De huidige toestand van de wereld wordt wel eens vergeleken met het verval en de ondergang van het Romeinse Rijk. Het Amerikaanse militarisme is overduidelijk; de Amerikaanse staat is een staat in permanente oorlog. Tegenwoordig worden zijn oorlogen steeds minder vaak bekroond met overwinningen. Het ene fiasco komt na het andere, Afghanistan, Irak, Iran, Libië, Syrië, Jemen, Somalië. Amerika is de grootste, ja zelfs enige, exporteur van revoluties. De enigen die daarvan profiteren is de top van het militair-industrieel complex. Bijna elke dag maakt de VS burgerslachtoffers. In eigen land is Obama niet in staat om het racisme te onderdrukken.
WantToKnow: "Waar het geld heen stroomt, daar gaan de mensen heen.
De veel besproken rust en stabiliteit gedurende de Pax Romana
Deze was overigens vrij relatief. De belastingen waren een zware tol voor de bevolking. Er was vaak onvrede, en deze nam toe al naar gelang de decadentie en de belastingen toenamen. De Romeinen hadden hier een typische Romeinse oplossing voor. Dit was het ‘divide et impera’, oftewel de ‘verdeel en heers’ politiek. Via zeer slimme diplomatie zorgde men dat er constante spanning was tussen de volken en stammen onderling. Hiermee voorkwam men dat de volken zich verenigden en zich gezamenlijk tegen het Romeinse gezag zouden keren.
Het decadenter wordende Romeinse Rijk raakte echter zelf steeds meer verdeeld. De ooit zo sterke Romeinse eenheid brokkelde af al naar gelang de decadentie en corruptie toenam. De tekenen van ondergang waren overduidelijk. Het geld devalueerde constant waardoor de handel stagneerde, en de inkomsten omlaag gingen. Soldaten weigerden in het leger te gaan, waardoor men aangewezen was op huursoldaten.
Deze huursoldaten werden gerekruteerd uit de barbarenvolken, die daardoor bekend werden met de Romeinse legervoering, en met deze kennis de Romeinen uiteindelijk konden verslaan.Het Romeinse rijk bleek helemaal niet zo Romeins te zijn toen de klad er in raakte. De volgzame Romeinse burgers in de provincies bleken ineens nog wel een eigen identiteit en cultuur te hebben. Dit sterkte het verzet. De spanning bouwde zich op een klapte als een ballon.
Het Romeinse rijk van Nu…
De overeenkomsten met de situatie waar wij ons nu in bevinden zijn natuurlijk heel duidelijk. De eenzijdige dominante cultuur, het centrale machtscentrum en de nationale schijndemocratieën, de decadentie, de propaganda, het corrupte geldsysteem, de institutionalisering van plundering, en de opstanden van barbaren (terroristen) waarmee men steeds weer oorlogen weet te rechtvaardigen. Het is allemaal zeer herkenbaar. Ook nu maakt het militaire apparaat steeds meer gebruik van huurlegers.
Ook nu wordt de verdeel- en heerspolitiek tot het uiterste gedreven. En ook nu ‘rommelt het in de provincies’. Maar ook nu is er betere toegang tot informatie, en ondanks de niet aflatende stroom van propaganda zijn er steeds meer mensen die zich informeren en zich organiseren. Het huidige machtscentrum ziet natuurlijk goed waar dit heen gaat en zet daarom zwaar geschut in. Men corrumpeert alle gebieden waar de mens zich kan ontwikkelen. Dit gaat via de zogenaamde autoriteiten in de wetenschap, de economie, het onderwijs en de politiek.
Desinformatie, kunstmatige conflicten en angstzaaierij: de instrumenten om het volk nu klein te houden.
Met een stroom van desinformatie, met het aanwakkeren van conflicten en het zaaien van angst probeert men de mens onder de duim te houden. Maar wie er werkelijk bang is, wie werkelijk in staat van absolute paniek is, dat is de elite zelf. We hoeven alleen maar te kijken hoe men zich verschuilt in zwaarbewaakte woningen en beveiligde gebouwen, en hoe wanhopig men men alles en iedereen probeert te controleren. Men is bang voor mensen die zich bewust worden van wat zich werkelijk in de wereld afspeelt, en zich verantwoordelijk zullen voelen.
De westerse beschaving en de dominante Amerikaanse cultuur heeft haar tijd gehad. Iedereen met een beetje heldere kijk kan dit zien. Hervormingen of herstructureringen, en alle mooie praatjes die we daar over horen in de politiek en media zijn slechts afleidingsmanoeuvres. De enige weg is die van werkelijke vernieuwing, van een nieuwe cultuur.
Net zoals bij de val van het Romeinse rijk zijn het ook vandaag de dag de soldaten die de moed hebben in opstand te komen.
De situatie nu is uniek in de zin dat het de volledige wereld aangaat. Verder is de vernietiging van de ecosystemen, van de zeeën en rivieren, van de grond en de lucht, en van de mens zelf, zeer extreem.
Naomi Klein heeft dit in haar boek ‘No Time’ [titel van de Nederlandse vertaling; This Changes Everything in het Engels] duidelijk uiteengezet. De degeneratie van de ecosystemen, van plant, dier en mens, door genetische manipulatie, medicijnen, landbouwgiffen, vervuiling en straling, en wat dies meer zij, is onomkeerbaar. De geschiedenis laat zich hier niet herhalen. We leven in een unieke tijd, maar we hebben ook een unieke kans om de ketting te breken van totalitaire regiems die gebruik maken van fysieke en mentale onderdrukking. We staan hierin niet alleen. Vele grote denkers en doeners uit de geschiedenis zijn ons hier voorgegaan.”
Terwijl onze koning een desperate poging deed om Nederland met een zetel in de VN-Veiligheidsraad te krijgen en de VN feliciteerde met de succesvolle internationale ‘vredes’missies, werd Kunduz door de Taliban onder de voet gelopen. Intussen zouden ze weer grotendeels zijn verdreven, maar vier districten zijn wel in handen gevallen van de Taliban.
Wat is op dit moment het resultaat van al die oorlogen? Chaos en menselijke ellende. Geen wonder dat de bevolking daar weg wil.
Wat te doen? Wat nu? Что делать?
LondonReviewOfBooks - Slavoj Žižek: "What should be done? Public opinion is sharply divided. Left liberals express their outrage that Europe is allowing thousands to drown in the Mediterranean: Europe, they say, should show solidarity and throw open its doors. Anti-immigrant populists say we need to protect our way of life: foreigners should solve their own problems. Both solutions sound bad, but which is worse? To paraphrase Stalin, they are both worse. The greatest hypocrites are those who call for open borders. They know very well this will never happen: it would instantly trigger a populist revolt in Europe. They play the beautiful soul, superior to the corrupted world while continuing to get along in it. The anti-immigrant populist also knows very well that, left to themselves, people in Africa and the Middle East will not succeed in solving their own problems and changing their societies. Why not? Because we in Western Europe are preventing them from doing so. It was Western intervention in Libya that threw the country into chaos. It was the US attack on Iraq that created the conditions for the rise of Islamic State. The ongoing civil war in the Central African Republic between the Christian south and the Muslim north is not just an explosion of ethnic hatred, it was triggered by the discovery of oil in the north: France and China are fighting for the control of resources through their proxies. It was a global hunger for minerals, including coltan, cobalt, diamonds and copper, that abetted the ‘warlordism’ in the Democratic Republic of the Congo in the 1990s and early 2000s.
If we really want to stem the flow of refugees, then, it is crucial to recognise that most of them come from ‘failed states’, where public authority is more or less inoperative: Syria, Iraq, Libya, Somalia, DRC and so on. This disintegration of state power is not a local phenomenon but a result of international politics and the global economic system, in some cases – like Libya and Iraq – a direct outcome of Western intervention. (One should also note that the ‘failed states’ of the Middle East were condemned to failure by the boundaries drawn up during the First World War by Britain and France.)
In escaping their war-torn homelands, the refugees are possessed by a dream. Refugees arriving in southern Italy do not want to stay there: many of them are trying to get to Scandinavia. The thousands of migrants in Calais are not satisfied with France: they are ready to risk their lives to enter the UK. Tens of thousands of refugees in Balkan countries are desperate to get to Germany. They assert their dreams as their unconditional right, and demand from the European authorities not only proper food and medical care but also transportation to the destination of their choice. There is something enigmatically utopian in this demand: as if it were the duty of Europe to realise their dreams – dreams which, incidentally, are out of reach of most Europeans (surely a good number of Southern and Eastern Europeans would prefer to live in Norway too?). It is precisely when people find themselves in poverty, distress and danger – when we’d expect them to settle for a minimum of safety and wellbeing – that their utopianism becomes most intransigent. But the hard truth to be faced by the refugees is that ‘there is no Norway,’ even in Norway.
We must abandon the notion that it is inherently racist or proto-fascist for host populations to talk of protecting their ‘way of life’. If we don’t, the way will be clear for the forward march of anti-immigration sentiment in Europe whose latest manifestation is in Sweden, where according to the latest polling the anti-immigrant Sweden Democrats have overtaken the Social Democrats as the country’s most popular party. The standard left-liberal line on this is an arrogant moralism: the moment we give any credence to the idea of ‘protecting our way of life’, we compromise our position, since we’re merely proposing a more modest version of what anti-immigrant populists openly advocate. And this is indeed the cautious approach that centrist parties have adopted in recent years. They reject the open racism of anti-immigrant populists, but at the same time profess that they ‘understand the concerns’ of ordinary people, and so enact a more ‘rational’ anti-immigration policy.
First, in the present moment, Europe must reassert its commitment to provide for the dignified treatment of the refugees.
Second, as a necessary consequence of this commitment, Europe should impose clear rules and regulations. Control of the stream of refugees should be enforced through an administrative network encompassing all of the members of the European Union (to prevent local barbarisms like those of the authorities in Hungary or Slovakia). Refugees should be assured of their safety, but it should also be made clear to them that they must accept the destination allocated to them by European authorities, and that they will have to respect the laws and social norms of European states: no tolerance of religious, sexist or ethnic violence; no right to impose on others one’s own religion or way of life; respect for every individual’s freedom to abandon his or her communal customs, etc. If a woman chooses to cover her face, her choice must be respected; if she chooses not to cover her face, her freedom not to do so must be guaranteed. Such rules privilege the Western European way of life, but that is the price to be paid for European hospitality. These rules should be clearly stated and enforced, by repressive measures – against foreign fundamentalists as well as against our own racists – where necessary.
Third, a new kind of international military and economic intervention will have to be invented – a kind of intervention that avoids the neocolonial traps of the recent past.
Fourth, most important and most difficult of all, there is a need for radical economic change which would abolish the conditions that create refugees. Without a transformation in the workings of global capitalism, non-European refugees will soon be joined by migrants from Greece and other countries within the Union.”
Het verlenen van voordelen aan immigranten zal zeer negatief werken en kan tot opstand leiden. Een paar voorbeelden:
UniversityOfStrathclyde: "The University offers a small number of scholarships to asylum seekers for undergraduate and postgraduate study.”
Als tegelijk de toegang tot universiteiten en studiebeurzen belemmerd wordt voor de eigen bevolking dan is er sprake van ongewenste discriminatie. En wat als de eigen daklozen geen woning toegewezen krijgen?
Tragic two-month-old baby who lived in car with homeless parents dies
DieWelt: "Nach 16 Jahren soll Bettina Halbey ihre Wohnung verlassen, weil die Stadt Nieheim sie als Flüchtlingsunterkunft nutzen will. Sie fühlt sich "völlig überrumpelt". Der Bürgermeister sieht sich im Recht.”
Refugee Crisis 2015: Asylum Seekers In Germany Fight Over Food Supply In City Of Calden
Over 200 asylum seekers clash in German refugee center
AT5: "De vluchtelingen die opgevangen worden in de noodopvang aan de Haaksbergweg in Zuidoost zijn gefrustreerd en boos. Ze voelen zich verwaarloosd. 'We krijgen nauwelijks te eten en sommige mensen hebben al wekenlang dezelfde kleding, hetzelfde ondergoed aan’.”
Ja, als je per se Armani ondergoed wil, dan ben je hier aan het verkeerde adres.
Fair trade! Geen TTIP! Geen oorlogen!
