De MetropoolRegio Amsterdam, MRA, grijpt om zich heen als een ziekenhuisbacterie. Ook de Provincie Staten van Noord-Holland heeft het er druk mee. Onderstaande foto wordt opgevoerd als reclame voor de MRA. De baksteenkleurige fraudepanden (Symphony) staan er pontificaal op. Als ik het goed heb en de panden niet weer zijn verkocht dan zijn ze nu in handen van het Duits bedrijf Deka Immobilien. Neerlands hoop in bange dagen?
Amsterdam Zuid
MRA: "De Metropoolregio Amsterdam behoort tot de Europese top vijf van economisch sterke regio’s. Rode draad van de samenwerking is het behouden en versterken van die internationale concurrentiepositie.
De Metropoolregio Amsterdam - kortweg MRA - is het informele samenwerkingsverband van 36 gemeenten, de provincies Noord-Holland en Flevoland en de Stadsregio Amsterdam. Het metropoolgebied omvat het grondgebied van het noordelijk deel van de Randstad: de MRA strekt zich uit van IJmuiden tot Lelystad en van Purmerend tot de Haarlemmermeer.”
Er is bijvoorbeeld ontzettend veel hoogbouw uit de grond gestampt in Zuid. In 2009 meldde Quote al dat het vastgoedfraudecomplex Zuidas draait als een tierelier. Maar fraude tiert nog welig. Pensioenfondsen zijn meestal de dupe. Ondanks alles gaat het goed met de MRA. Zolang er maar met geld geschoven wordt en dat is precies het trucje, gaat het op papier goed met de MRA. Bouwen met gemeenschapsgeld, dan verkopen en prijs opdrijven, weer verkopen en prijs opdrijven. Zo zijn stadsdelen volgeplempt met hoge en dure kantoren, die enkel zijn gebouwd om winst te maken en van hand tot hand te gaan. Een bacterie die zichzelf vermenigvuldigt.
VN: "Vastgoed speelde een cruciale rol in affaires rond wethouders, gedeputeerden en bestuurders van woningbouwcorporaties. Ze bleken zichzelf te hebben verrijkt, vaak in een-tweetjes met spelers uit de vastgoedmarkt.
Niet alleen de vastgoedmarkt leidde aan goudkoorts, ook de overheid. ‘Er werd alleen maar gedacht aan meer, meer, meer,’ vertelt Ruud de Wit, oud-hoofdredacteur van het tijdschrift Vastgoedmarkt. ‘Kantoorruimte, winkelruimte, recreatiegebieden, de gemeenten wilden dat allemaal. Iedereen dacht dat de werkgelegenheid maar zou blijven stijgen.’”
Sommige affaires hadden zelfs met zware criminaliteit te maken, de moord op vastgoedbaas Willem Endstra.
De ambitie van vastgoedmakelaars en bestuurders kent geen grenzen. Maar de realiteit stelt zijn eigen grenzen.
VN: "Dat het neoliberalisme met het veroorzaken van de financiële crisis zijn Waterloo heeft bereikt is zelfs doorgedrongen tot de beheerders van de grootste kapitalen op de wereld.”
De MRA is in feite een papieren tijger. Maar de verdwazing en misleiding gaan gewoon door. Het is makkelijk om een gebied op papier om te toveren tot MRA van IJmuiden tot Haarlemmermeer, een sommetje te maken van alle activa daarin aanwezig en jezelf op te voeren als metropool van jewelste. Zelfs de hoogste torens zijn gebouwd op inklinkende veengrond en dat is niet zo best in een tijd van klimaatverandering.
De realiteit dringt zich gewoon op. Een breuk in de waterleiding leidt tot een catastroofje. Gelukkig nog geen zware slachtoffers, maar de schade is enorm. Het lijkt mij niet toevallig dat dit juist ontstaat in het gebied waar de laatste tijd ontzettend veel en hoog is gebouwd. Deze keer is de VU het tafereel van een scheurtje in de metropool.
Wat zijn metropolen? In feite zijn ze het theater van allerlei ongewenste ontwikkelingen: zware criminaliteit, fraude op grote schaal, onleefbaarheid, aftakeling van het landschap en de natuur, en op gezette tijden rellen en opstanden van raciale aard. Ik hoop dat de ambities van onze bestuurders tijdig getemperd zullen worden door realiteitszin.
Hoe ziet de metropolitane bestuurder graag zijn onderdanen? Als domweg gelukkig, in de Dapperstraat. Dapper (want dat is echt wel nodig) en dom.
Alles van waarde is weerloos, schreef Lucebert.
