot de orde van de dag en het bombarderen overgaat.
Populariteit politici in The Independent, UK
De propaganda-oorlog lijkt voorlopig gewonnen te worden door Poetin. Het mag duidelijk zijn, het oorlogsgeweld, de oorlogsmisdaden en folterpraktijken van de NAVO staan tegenover de ingehoudenheid van Poetin. De Secretaris-Generaal van de NAVO, Rasmussen, vindt dat folteren moet kunnen. De meerderheid van de bevolking is tegen folteren.
BoilingFrogsPost: "Ukraine’s current crisis is a direct result of the economic, military, political and social processes, institutions and ideologies of the new imperial age."
De propaganda-oorlog in de media is zeer fel. Maar er zijn manieren om door te krijgen welke berichten niet kloppen en welke wel. Als de media of politici (zoals Colin Powell) aan komen draven met beelden die iets moeten bewijzen en die beelden zijn onduidelijk dan is de kans heel groot dat het onzin is. Dat is bijvoorbeeld het geval met het 'bewijs' dat de 'killers van Kiëv' door Russische spionnen werden geholpen. Er is niets maar dan ook niets op te maken uit de beelden die op voorgaande link getoond worden. De beelden kunnen overal gemaakt zijn en zelfs aantonen dat het Amerikaanse eenheden zijn.
Eenzelfde geval lezen we in de Volkskrant: "Toen Syrische rebellen het Armeense plaatsje Kessab vorige week innamen, sloeg bij celebrity Kim Kardashian en haar miljoenen Twittervolgers plots de paniek toe. 'Alsjeblieft, laat de geschiedenis zichzelf niet herhalen!!!!!! #SaveKessab #ArmenianGenocide', zo tweette de Amerikaanse van Armeense afkomst.
Er was alleen een probleem: de slachting vond helemaal niet plaats."
De Volkskrant geeft verder geen bewijzen of uitleg waarom Kardashian fout zou zijn geweest. Het is daarom heel waarschijnlijk dat de Volkskrant zelf fout zit.
Over de toestand in Libië wordt ook eenzijdig gerapporteerd in onze media. Veel wordt verzwegen. Weer een kwalijk gevolg van NAVO-beleid.
Katholisches: "Von der Hauptstadt der Kyrenaika ging der Protest gegen Gaddafi aus. Heute nimmt dort vor allem die Zahl der radikalislamischen Prediger zu, die in ihrer Mehrheit aus anderen islamischen Staaten nach Libyen kommen.
Libyen ist heute ein geteiltes Land. Der Staat ist zu schwach, um das Land wirklich zu kontrollieren, das in seine verschiedenen Teile zerfallen ist und von unterschiedlichen Milizen kontrolliert wird. Islamisten finden dadurch einen fruchtbaren Boden."
En dan die belachelijke eis van Obama aan Poetin om de Russische troepen van de grens met Oekraïne terug te trekken, en dat terwijl de VS Rusland aan het omsingelen is met de meest gevaarlijke massavernietigingswapens. Obama schat de gewone burger toch veel te dom in. Wie hier gelijk heeft is overduidelijk. Zelfs de Amerikaanse bevolking, nou niet meteen de meest vredelievende natie van deze aardbol, is tegen een interventie in Oekraïne.
