TabakNee: "Irene Petronella Asscher-Vonk, geboren in 1944 te Amsterdam, was onder andere hoogleraar Sociaal Recht aan de Radboud Universiteit en vele jaren kroonlid van de Sociaal - Economische Raad. Ze weet veel van duurzaam ondernemen en is dol op commissariaten, want daar kan ze veel van leren. Zij is de moeder van Lodewijk Asscher, minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, tevens vicepremier.
Toen Irene Asscher-Vonk door Philip Morris werd gepolst of ze commissaris wilde worden, had ze zo haar twijfels. Eerst maar eens een rondje langs haar kinderen maken, Lodewijk incluis. 'Hun reactie: "Nee mam, als je dat doet, schamen we ons daar echt niet voor,"' zegt ze in een interview. Ook van deze 'casus' kon ze leren. 'Die werknemers staan voortdurend onder maatschappelijke druk, maar ook zij willen trots zijn op hun Philip Morris, en een kwaliteitsproduct afleveren, of ze nou roken of niet. Boeiend!'
Wij begrijpen niet goed hoe deze voorstandster van duurzaam ondernemen zich kan verbinden aan een bedrijf dat, zo zou je kunnen zeggen, 'duurzaam doodt'. Kan ze dit uitleggen?"
Het is alsof de duivel er mee speelt. Maar de namen Asscher (de moeder van Lodewijk) en Rutte (weliswaar een andere dan de premier) komen prominent voor in de tabaksindustrie. Het mag symbool staan voor de huidige politieke situatie. De verwevenheid van politiek en industrie is overduidelijk. Dat is de kern van de politieke impasse van vandaag. Vooral de neoliberale koers van de PvdA staat hier met de billen bloot. Het wordt jammer genoeg niks meer met de PvdA.
De betrokkenheid van de VVD met de tabaksindustrie is al langer bekend, ook die van de PVV. Arno Rutte werkte nota bene ook bij zorgverzekeraar Menzis. Misschien behoort het ongezond maken en houden van de bevolking wel tot de neoliberale opzet van de huidige zorgverzekeraars; er moet omzet gemaakt geworden en dat kan alleen als de bevolking veel naar de dokter moet. Geen wonder dat de kosten voor de gezondheidszorg de pan uit rijzen. Zo is de privatisering en deregulering dus eigenlijk bedoeld? Mooie boel!
Je ziet wel vaker dat commissarissen een dubieuze rol spelen. Bijvoorbeeld mevr. Louise Fresco, auteur van het boek Hamburgers in het Paradijs, en commissaris bij Unilever. Zij is er niet echt in geslaagd om de duurzaamheid van dit bedrijf te verbeteren. Haar boek is een vulgair en duur pamflet tegen de milieubeweging. Ook zij dient enkel als een excuustruus voor een niet zo duurzaam bedrijf, dus enkel aangetrokken om het bedrijf een onverdiend duurzaam imago te geven.