Verleden donderdag werd ingesproken in de Commissie Algemene Zaken van de gemeente Amsterdam over het evenementenbeleid.
Parool vrijdag 12 januari 2018: "Feestbeesten, organisatoren, bezorgde burgers en natuurvrienden: een lange stoet insprekers kwam gisteren naar de Stopera om een mening te geven over het nieuwe evenementenbeleid.
Binnenkort gaat de gemeenteraad het voorstel bespreken, dus de commissie Algemene Zaken van gisteren was zo'n beetje de laatste mogelijkheid om nog iets te zeggen over het nieuwe beleid. Daar werd gretig gebruik van gemaakt: precies 31 insprekers verzamelden zich in de Stopera om de raadsleden in de toegekende twee minuten spreektijd nog een duwtje in de gewenste richting te geven. Dat het evenementenbeleid veel Amsterdammers raakt, was al duidelijk geworden uit de honderden zienswijzen die de gemeente eerder dit jaar had ontvangen op het concept-voorstel.
Haven van verdraagzaamheid
Het mooie van het uren durende inspraakfestival was dat alle betrokken groeperingen en alle argumenten nog eens voorbijkwamen. Van de feestganger die een warm pleidooi hield voor het dancefestival als veilige haven van verdraagzaamheid en ontmoeting in een steeds grimmiger wereld, tot de beschermer van flora en fauna die zich hardop afvroeg hoe een vergunning voor een evenement met 20.000 bezoekers te rijmen valt met de zorg die de gemeente zegt te hebben voor een kwetsbaar park met hoge natuurwaarden.
Elke partij heeft haar eigen perspectief. Maarten van 't Veld van Open Air en Milkshake gebruikte zijn twee minuten om te wijzen op de belangrijke rol die festivals spelen als aanjager van ontwikkelingen op het gebied van duurzaamheid. Urine en ontlasting van de bezoekers bijvoorbeeld worden apart ingezameld voor de winning van fosfaat en biogas.
Opvallend was dat beide partijen menen dat het andere kamp het meeste voordeel heeft bij het nieuwe beleid, een teken dat het gemeentebestuur er wellicht toch in is geslaagd het midden te vinden. "U geeft opnieuw een flink stuk leefbaarheid aan de commercie," hield Jacob Stroet van Wij-Amsterdam de gemeenteraad voor namens verontruste bewoners.
De gemeenteraad lijkt wel oren te hebben naar een lagere geluidsbelasting, bijvoorbeeld van 80 dB. En ook het verzoek van insprekers om de eindtijd voor evenementen met harde muziek zonder uitzondering vast te stellen op 23 uur leek gisteren te kunnen rekenen op steun van de raad. Grote vraag is wel in welke mate de fracties nog kunnen sleutelen aan het complexe beleid dat met zoveel pijn en moeite tot stand is gekomen. Elke handreiking naar het ene kamp zal de onvrede in het andere kamp doen toenemen.”
Een paar puntjes hierover. ‘Geslaagd' zou ik het niet willen noemen. Ik hoop wel dat het effect heeft gehad op de raadsleden. AT5 was aanwezig met camera en topverslaggever, maar die verlieten al voordat het evenementenbeleid behandeld werd de raadszaal. Blijkbaar was dit beleid en de bezorgdheid van veel bewoners (de raadszaal zat vol met ambtenaren, advocaten, bezorgde burgers en festivalorganisatoren) voor AT5 niet belangrijk genoeg.
Verdraagzaamheid: hoezo, verdraagzaamheid? Men bedoelt natuurlijk tolerantie van alles wat normaal gesproken niet mag: geluids- en andere overlast plegen, wildplassen, gehoorschade veroorzaken, overmaat aan drank en drugs, en hier en daar een potje sex in de bosjes. Festivals zijn havens van onverdraagzaamheid. Zij hebben lak aan de omwonenden en aan de natuur die enkel als mooi decor dient en vertrapt mag worden. Van communicatie is geen sprake bij geluidsniveaus van 100-115 dB. Geluidsoverlast is een vorm van geweld. Festivals zijn ook geen uiting van cultuur, tenzij je cultuur verstaat in de zin van geweldcultuur, drugscultuur. Ja, dan is het cultuur, maar wel een geweld- en drugscultuur.
Het ‘midden’ dat is gevonden is een misvatting. De absurde eisen van de festivalorganisatoren (100-115 dB) worden gewoon gehandhaafd, ook in NNN-gebieden, bvb het Gaasperpark. Er is geen enkele grondwet die stelt dat festivals een mensenrecht zijn; wel hebben alle fatsoenlijke grondwetten de bescherming van burgers tegen geweld en overlast opgenomen. Het ‘midden’ is daarom een vals, kunstmatig midden tussen de absurde eisen van festivalorganisatoren en de wettige rechten van burgers.
Duurzaamheid: daar kan bij festivals zeker geen sprake van zijn. Er gaan honderden zware vrachtwagens, diesels, het park in en uit, voor opbouw- en afbouw. Er wordt nog steeds heel veel wildgeplast. Er wordt illegaal electriciteit afgetapt van de lantaarnpalen in het park. Tijdens het festival wordt CO2 met kanonnen de lucht in geschoten. Dat geeft dan een fraaie wolk. Er wordt met vlammenwerpers gewerkt en vuurwerk. Dat is helemaal niet duurzaam. De oorspronkelijke toestand van het park dat is de norm: geen vervuiling, geen bodemverdichting door festivals, geen vernieling van fauna en flora. Een van de festivalorganisatoren vond dat hij gediscrimineerd werd omdat hij beperkt zou worden in zijn basvolumes. Larmoyant verhaal, maar totaal van de pot gerukt.
Ik ben heel benieuwd naar wat de politieke partijen zullen doen, welke partijen dit beleid zullen goedkeuren; of er nog iets aan gewijzigd wordt en of het NNN er bijvoorbeeld toch uitgehaald wordt. Het gaat hier tenslotte om integriteit en respect voor wetten en regels, en dus ook om de rechtsstaat en democratie. Onze natuurgebieden zijn nooit bedoeld voor evenementen en wat nu al jaren door de recreatieschappen als beleid uitgevoerd wordt is nooit democratisch vastgesteld en besloten.
In een brief van Recreatie Noord-Holland aan Provinciale Staten van Noord-Holland namens een van de schappen die RNH vertegenwoordigt, staat dit:
"Nederlands Natuur Netwerk
Een ander groot beletsel voor de doorontwikkeling en de verdiencapaciteit van het gebied is de NNN-status. Leden van Provinciale Staten hebben op 1 juli 2016 kennis kunnen nemen van dit probleem bij hun werkbezoek aan Het Twiske alsmede tijdens de sessie op 20 september jl. in een bijeenkomst tijdens de Triënnale. De Natura 2000 status van het gebied is nimmer een belemmering geweest. De NNN-status echter wel, voornamelijk omdat de Provinciale Ruimtelijke Verordening 2011 strenger is dan de Barro en Europese wetgeving vereist. Momenteel lijkt geen enkel initiatief in het Twiske levensvatbaar, omdat sprake is van conflict met de NNN-status die op het gehele gebied van toepassing is. E.e.a. is reeds een aantal keer gebleken uit uitspraken van de Raad van State.”
Met andere woorden de recreatieschappen (waaronder ook GGA) zoeken naar de laagst mogelijke norm die in Europa te vinden is en accepteren de vigerende Nederlandse normen niet. Als het gaat om natuurbescherming dan accepteert Nederland ook sommige strengere Europese regels niet. Zo kon het gebeuren dat in de nieuwe Wet natuurbescherming met veel bombarie een reeks soorten als beschermd werden toegevoegd die in Europa al jaren beschermd waren. Een sigaar uit eigen doos? In dat geval kijkt men niet naar de Europese regels.
In de brief van RNH staat duidelijk dat de exploitatie van alle natuurgebieden voorrang zou moeten hebben en dat dat op dit moment nog niet toegestaan is. Alle door GGA ondertekende contracten met festivalorganisatoren waren dus volgens RNH zelf in strijd met de PRV.
Bestuurders en politici die menen dat festivals in het NNN mogelijk zijn of zouden moeten zijn hebben het mis; het zijn in feite al jaren illegale evenementen. En daarom heeft het stadsdeelbestuur juridische procedures jarenlang vertraagd, bemoeilijkt en gesaboteerd.
I rest my case.