We hebben een schoon Gaasperpark.
DeEcho: "Heel veel festivalgangers van het Open Air dat dit jaar voor de derde keer op 8 en 9 juni in het Gaasperpark wordt gehouden, waren bereid om het park nog voor het broedseizoen schoon te maken. Een groep van dertig jongeren werd geselecteerd om de klus te klaren. Gewapend met bezems, prikstokken en emmertjes sop ging de ploeg het park in en werd het balkon van Zorgcentrum Nellestein geveegd. 'Het park wordt goed beheerd, want zoveel rotzooi lag er niet. We zijn daarom veel bankjes en speeltoestellen gaan schoonmaken', vertelt Amber Kuipers van Open Air. De actie is een goedmakertje jegens het park, maar Kuipers zegt het liever anders: 'We willen iets teruggeven aan het park. De bewoners van het zorgcentrum waren in ieder geval heel erg blij met de hulp.'"
Het schoonmaken van het Gaasperpark is blijkbaar iets wat het Dagelijks Bestuur of Groengebied Amstelland zich niet meer kan permitteren. Al het geld dat is verdiend met de voorgaande Amsterdam Open Airs steekt men in het kappen van bomen en struiken. De schoonmaakploeg van AOA heeft de herfstbladeren, die nu in deze lente nog steeds op het terrasje langs de plas lagen, opgeruimd. Voor de foto natuurlijk. Het gaat tenslotte om publiciteit en de schone schijn van een schoon imago. De Echo heeft het over het terras van zorgcentrum Nellestein dat werd schoongeveegd. Lijkt mij een vergissinkje. Ze hadden er nog een paar oudjes bij moeten zetten op de foto. Dan was het allemaal nog ontroerender geweest. Alles is nu peis en vree tot de oudjes weer uit hun woningen getetterd worden door de herrie van de komende AOA. En nu we het toch hebben over het wegjagen van vogels, past een verwijzing naar Franciscus.
Een zeer heuglijke gebeurtenis dus, deze schoonmaakactie, en dat precies op de dag dat we een nieuwe paus hebben, een Franciscus nog wel, een gewoon mens die de menigte toesprak met 'Broeders en zusters, een goede avond!" Wordt het dan toch lente in de kerk van Rome? Ik mag het hopen. En geen grapjes a.u.b. over de talrijke restaurants die Papa Francesco heten. Men heeft het in de media over een 'revolutie', een 'hervormer', over iemand die de armsten in zijn hart draagt.
DERTIENDE EEUW
Gerrit Komrij
Ik was een bedelmonnik in die eeuw.
Vaak, in een schuilplaats, zoemde in mijn oor
Een vreemde code – in de laatste schreeuw
Op brandstapels klonken signalen door.
Ik had in al die klanken iets gehoord.
Mij heeft, onder mijn grove, bruine pij,
Een hete en tevens koude pijl doorboord,
Een wonde in mijn hart en in mijn zij.
In de versleuteling van de Katharen
Of in de kreet van de verdoemde ziel
Klonk iets, of het mij al of niet beviel,
Van het geween mee van de mensenscharen
Die in de toekomst, achtmaal honderd jaren,
Nog altijd zouden zoeken naar asiel.