Vandaag bezorgd door mijn favoriete postbode, mijn exemplaar van Haruki Murakami's 1Q84 (2 delen). In totaal meer dan 1000 pagina's. Woordspelingen zijn typisch voor de Japanse taal. 1984 spreek je uit いちきゅうはちよん、ichi-kew-hachi-yon. Het getal 9 en de letter Q hebben dezelfde uitspraak 'kyuu'. Dus verwacht ik heel wat literaire verwijzingen. De relatie met Orwell's Nineteen Eighty-Four zal ergens wel aanwezig zijn. Maar het schijnt om een heel persoonlijk verhaal te gaan en typisch Japans. Om te smullen dus. Een typische Murakami ook, heb ik al gehoord. Het leest als een trein (nou ja, voor Japanners dan).
Het boek is nu overal uitverkocht. Op de eerste dag werden al 680.000 exemplaren verkocht. Een nieuwe druk zal wel spoedig volgen. Het zijn prachtige delen, mooi gebonden, met leeslint en sensueel Japans papier. De uitgever heeft nog niet beslist of er een Engelse vertaling komt. Maar dat lijkt wel heel waarschijnlijk. Intussen wil ik ieder hier alvast even lekker maken.
Zo begint het:
"1. Het leek geen bedrog.
Uit de FM radio van de taxi klonk een klassiek programma. De muziek van Janáček's Sinfonietta."
Op het schutblad staat dit:
Vanzelfsprekend heb ik het boek nog niet gelezen, zodat de titel van het eerste hoofdstuk wat anders kan uitvallen na lezing.
Weer een prachtboek in mijn collectie. Heerlijk.