De voorbereiding voor festival Amsterdam Open Air 2017 dat plaats zal vinden in het Pinksterweekend van 3 en 4 juni is al in volle gang. De tickets zijn al geruime tijd in de verkoop. De malle festivalmolen draait op volle toeren. Amsterdam Open Air presenteert zich al jaren als een idyllische 'collaboration of friends'. De ravages achteraf komen niet in de media. De omgevingsvergunning is nog steeds niet verleend. Er zijn intussen twee verzoeken tot handhaving van het bestemmingsplan ingediend, waarvan een door de Stichting. Groengebied Amstelland is al enige tijd bezig met het inrichten van een ruime parkeerplaats op een weide die door GGA is verpacht voor het weiden van paarden. De drassige weide is opgehoogd en de grond wordt geëgaliseerd en platgewalst om straks als parkeerterrein te dienen voor Amsterdam Open Air. De weidevogels zijn intussen verjaagd. Het ministerie en de provincie trekken 300.000 € uit om de weidevogels meer kansen te geven; intussen verjaagt GGA alle weidevogels uit een van de grootste weiden in de omtrek.
Er wordt met geld gesmeten door de overheid, alleen komt weinig daarvan terecht bij echt groenbeheer. Ook de 400.000 € die Amsterdam meer wil inbrengen in GGA zal gebruikt worden voor infrastructuur.
Amsterdam: “Het meeste geld voor stedelijk groen gaat naar de stadsparken, in totaal zo’n € 32,5 miljoen, waarvan ruim € 8 miljoen uit de stedelijke pot. Hiermee worden twaalf stadsparken aangepakt. Het geld gaat onder meer naar het verbeteren van grasvelden, entrees, biodiversiteit, natuurlijke speelplaatsen en basisvoorzieningen zoals toiletten en watertappunten.”
Het is in feite hoofdzakelijk infrastructuur voor meer evenementen. Hier en daar komt nog wat kaboutergroen erbij in de stad. De biodiversiteit wordt overal steeds verder afgebroken. Zie onder andere de plannen voor het Gaasperpark en omstreken. Ook het voor weidevogels belangrijke perceel bij de Driemondweg in beheer bij GGA wordt een gewalst parkeerterrein.
In principe zou dit allemaal gefinancierd moeten worden uit de opbrengsten uit evenementen en festivals. Het is onmogelijk om zoveel miljoenen terug te verdienen uit de opbrengsten. De miljoenen, zeg maar de volle pot van 60 miljoen, is dus subsidie voor de evenementenindustrie, die door de belastingbetaler opgebracht moet worden.
D66 gaat gewoon verder op het versleten stramien van de PvdA en bestaat het om 60 miljoen aan uitgaven ten gunste van ondernemingen en meer infrastructuur – en dus de afbraak van natuur en biodiversiteit – voor te stellen als 60 miljoen voor het groen. Met deze verregaande vorm van volksverlakkerij profileert D66 zich als een voortzetting van het neoliberale afbraakbeleid van vorige kabinetten.
Terecht stelt de Raad van State in zijn jaarverslag over 2016 het volgende: “Ook elders in de wereld staan rechtspraak en rechter onder druk. Steeds geschiedt dit met een beroep op de uitkomst van verkiezingen en de daarmee verkregen meerderheid en de vermeende legitimatie om de rechter terzijde te schuiven. Daarmee wordt een breuklijn zichtbaar tussen democratie en rechtsstaat. Die bieden een onderscheiden legitimatie van overheidshandelen en -besluitvorming; recht legitimeert vooral continuïteit, democratische besluitvorming legitimeert vooral verandering.
Beide vormen werden tot dusver in de gangbare opvatting in Nederland geacht onverbrekelijk verbonden te zijn en geïnstitutionaliseerd in de democratische rechtsstaat. De ontwikkelingen laten echter zien dat beide in de praktijk niet hoeven samen te gaan en met elkaar in botsing kunnen komen.
Deze ontwikkelingen liggen in het verlengde van een veranderende perceptie van staat en overheid. Daarin worden (rechts)orde, stabiliteit en zekerheid steeds meer als vanzelfsprekend ervaren en niet als resultaat van voortdurende inzet en inspanning. Staat en overheid moeten daarbij steeds meer hun legitimatie vinden in een meerwaarde; vandaar het bestaan van aanduidingen als welvaartsstaat, verzorgingsstaat, sociale rechtsstaat, et cetera. De laatste decennia dreigt die meerwaarde vaak nog vooral in economisch presteren gezocht te worden. Maar ook zonder die versmalling wordt de rechtvaardiging van staat en overheid vooral gezocht in gerealiseerde veranderingen, producten, diensten en resultaten. Het gevolg is een politiek debat dat vooral gericht is op concrete prestaties, het tekort- schieten in het presteren en de handhaving van de regels die de resultaten moeten waarborgen. Verkiezingen krijgen het karakter van een markt waarin ieder de eigen waren aanprijst, die van de concurrentie als minderwaardig afdoet en de vragen van ordening, richting en uitgangspunt – het ‘waarom, waarheen, waartoe?’ – liever niet aanroert. Het is dan niet vreemd dat in politieke en maatschappelijke waardering de waarde van de bestendigheid van de staatsrechtelijke verhoudingen, rechtmatigheid en rechtsorde, geleidelijk achtergesteld wordt ten opzichte van de specifieke resultaten die door politieke meerderheden of bestuurlijk gewenst zijn. Het deelbelang van de eigen achterban gaat voor het algemeen belang.
In die verschuivende perceptie worden recht, ordening, instituties, bestendige procedures niet alleen naar de achtergrond geschoven, maar ook gauw als hinderlijke belemmering gezien als zij de gewenste resultaten in de weg staan. Het is dan verleidelijk om ze te negeren, te ridiculiseren of als verouderd weg te zetten, met een beroep op een mandaat van de kiezers, een parlementaire meerderheid of een acute noodzaak. Het leidt tot besluitvorming die niet op ordening, normen, verbinding van belangen en waarden en de lange termijn is gericht, maar op transactie, resultaten, incidenten en de waan van de dag. Die ontwikkeling is op veel terreinen en in veel landen zichtbaar, ook in eigen land. Het schept de voedingsbodem voor een groeiende tegenstelling tussen democratische en juridische legitimatie.
Vertrouwen in de overheid moet berusten op wat van die overheid mag worden verwacht: bescherming, rechtsorde en ruimte om tot recht te komen.”
Dit is een duidelijke waarschuwing tegen het negeren en buitenspel zetten van de rechtspraak. De door de Raad van State (nogmaals) genoemde ontwikkeling is een groot gevaar voor de democratie en de toekomst van ons land. Als belangrijke overheidsintenties als behoud van natuur en biodiversiteit overal in den lande door besturen genegeerd worden ten gunste van een beleid van – in feite – privatisering van natuurgebieden dan wordt in de hele besluitvormingsprocedure de rechtspraak zo goed als afgeschaft. De komende rechtszaak tegen de omgevingsvergunningen die al jaren verleend werden door de gemeente Amsterdam en stadsdeel Zuidoost aan Amsterdam Open Air zal bepalend zijn voor de toekomst van onze democratie en de rechtsstaat. Het is in Amsterdam nu vooral D66 dat zich gelieerd heeft aan een ondemocratisch beleid en een voortzetting van neoliberaal falen.
Dit is zo’n klein voorbeeldje van waar het weer mis gaat bij GGA. Stel je vraagt 15 € voor parkeren op het terrein dat nu geschikt gemaakt wordt. Met 1000 gemotoriseerde parkerende bezoekers heb je nog maar 15.000 € binnengehaald. En hoeveel kost de aanleg? Het zorgt ook voor toenemende milieuvervuiling van de groene omgeving die tot de EHS/NNN behoort.
Besluit Dagelijks Bestuur van de Bestuurscommissie van Amsterdam Zuidoost:
Datum : 30 maart 2017
Nr. : ZO17 - 04465
Overwegende dat:
Op zaterdag 3 juni 2017 en zondag 4 juni 2017 in het recreatiegebied Gaasperpark, het dancefestival Amsterdam Open Air 2017 plaats vindt;
Voor de bezoekers met motorvoertuigen van het festival parkeervoorzieningen op de weilanden naast Boerderij Langerlust (Provincialeweg 24, 1108 AB Amsterdam-Zuidoost) ingericht worden, kosten parkeren €15 ter behoeve van organisatie Amsterdam Open Air;
Dit is opgenomen in het Verkeersplan Amsterdam Open Air 2017 dat onderdeel uitmaakt van de vergunning voor het festival;
Het dagkampeerterrein aan de Driemondweg, langs de zuidoever van de Gaasperplas, zal worden ingezet als back-up parkeerterrein mocht dat nodig zijn;
Een parkeerverbod voor de duur van het evenement wordt ingesteld op de Driemondweg vanaf de Provincialeweg tot en met Waternet (Driemondweg 21, 1108 AJ Amsterdam Zuidoost)
Om parkeerproblemen in de woonwijken en de omgeving van het festival te voorkomen;
- De afslagen Loenendreef, Leusdenhof, Leksmondhof en Leerdamhof aan de Langbroekdreef voor doorgaand verkeer afgesloten worden.
- De afslagen Klieveringweg en Kemangiestraat aan de Kromwijkdreef voor doorgaand verkeer afgesloten worden.
Een Kiss & Ride wordt ingericht met een in en uitgang via parkeerterrein Gaasper Camping (Loosdrechtdreef 7, 1108 AZ Amsterdam Zuidoost)
Een Taxi lus wordt ingericht met een ingang bij Regardz Planetarium Amsterdam (Kromwijkdreef 11, 1108 JA Amsterdam Zuidoost) en de uitgang bij de Gaasper Camping. (Loosdrechtdreef 7, 1108 AZ Amsterdam Zuidoost) Dit om verkeersopstopping op de Loosdrechtdreef te voorkomen;
Voor besteld vervoer en Taxi’s van buiten de stad, een speciale Stop&Go plek wordt ingericht bij Loosdrechtdreef ter hoogte van nummer 6.
Een keerlus wordt ingericht bij de manege aan de Loosdrechtdreef ter hoogte van nummer 9, voor taxi’s en kiss&ride verkeer, om verkeersopstopping op de Loosdrechtdreef te voorkomen. ….
Bezwaar
Bent u het niet eens met dit besluit? En bent u belanghebbende? Dan kunt u een bezwaarschrift indienen. Stuur dit uiterlijk zes weken na de publicatie van het besluit in de Staatscourant naar:
Dagelijks Bestuur van de Bestuurscommissie Amsterdam Zuidoost,
t.a.v. de afdeling Juridisch Bureau
Postbus 12491
1100 AL Amsterdam
In uw bezwaarschrift moeten staan:
- uw naam en adres
- de datum en handtekening
- een duidelijke omschrijving van het besluit waartegen u bezwaar maakt (stuur een kopie mee of noem het kenmerk van het besluit);
- de redenen van uw bezwaar."