Trek de stekker eruit!
Nederland heeft een ADHD regering, voortdurende verandering met als enig resultaat een voortdurende afbraak van alles van waarde. Hetzelfde zie je in Amsterdam Zuidoost. Bestuurders totaal losgerukt van de inwoners. We hebben een bestuur dat in stand gehouden wordt door een politieke fractie - de politieke nomenclatura, raadsleden en kopstukken - die participatie niet ziet als het scheppen van een leefbare samenleving maar als een middel om zijn eigen zakken te vullen. Deze politieke fractie van de PvdA in Zuidoost, dus voornamelijk in de Surinaamse en ander zwarte bevolkingsgroepen, participeert niet, maar houdt de hand op. Het ergste is nog het verraad van de PvdA aan hun sociale principes. Wat telt zijn de projectontwikkelaars die dure woningen moeten bouwen en geld in het laatje moeten brengen voor het schrikbarend dure geprivatiseerde uitvoeringswerk. En in Zuidoost wordt de gekleurde achterban, het volk, de stemmers, achtergelaten met problemen van onbeheersbaar geweld, criminaliteit en groeiende armoede.
Marc Chavannes - Niemand Regeert: "De kredietcrisis heeft velen hun baan en financiële zekerheid gekost. De meeste gewone mensen voelden al een tijd dat het onvoldoende getemde neo-liberalisme de rol van geld en winst overdreef. Erger nog, onze overheid beweerde de laatste tien, vijftien jaar dat de markt alles beter kon. De overheid geloofde niet meer in de overheid.
Het openbaar vervoer, de energievoorziening, de cultuur, ja de overheid zelf, alles moest er aan geloven. Zelfs de gezondheidszorg kon beter aan de markt worden toevertrouwd. Intussen gingen de eindeloze vernieuwingen en bezuinigingen in het onderwijs gewoon door. Met ingrijpende gevolgen voor wat volgens iedereen een kenniseconomie moet worden. En niemand die serieus naging of de beloofde successen ook werden geboekt.
Nederland werd een marktstaat. Iedereen voor zich en een verwarde staat voor ons allen. Alles moest op de schop. Geen openbare dienst bleef onaangetast. De vermarkting van het openbaar bestuur — letterlijk en mentaal — heeft geleid tot privatisering van de politiek. Het onderscheid tussen publieke en private taken is bewust verneveld. Zoek maar uit wie bereid is verantwoording af te leggen.
Een politieke elite die zich onttrekt aan de definiëring en verdediging van het publieke belang heeft een democratisch tekort laten ontstaan. Niet alleen in Europa, maar vooral hier in Nederland. Dat is de voedingsbodem waarop het cynisme en de boosheid van Fortuyn, Verdonk en Wilders konden bloeien.
Desondanks blijven veel mensen rekenen op de verzorgende en beschermende staat. In de hoop dat we worden opgevangen in geval van werkloosheid of ziekte. Dat we droge voeten houden. Dat wetsovertreders tot de orde worden geroepen. Maar de staat kan hen niet meer tegenhouden bij de grens. De Europese Unie staat open en het tocht — dat gevoel.
Maar de tijd van voldongen-feiten-bestuur is voorbij. De kiezers kunnen vandaag of morgen de stoppen eruit trekken. Nederland zal wat moeten doen om de basis van het onbehagen weg te nemen. De ‘oude partijen’ hebben nieuwe democratische spelregels lang genoeg geblokkeerd.
De meeste mensen zijn ‘fired up’ en ‘ready to go’. Ook in Nederland."
Lees het eerste hoofdstuk van Niemand Regeert.
Boek hier te bestellen.
Trek de stekker eruit en schop onze bestuurders een geweten!