Wat een verademing om eens een gesprek mee te maken tussen twee mensen dat gaat over cultuur en dingen die je zelf ook na aan het hart liggen. Gelukkig komen belangrijke cultuuriconen van vroeger zo toch nog eens ter sprake. Dat zou vaker moeten gebeuren. Jelle Brandt Corstius deed het vrij goed in de eerste aflevering van Zomergasten, en Jan Marijnissen was meesterlijk. De uitzending wordt herhaald op 31 juli.
Ah, Don Camillo en Peppone, de helden van mijn jeugd. De Don Camillo films staan ook symbool voor de gemankeerde richting van onze geschiedenis zo'n vijftig jaar geleden. Ondanks hun rivaliteit hadden Don Camillo en Peppone respect voor mekaar. Waar vind je dat nog tegenwoordig? Op school hadden we vroeger een leraar Frans die sprekend op Fernandel leek, en dus ook de bijnaam Fernandel kreeg. Ik zag de Franse versies van alle films, en die zijn mij nog steeds het liefst, vanwege het prachtige accent van Fernandel. Heerlijke man!
Dat Jelle Brandt Corstius en anderen de Fernandel films niet leuk vinden, ligt aan het feit dat ze behoren tot een generatie die grondig is geïndoctrineerd over communisten. Het is nog een steeds een mentaliteit die je aantreft bij veel PvdAers. De reportages uit Rusland van Jelle tonen enkel de negatieve kant; geen woord over wat positief is, want dat is er volgens hun zelfs nu nog niet. Jelle gaat op zoek naar misvormde kinderen, kan ze niet vinden, en maakt dus een hoop ophef over een dwangidee in zijn eigen hoofd. Zo is een hele generatie studenten aan alle Nederlandse universiteiten, vooral de faculteiten Slavistiek, geïndoctrineerd over de Sovjet Unie en dat zet zich gewoon door na de perestrojka. Het is erin gestampt en ingebakken. Dus de humor die zich ontwikkelt in een dorp met een koppige pastoor en een nog koppiger communistische burgemeester is niet aan hen besteedt en is in strijd met alle dogma's die hen zijn ingeprent. Jammer, een gemiste kans, en zoals ik al zei, de films staan symbool voor een gemankeerde andere richting in onze geschiedenis. En het ergste is dat Jelle dat niet eens door heeft. De slachtoffers van het kapitalisme zijn geen item voor een journalist van het stempel van Jelle.