Heerlijkheid Gein

Dichtbij: "Voor velen een mooi feestje, voor een hoop anderen een bron van ergernis. Mysteryland duurde dit jaar twee dagen en heeft ook deze keer voor behoorlijk wat klachten over geluidsoverlast gezorgd, ondanks de maatregelen die de gemeente van tevoren trof.

Klachtenregen
Hoe hard gemeente en Mysteryland ook hun best hebben gedaan, het regende dit weekend klachten over geluidsoverlast. Zo ook onder het artikel op Dichtbij. Bewoners geven aan te hopen dat het festival volgend jaar weer teruggaat naar één dag. "De regio zit nu nog na te dreunen" en "Het geluid was tot in Zaandam te horen!" aldus de Dichtbij-bezoeker.

Update 17.09 uur - reactie gemeente:
Bij de gemeente zijn in totaal 213 meldingen binnengekomen. "De meeste daarvan gingen over het geluid en kwamen, waarschijnlijk door de windrichting, vooral uit Haarlem en Heemstede," aldus de gemeente tegenover Dichtbij. Gemiddeld komen er zo'n 50 meldingen binnen van vrijdagavond tot zondagnacht."

Ontwerp Gein 3
(rondjes met een puntje erin zijn bomen die behouden moesten blijven)

Een tijdje geleden zijn in het plangebied van het grootonderhoud Gein 3, fase 2, dat nog ter discussie is, en waarschijnlijk nog een juridisch vervolg zal krijgen, een aantal bomen gekapt die niet gekapt hadden mogen worden. Ze staan op de laatste plattegrond van het definitieve ontwerp gedateerd 1 april 2015 als bomen die behouden moesten worden. Het zijn de bomen langs de J. Krüsestraat op het slakkepleintje en een paar langs de gracht daar vlakbij en over het bruggetje in de groenstrook. Niettemin zijn op dit pleintje alle bomen behalve één gekapt. Er waren twee bomen omgewaaid tijdens de storm, maar de overige waren in orde. De vraag is wie hier verantwoordelijk voor is. Het kappen van de bomen zou pas in november plaatsvinden.  Er is net een hoorzitting geweest over de bomenkap hier. Er moeten nog een aantal onduidelijkheden verhelderd worden en dan pas komt de bezwarencommissie met een besluit waartegen omwonenden die bezwaar hadden gemaakt nog in beroep kunnen gaan bij de bestuursrechter en een voorlopige voorziening aanvragen om het kappen te stoppen. Dit is de zoveelste fout/overtreding/misstap in deze hele onverkwikkelijke affaire.

Kaalslag

Zo was het

Het is weer raak vandaag. Geluidsoverlast langs de hele zuidoever, tot Nellestein te horen. Politie is op de hoogte (er zijn weer privéfeesten) en houdt het in de gaten. In Nellestein probeert iemand nu te slapen die straks voor nachtdienst weer op moet. Leuk is anders. Feesten waar anderen last van hebben moeten verboden worden. Het is hier tegenwoordig elke week feest. Wonen wordt steeds minder aantrekkelijk hierdoor. Mensen met een baan lijken hier niet welkom meer.

Update: het is inmiddels zondag 00:35 en er is nog steeds gedreun vanaf de Gaasperplas. Stuur uw klachten ook naar Groengebied Amstelland

info@groengebied-amstelland.nl

Om even aan te geven hoe ver de geluidsoverlast vanaf de Gaasperplas kan gaan:

Weespernieuws: 9 juni 2015 "Er zijn bij de politie veel klachten binnengekomen van geluidsoverlast van het festival Amsterdam Open Air, dit weekend bij de Gaasperplas.

Veel Weespers belden de politie vanwege de harde muziek. Veel bellers hadden niet door dat het om een festival ging, maar dachten dat het om een feestje in de buurt ging. 

Amsterdam Open Air was door de windrichting zaterdag en zondag goed te horen in Weesp. Open Air is een dancefeest rond de Gaasperplas."

Parool: "Wethouder Abdeluheb Choho moest zich gisteren verantwoorden voor de uitspraak dat overlast perceptie is. Niet de raad, maar de burgemeester las hem de les.

Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig. Die conclusie kan Choho wel trekken nadat hij 2,5 uur succesvol aanvallen vanuit de gemeenteraad had gepareerd. Hij werd pas geveld door een dolkstoot van Eberhard Van der Laan.

De gehele oppositie eiste opheldering over het interview dat hij twee weken geleden aan Het Parool gaf over festivals en drukte in de stad. Daarin had hij overlast 'een kwestie van perceptie' genoemd. 'Hoeveel overlast je ervaart hangt ook af van je houding' en 'soms is klagen ook gewoon klagen', had de wethouder gezegd. Het leidde tot een stormvloed aan ingezonden brieven en ook de raad riep Choho op het matje.

Gedwongen seks
Meer dan tien insprekers wasten de wethouder eerst de oren, de één subtieler dan de ander. 'Wij houden ook van feesten,' zei Els Iping namens de Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad. 'Maar gedwongen worden mee te feesten zou net als gedwongen seks verboden moeten worden.’"

http://www.ruimtelijkeplannen.nl/

Staatscourant: "Burgemeester en wethouders hebben bij besluit van 2 juli 2015 het ontwerpbestemmingsplan Restgebieden Zuidoost vrijgegeven voor terinzagelegging.

Het plangebied heeft betrekking op de volgende deelgebieden:

1. Hakfort, Huigenbos en omgeving
2. Nieuw Kempering (Krombekstraat e.o)
3. Kortvoort
4. G-buurt, gedeelte tussen de Gooiseweg en de metrobaan naar Gaasperplas
5. Loosdrechtdreef/Planetarium tussen het metrostation Gaasperplas en de Gaasp
6. Spoor/metrobaan Amsterdam Bijlmer ArenA – Tafelbergweg.

Voor de meeste gebieden is het bestemmingsplan voornamelijk gericht op beheer. Enkele ontwikkelingen in het gebied zijn hieronder toegelicht. In het deelgebied Kortvoort wordt conform het stedenbouwkundig plan en geldend bestemmingsplan uitgegaan van woningbouw en een sportcourt. Voor de parkeergarage Groeneveen wordt uitgegaan van sloop en het ter plaatse realiseren van maaiveldparkeren. Voor de zuidzijde van het deelgebied Nieuw Kempering wordt conform het geldende bestemmingsplan uitgegaan van de nieuwbouw van woningen. Voor de Gaaspercamping wordt uitgegaan van het toestaan van één evenement per jaar.

Het ontwerpbestemmingsplan Restgebieden Zuidoost ligt met de daarbij behorende stukken met ingang van 27 augustus 2015 gedurende een termijn van zes weken ter inzage bij loket van Stadsdeelkantoor Zuidoost, Anton de Komplein 150, op werkdagen geopend van 08.30 – 15.00 uur maar donderdag van 13.00 - 19.00.

Het ontwerpbestemmingsplan Restgebieden is digitaal via www.ruimtelijkeplannen.nl in te zien. Het planidentificatienummer (ID) is NL.IMRO.0363.T1404BPSTD-OW02.

Gedurende bovengenoemde termijn van terinzagelegging kan een ieder zijn zienswijze over het ontwerpbestemmingsplan naar voren brengen bij de gemeenteraad van Amsterdam.

Schriftelijke zienswijzen kunnen naar voren worden gebracht bij de gemeenteraad van Amsterdam, per adres; de directeur van de RVE Ruimte en Duurzaamheid, t.a.v. stadsdeel Zuidoost, dhr. E.J. Hetebrij, Postbus 2758, 1000 CT Amsterdam. Voor het naar voren brengen van mondelinge zienswijzen kan contact worden opgenomen met de dhr. E.J. Hetebrij, 0610676440 of dhr. K Veenendaal 020 25 25253.”

Klik op bovenstaande ID-link op ‘toelichting’ en de bijlagen voor meer informatie over het plan.

DeBrug: "Als het aan bestuurscommissievoorzitter Ivar Manuel ligt, komt Appelsap volgend jaar terug in het Flevopark. Volgens Manuel is Appelsap daar dit jaar succesvol verlopen. Hij ziet dan ook geen bezwaren voor een tweede editie van het hiphopfestival in het Flevopark.

Manuel houdt enige slag om de arm, de evaluatie moet immers nog komen. “Maar het lijkt erop dat het goed gegaan is. Je kunt je dus voorstellen wat mijn voorstel aan de stadsdeelcommissie zal zijn.”

Het Flevopark als festivalterrein is omstreden. Het park maakt onderdeel uit van de ecologische hoofdstructuur van de stad. Buurtbewoners procedeerden tot het laatste moment om Appelsap buiten het park te houden. Het festival zou onherstelbare schade toebrengen aan de natuur en aan het park zelf, vinden de Vrienden.

Ook binnen de stadsdeelcommissie lag de beslissing gevoelig. Zo was coalitiepartner GroenLinks mordicus tegen. De gemeente verstrekte uiteindelijk de vergunning voor Appelsap pas in juli, een maand voor het festival, en noemde de beslissing voor Appelsap in het Flevopark ‘eenmalig’.

Eerder kwam de organisatie van Appelsap al in aanvaring met buurtbewoners vanwege de afsluiting van het Oosterpark. Manuel deed daarop aan de ‘Vrienden van’ de toezegging zich hard te maken voor een vermindering van het aantal festivals in het Oosterpark. Voor de verbouwing waren dat er vijf per jaar. De twee besloten festivals, Love Land en Appelsap, zouden wat Manuel betreft beter op een andere locatie kunnen plaatsvinden. Op de sportvelden in de Watergraafsmeer, of dus in het Flevopark.

De festivals vormen, net als in andere stadsdelen, ook in Oost een heet hangijzer voor het stadsdeelbestuur. De feesten op pleinen en parken zijn een welkome inkomstenbron, maar stuiten op verzet van buurtbewoners, die klagen over de afsluiting van publieke ruimte en overlast.”

DeBrug: "“Ooit waren parken rustpunten in de drukke stad. Plekken waar je op adem kon komen, de vogels kon horen zingen en de drukte kon ontvluchten. De laatste jaren zijn er steeds meer heel drukke festivals met heel veel lawaai in de stad gekomen. Ook in parken, die daarvoor langere tijd worden afgesloten en dan niet beschikbaar zijn voor wie op zoek is naar rust.”

Ecologische Hoofdstructuur

Weer het argument van rust, dat ook al zo vaak in de discussie rondom het Oosterpark is aangevoerd. Maar bij de verplaatsing naar het Flevopark is er meer aan de hand. Want anders dan het Oosterpark behoort dit ruige stuk groen tot de Ecologische Hoofdstructuur. “Grote kans op beschadiging en verstoring van de flora en fauna, al dan niet beschermd”, oordeelde stadsecoloog Els Corporaal over de komst van Appelsap. Bovendien zou het een aanzuigende werking kunnen hebben op andere festivals, die hun bezoekers ook graag willen verwelkomen in een landelijke omgeving zo dicht bij het centrum.

Corporaal adviseerde dan ook tegen de komst van het festival naar het Flevopark.”

Tijdens een vergadering van Natuurmonumenten eind verleden jaar wist Ivar Manuel te vertellen dat er natuurgebieden waren en stadsparken. In stadsparken kon alles, maar in natuurgebieden waren beperkingen. Niettemin vindt hij dat de natuurgebieden rond Amsterdam, de Ecologische Hoofdstructuur dus, van geen waarde zijn en dat daar grote evenementen plaats mogen vinden. Als bioloog valt hij zwaar door de mand. De belangen van omwonenden en de natuur tellen niet meer mee.

Wie zich nog niet heeft opgegeven voor de buurbijeenkomst over de toekomst van Gaasperdam en Driemond kan dat nog doen bij j.milan@amsterdam.nl

De bijeenkomst gaat over allerlei zaken. Vooral belangrijk zijn a. het Gaasperpark dat steeds verder wordt omgebouwd tot evenemententerrein ondanks het feit dat de rechter vaststelde dat Amsterdam Open Air in strijd was met het bestemmingsplan, en b. ook de woningbouw.

Men heeft het nog niet openlijk over het bouwen op de zuidoever van de Gaasperplas, maar men denkt er wel over. Als het bestemmingsplan ooit gewijzigd mocht worden, en het dagelijks bestuur is al bezig met plannen hiervoor, dan betekent dat dat er waarschijnlijk ook gebouwd zal mogen worden op de zuidoever. Dan zijn Gein en Holendrecht hun uitloop kwijt en moeten ook hondenbezitters naar andere gebieden verkassen. Wie dat niet wil raad ik aan toch naar de bijeenkomst te gaan om alvast uw mening hierover kenbaar te maken. Het Gaasperpark moet een ecologisch park blijven en op de zuidoever mag niet gebouwd worden.

GroenLinks: "De leden in vergadering bijeen op 18 augustus 2015

Constateert

Dat Iwan Leeuwin niet bereid is de zetel terug te geven aan GroenLinks, dat hij hiermee de partij op onredelijke wijze benadeelt.

Besluit

Dat de afdeling aan het partijbestuur zal verzoeken om een procedure tot royement te starten conform artikel 5 en 21 van de statuten van GroenLinks.

Het bestuur zal dan ook conform deze motie een verzoek tot royement van de heer Leeuwin bij het landelijk partijbestuur indienen.”

Iwan Leeuwin wordt de zwartepiet toegespeeld, zou men dan kunnen zeggen. Maar kijk uit. Kunnen en mogen we dat wel zeggen? Is dat niet racistisch? De uitdrukking ‘iemand de zwartepiet toespelen’ komt uit het kaartspel. Er is geen enkele reden om daar iets racistisch in te zien. Maar sommigen zullen vinden van wel.

Iwan Leeuwin vond de pop die kinderen maakten ter ere van Nelson Mandela teveel op Zwarte Piet lijken. Poeh hè! Leeuwin vindt ook dat de bedrijfsnaam Picnic racistisch is, want zou bedacht zijn door de Ku Klux Klan. Pooh Bah!

Glamora - Maarten van Rossem: ‘Ik moet zeggen dat ik zowel de voorstanders als de tegenstanders van Piet precies even strontvervelend vind. Het zijn allebei irritante vormen van politieke correctheid. Ik ben opgegroeid met Zwarte Piet en heb ik ooit gedacht dat die er is omdat we tegen de negers zijn? Nee, helemaal niet. Pas als je hoort dat dit zo is, begin je te discrimineren. In die zin creëert politieke correctheid zijn eigen discriminatie.’

In het laatste nummer van The Atlantic staat een interessant artikel over politieke correctheid en de manier waarop het vaak misgaat. Op Amerikaanse scholen ontstaat een beweging die alles wil weren wat maar mogelijk als beledigend opgevat zou kunnen worden.

TheAtlantic: "The Coddling of the American Mind

In the name of emotional well-being, college students are increasingly demanding protection from words and ideas they don’t like. Here’s why that’s disastrous for education—and mental health.

The press has typically described these developments as a resurgence of political correctness. That’s partly right, although there are important differences between what’s happening now and what happened in the 1980s and ’90s. That movement sought to restrict speech (specifically hate speech aimed at marginalized groups), but it also challenged the literary, philosophical, and historical canon, seeking to widen it by including more-diverse perspectives. The current movement is largely about emotional well-being. More than the last, it presumes an extraordinary fragility of the collegiate psyche, and therefore elevates the goal of protecting students from psychological harm.

Microaggressions are small actions or word choices that seem on their face to have no malicious intent but that are thought of as a kind of violence nonetheless.

The ultimate aim, it seems, is to turn campuses into “safe spaces” where young adults are shielded from words and ideas that make some uncomfortable. And more than the last, this movement seeks to punish anyone who interferes with that aim, even accidentally. You might call this impulse vindictive protectiveness. It is creating a culture in which everyone must think twice before speaking up, lest they face charges of insensitivity, aggression, or worse.

Attempts to shield students from words, ideas, and people that might cause them emotional discomfort are bad for the students. They are bad for the workplace, which will be mired in unending litigation if student expectations of safety are carried forward. And they are bad for American democracy, which is already paralyzed by worsening partisanship. When the ideas, values, and speech of the other side are seen not just as wrong but as willfully aggressive toward innocent victims, it is hard to imagine the kind of mutual respect, negotiation, and compromise that are needed to make politics a positive-sum game.

Why not teach incoming students how to practice cognitive behavioral therapy? Given high and rising rates of mental illness, this simple step would be among the most humane and supportive things a university could do.

Common Cognitive Distortions

1. Mind reading. You assume that you know what people think without having sufficient evidence of their thoughts.

2. Fortune-telling. You predict the future negatively: things will get worse, or there is danger ahead.

3. Catastrophizing. You believe that what has happened or will happen will be so awful and unbearable that you won’t be able to stand it.

4. Labeling. You assign global negative traits to yourself and others.

5. Discounting positives. You claim that the positive things you or others do are trivial.

6. Negative filtering. You focus almost exclusively on the negatives and seldom notice the positives.

7. Overgeneralizing. You perceive a global pattern of negatives on the basis of a single incident.

8. Dichotomous thinking. You view events or people in all-or-nothing terms.

9. Blaming. You focus on the other person as the source of your negative feelings, and you refuse to take responsibility for changing yourself.

10. What if? You keep asking a series of questions about “what if” something happens, and you fail to be satisfied with any of the answers.

11. Emotional reasoning. You let your feelings guide your interpretation of reality.

12. Inability to disconfirm. You reject any evidence or arguments that might contradict your negative thoughts."

Iwan Leeuwin en iedereen in Zuidoost moet bovenstaand artikel maar eens lezen, compleet. Daar staan heel zinnige dingen in.

Hardstikke goed blad, The Atlantic. Je kunt je erop abonneren, maar je kunt zowat alle artikelen ook gratis op internet lezen. Ook digitaal te abonneren voor alle raadsleden en bestuurscommissieleden voor de luttele som van 21,99 $ of omgerekend volgens de bijzondere valutakoers van Apple 21,99 €.

Het mooiste schip is en blijft nog steeds de Stad Amsterdam. Daar komt vandaag net een boek over uit. Duur, maar vast erg mooi. De schrijvers van dit boek hebben  met dit schip de reis overgedaan van de HMS Beagle waarmee Darwin de wereld rondreisde en tot de slotsom kwam dat de aarde niet op één dag is ontstaan maar er miljoenen jaren over heeft gedaan.

Parool: "Zelden kreeg Het Parool meer ingezonden brieven en reacties dan na het interview met D66-wethouder Abdeluheb Choho over festivals en drukte in Amsterdam afgelopen zaterdag. Overlast van festivals hoort bij de stad, zei hij. De festivals gaan niet verdwijnen, en de overlast ook niet. 'Overlast is ook een kwestie van perceptie.' Een greep uit de commentaren.

Job van Amerongen: arrogantie

In een stadsbestuur zonder sociaaldemocraten bewijst de uitspraak van de wethouder in ieder geval één ding: bestuurlijke arrogantie is geen exclusief fenomeen van de Partij van de Arbeid.

Stephen Hodes: pretstad

De naïviteit van de uitspraken van wethouder Choho is zorgelijk. Bijvoorbeeld: 'Er zijn mensen die gewoon principieel tegen festivals zijn.' Ongetwijfeld, maar zijn alle klagers principieel tegen festivals, of is het mogelijk dat ze echt overlast ondervinden? Nog een kromme uitspraak: 'Veel meer Amsterdammers genieten van festivals dan dat er over klagen.' Hiermee impliceert de wethouder dat de minderheid haar mond moet houden, maar het tegengeluid komt in het begin altijd van een minderheid.

Goed idee! Geen woonstad, maar een pretstad. Geen werkstad, maar een consumptiestad. Geen stad in balans. Geen visie. Zet de sluizen maar open en haal het paard van Troje binnen.

Hein Jansen: spijt van stem

Ik weet dat ik mijn stem op D66 bij de gemeenteraadsverkiezingen niet kan terugkrijgen. Maar ik krijg er steeds meer spijt van.

Joop Lahaise, voorzitter PvdA Amsterdam-Centrum: serieus
Het Amsterdam van D66-wethouder Abdeluheb Choho: Bierfiets, hottub, Appelsap, stroopwafels, waffles, Valtifest, TikTak, Hop-on-hop-off, fietstaxi, koetsjes, partysloepen, huurfiets, rolkoffer, rondvaartboot, KFC, Argentinian steakhouse, souvenirshop, I Amsterdam, mini-supermarket, ijssalon, Koningsdag, Canal Parade, Hartjesdagen, Jordaanfestival, Milkshakefestival, Loveland, Magneet, Voltt, Encore, Amsterdam Dance Event, 5 Days Off, Pacha, waterfiets, vrijgezellenparty, Sail 2015, De Parade, Vrijland, Pitch, Discovery, Gay Pride, Grachtenfestival, Uitmarkt, Naked Bike Ride, Friday Night Skate, McDonald's, City Swim, sloepenrace, Playground CS, rollende keukens, Airbnb, coffeeshop, liefdesslotjes, Guilty Pleasure, Amsterdam Light Festival.

Als het aan Choho ligt, komen er nog véél meer bij. Het gevoel dat de stad van de Amsterdammers wordt afgepakt en meer en meer een pretpark en toeristenfuik wordt, is natuurlijk ook maar perceptie. Jammer dat deze D66-wethouder Amsterdammers niet serieus neemt.”

AmsterdamCentraal: “Het feestbeest Choho                          

Door bestuurders als Choho is deze stad volkomen aan het doorslaan wat betreft festivals en festiviteiten. Typisch een bestuurder die denkt dat je een stad kunt runnen als een bedrijf. Een volkomen verkeerde insteek. Er moet in Amsterdam namelijk ook nog gewerkt, geslapen, gerust, geleerd en gespeeld worden. Dat gaat wat moeilijk met de voortdurende herrie van meer dan 300 festivals, Gay Pride, Sail en Koningsdag aan je kop. Maar wie bezwaar heeft tegen de onevenwichtige manier waarop Choho de belangen van burgers behartigt, wordt direct in de hoek van de ‘klagers’ gezet: 'Klagen hoort bij de Amsterdamse cultuur’. 

De houding van ‘lawaai hoort nu eenmaal bij de grote stad’ is een kortzichtige en een egoïstische. Want wie heeft bepaald hoevéél lawaai er bij de grote stad hoort? En waarom moeten altijd dezelfde mensen (omwonenden) de dupe zijn? En nee, festivalliefhebbers, zij hoeven niet naar de hei te verhuizen als ze er bezwaar tegen hebben. Zij hebben namelijk ook rechten en mogen eveneens meebepalen wat bij een grote stad hoort.

Wanneer Amsterdam er over een aantal jaren volslagen uitgewoond en suf gefeest bij ligt danken we dat aan kortzichtige bestuurders als Abdeluheb Choho."

Ravage: “… de staat van de huidige popmuziek, vastgelopen in een eeuwige herhaling van hetzelfde dat al jaren braafjes voortkabbelt in de vorm van routineuze dure sleurfestivals met een overstelpend aanbod. Terwijl men bij de live-uitzendingen op tv van alles doet om met bekende pratende hoofden en heftig gebarende armen vol tattoos de schijn op te houden dat het allemaal nieuw, dynamisch en creatief is wat er gebeurt. Om je maar het gevoel te geven dat je iets bijzonders mist zodra je niet zelf bij het unieke festival aanwezig bent. Oftewel, een cultuur van vlotte mensen die veel moeten kletsen om er maar niet achter te hoeven komen dat ze uit geluld zijn met elkaar.

In Amsterdam als dissidente stad ontstaat langzamerhand een heuse culturele contrarevolutie van inwoners die het overaanbod aan popfestivals, houseparty’s, bierfietsen, vrijgezellenfeesten en aanverwante zaken compleet zat zijn. Tja, als je niet meer van elkaar houdt is er weinig aan te doen. Voor relatietherapie is het dan meestal te laat."

We hebben op AT5 de uitspraken van wethouder Choho gezien en gehoord over de perceptie van overlast. Het zit waarschijnlijk allemaal tussen de oren volgens Choho. Inderdaad. Intussen is het bij een groot deel van de jongeren tussen de oren niet pluis: gehoorschade door festivals, met name de dance events. Als je gehoor beschadigd is en je kunt minder horen en dan heb je dus minder overlast als bezoeker van festivals. Daar heeft Choho dus gelijk in. Wie doof is heeft nergens last van. Leve de doofheid. Sommige politici zijn er ook erg goed in. Gay Pride, allemaal hardstikke leuk en noodzakelijk, maar het kan ook met wat minder overlast. Acceptatie wordt niet bevorderd door overlast.

Sail is een van die giga-evenementen waarbij weer duidelijk wordt dat de behoefte om geld te genereren voor de evenementenindustrie de enige norm is voor de organisatoren en jammer genoeg ook onze overheid. Youp heeft hierover een aardige column geschreven.

Youp: "Wat zijn er toch veel oelewappers. Deze week begint Sail en drijven er een hoop dure bootjes op het Amsterdamse IJ. Miljoenen mensen komen daar naar koekeloeren. Ik wens ze succes. Een van die boten is ronduit omstreden. Dat is de Chileense barkentijn Esmeralda. Het schitterende schip wordt ook wel De Witte Dame genoemd. Op die boot is in de jaren zeventig van de vorige eeuw, toen die vrolijke Pinochet het in Chili voor het zeggen had, gruwelijk gemarteld. Ik bespaar u de details, maar neemt u van mij aan dat er nog steeds bloed aan de mast kleeft.

Hoe lang blijft zo’n schip schuldig? Weet ik niet, maar ik weet wel dat je er als gemeente Amsterdam niet op moet gaan feesten. En dat gebeurt. De burgemeester heft komende week op het ongetwijfeld blinkende dek een glas op het succes van Sail Amsterdam, de organisatie die heel laf roept dat ze apolitiek zijn."

Voor mij geen Sail dit jaar. Te massaal. Te lawaaierig. Het moet zonodig weer met veel geluidsoverlast, terwijl dat nergens voor nodig is.

Je kunt je ook afvragen hoe het zit met de betrokkenheid van wethouder Choho (en dus per definitie ook onze burgemeester) in de mudrun bij de Ouderkerkerplas op een gifbelt. Het bestuur van Groengebied Amstelland is samengesteld uit de burgermeesters, meestal hun vertegenwoordigers, van de betroffen gemeenten.

Voor de gemeente Amsterdam: wethouder A. Choho, bestuurscommissielid E. Jaensch en bestuurscommissielid I. Manuel (beoogd bestuurslid)
Meestal vertegenwoordigt Marijn Bosman de gemeente Amsterdam, samen met Jaensch. Wie vertrouwt hier wie niet?

Bij het verlenen van een vergunning voor Dirt Maniacs wordt enkel rekening gehouden met opbrengsten. Let wel, wij mogen niet weten hoeveel dat voor GGA opbrengt, en veel zal het niet zijn; bovendien zijn de opbrengsten hoofdzakelijk voor de organisatoren van evenementen. In veel stadsdelen worden evenementen georganiseerd waarbij parken voor een symbolische euro ter beschikking gesteld worden van festivals.

Zo zit het evenementenbeleid van Amsterdam in mekaar. Geen begrip voor overlast, geen begrip voor natuur, fauna en flora, geen begrip voor schade aan parken, geen begrip voor EHS, in feite geen begrip voor democratie en redelijkheid. Dat tijd van de regenten en hun vrindenclubjes is terug.

Het begint tijd te worden voor een parlementaire enquête.

GaasperPleasure begint langzaamaan bezoekers te trekken. Het geluid valt mee in Gein, maar ik heb de indruk dat men in Driemond met geluidsoverlast te maken zal hebben. Het is wel vergeleken bij Amsterdam Open Air een lokaal festivalletje. Maar vanmiddag hoorde ik al de eerste ambulance- of politiesirenes. Toch altijd weer wildplassers aan de gang ondanks de plaskruisen en dixies bij de metro en elders. En troep her en der natuurlijk. Politie overal aanwezig, want laten we wel wezen op een festival zijn orde en veiligheid altijd in gevaar.

Schandalig vind ik het feit dat de mudrun bij de Ouderkerkerplas gewoon door kan gaan bovenop een giftige vuilnisbelt. Orde en veiligheid zijn relatieve begrippen in Amsterdam. Eigen verantwoordelijkheid van de deelnemers aan de mudrun en geen verantwoordelijkheid voor de burgemeester daar en Groengebied Amstelland? Ik noem het onbehoorlijk bestuur. Wethouder Choho (meestal vertegenwoordigd door Marijn Bosman, en tevens door portefeuillehouder Jaensch van stadsdeel Zuidoost - een zeer vreemde constructie overigens) is bestuurslid van GGA en is dus rechtstreeks medeverantwoordelijk voor het verlenen van een vergunning voor de mudrun. Maar ja, zal de heer Choho wel zeggen, het is allemaal een kwestie van perceptie.                             

De corna of duivelshoorns, ook te verstaan als ‘fuck you’, is in dit geval helemaal op zijn plaats.

OIS: "Op deze pagina kunt u zelf zien hoe veilig uw buurt is vergeleken met andere buurten en voorgaande perioden. Vul hieronder uw postcode in of selecteer uw buurt op de kaart. Bepaal vervolgens een onderwerp of lees uitleg over de betekenis van de cijfers.”

De criminaliteit in Gein is gestegen

De overlast-index voor Gein is gedaald, maar de personenoverlast blijft ongeveer gelijk. Dus dezelfde raddraaiers zijn nog steeds actief, ik neem aan door een gebrek aan handhaving. Zolang de handhaving niet voldoet en lastpakken niet aangepakt worden zal de criminaliteit in stijgende lijn gaan. Het begint klein met hosselen en frauderen, en het eindigt bij high impact crime, zware misdaad dus. Vergeleken bij andere buurten valt het nog mee, maar de tendens gaat wel richting index Bijlmermeer. Opvallend is dat Gein slechter scoort qua overlast dan Holendrecht en zelfs sommige Bijlmerwijken. Nellestein scoort opvallend slechter qua overlast dan andere wijken in Zuidoost. Komt dat door de barbecues en vervuiling in en vlakbij het park?

Het voordeel van wonen in Zuidoost is dat je aan de zuidoostflank meteen een andere provincie in kunt, een gebied dat nog niet is opgenomen in de metropoolhype en waar het landleven van weleer nog in zekere mate te zien en te beleven is. Je hebt er het Gein, een wondermooi riviertje met allerlei historische plekken zoals de forten van de waterlinie. De dijkverhoging is nu klaar. Er zijn wat bomen verdwenen maar men heeft ervoor gezorgd dat zoveel mogelijk bomen gespaard werden.

Mijn fietstochtje begint in de Gaasperzoom. Meteen zie ik al de Gasconne koeien die daar prinsheerlijk liggen te verpozen. Deze beesten hebben een prettig leven, ze hebben een groter en gevarieerder graasgebied dan koeien in de wei. Ze kunnen in de schaduw gaan liggen als ze daar zin in hebben. Ze gaan en staan waar ze willen (binnen zekere grenzen). Het zijn prachtige beesten. Ze horen bij boerderij Lindenhoff in Baambrugge. Ze helpen ook de begroeiing langs de Gaasperzoom binnen perken te houden. Dat scheelt heel wat kosten voor Groengebied Amstelland die het gebied beheert.

Van de Gaasperzoom fiets ik naar de Hollandse Kade en zo naar het Gein toe. Bij het vernieuwde Wilhelminabruggetje ga ik het Gein over en bij de Vink rij ik het Velterslaantje op richting Fort Nigtevecht. Daar sla in rechtsaf langs het Amsterdam-Rijnkanaal tot de Indijkweg en fiets zo naar de Rijksstraatweg, Baambrugge in. Weer naar rechts, de mooie Angstel volgen en na enig tijd ben ik bij boerderij Lindenhoff. De Open Tuin waar ze hun groenten telen is vrij te bezoeken.

Langs de weg naar Abcoude staat nog een oude molen uit 1760, ’t Hoog- en Groenland. Daar zijn de twee kerktorens van Abcoude al zichtbaar.

Via de Lange Coupure gaat het naar Abcou. Langs Fort Abcoude en de twee kerken naar Gein noord. Even later ben ik weer in de provincie Noord-Holland. De Gasconnekoeien zijn intussen actief aan het grazen bij de Hollandse Kade. De kalfjes lopen een heel eind achteraan. De kudde heeft er fiducie in dat die zich wel gauw zonder problemen zullen aansluiten bij de rest van de kudde.

Volgens stadsdeel Zuidoost zijn 59 bezwaren ingediend tegen de evenementenvergunning voor Amsterdam Open Air onontvankelijk omdat ze te laat zouden zijn ingediend. Het lijkt mij dat als een bestuur een misleidende tekst plaatst op de site van de bekendmakingen men niet kan volhouden dat de bezwaren ongeldig zijn. Dan hoort er enige coulance te zijn in de beoordeling van de ontvankelijkheid. De bezwarencommissie oordeelt over enige maanden hierover en komt dan met een besluit. Dat besluit zal overigens weinig belang hebben, omdat de Raad van State reeds beslist heeft dat Amsterdam Open Air in strijd is met het bestemmingsplan. Om het bestemmingsplan wat op te rekken moet men een omgevingsvergunning aanvragen. De bezwarenprocedure tegen de omgevingsvergunning moet nog aanvangen. Alles draait nu om de rechtmatigheid van het verlenen van deze omgevingsvergunning. En daarbij verwacht ik nog veel tegenstand van de kant van Amsterdam Open Air en de gemeente/stadsdeel.

Hieronder staat een stuk dat ik heb doorgestuurd aan stadsdeel Zuidoost, Commissie AZ van de gemeente Amsterdam, en de ombudsman.

KAFKA AAN DE AMSTEL

Inzage- en bezwaartermijn na het verlenen van vergunningen in de gemeente Amsterdam nader bekeken vanuit het standpunt van de betrokken burger.

Naar aanleiding van al jaren durende procedures en moeilijkheden bij het inzien van en bezwaarmaken tegen vergunningen verleend door de gemeente Amsterdam/stadsdelen, heb ik een en ander op een rijtje gezet. Ook voor ambtenaren, juristen en al jarenlang participerende bewoners blijkt deze kwestie niet zonder problemen, laat staan voor de gewone burger die toevallig inzage wil in verleende vergunningen en/of een bezwaar wil indienen.

Als voorbeeld neem ik de evenementenvergunning en de omgevingsvergunning verleend aan Amsterdam Open Air 2015. Het is gebruikelijk dat vergunningen zeer laat verleend worden. Daardoor kunnen evenementen meestal gewoon doorgaan, en is vaak enkel nog het aanvragen van een voorlopige voorziening bij de voorzieningenrechter een mogelijkheid, indien men daarbij heel snel en alert is, want daarvoor zijn dan vaak maar een paar dagen beschikbaar. Dit beleid van late verlening van vergunningen is op zich zeer contestabel. Het is vreemd dat een procedure die een vergunning kan betwisten na het evenement plaatsvindt, en dat hoorzittingen na de evenementen plaatsvinden. Daardoor kunnen evenementen jarenlang herhaald worden totdat de rechters en uiteindelijk de Raad van State een uitspraak hebben gedaan. Illegaliteit kan zo jarenlang gedoogd worden.

In het geval van Amsterdam Open Air is al geruime tijd geageerd en procedeerd tegen de verleende evenementenvergunningen. De bestuursrechter heeft op 30 april 2014 een uitspraak gedaan en vastgesteld dat het evenement in strijd is met het bestemmingsplan. Daarover is beroep aangetekend en op 1 juli 2015 heeft de Raad van State vastgesteld dat het evenement inderdaad in strijd is met het bestemmingsplan, maar dat er wel een mogelijkheid tot legalisatie bestaat middels een omgevingsvergunning. Meerdere jaren heeft het festival dus illegaal plaatsgehad zonder de noodzakelijke omgevingsvergunning. Bovendien is Amsterdam Open Air er pas voor de jaren 2014 en 2015 toe overgegaan om een omgevingsvergunning aan te vragen nadat zij daar na een verzoek tot handhaving van het bestemmingsplan toe gedwongen werden. Dat gebeurde telkens vlak voor het festival, toen de opbouw al een tijd bezig was. Ook voor 2015 is de omgevingsvergunning pas aangevraagd na een verzoek tot handhaving, op het laatste moment. Gemeente/stadsdeel en Open Air werken hierbij intensief samen.

De indruk wordt hierdoor gewekt dat zowel overheid als aanvrager alles in het werk willen stellen, door het bewust vertragen van de procedure, om het evenement het koste wat het kost plaats te laten vinden. Zeer netjes is dat niet tegenover omwonenden met klachten en bezwaren. In het geval van de omgevingsvergunning voor 2014 wacht ik zelf nog steeds op de behandeling van mijn bezwaar in een hoorzitting. Intussen is wel een dwangsom verleend voor het te laat behandelen van mijn bezwaar. Ik hoop dat bezwaren tegen de omgevingsvergunning voor 2015 niet eveneens bemoeilijkt worden. Als mocht blijken dat de overheid bewust regels en wetten telkens uitlegt in het voordeel van de aanvrager van een vergunning en procedures moedwillig vertraagt dan kan sprake zijn van onbehoorlijk bestuur.

Dan is er nog de kwestie van de termijn van inzage en bezwaarmaken. Daar bestaat heel wat onduidelijkheid en verwarring over. Dat bleek ook tijdens de hoorzitting van 6 augustus j.l. waarvoor volgens stadsdeel Zuidoost 147 bezwaarschriften zijn ingediend, en 59 bezwaren onontvankelijk zijn verklaard wegens ‘te laat ingediend’. De bezwarencommissie zal zich nog uitspreken over de onontvankelijkheid.

De situatie is als volgt. De evenementenvergunning AOA 2015 is verleend op 23 april 2015 en bekendgemaakt op de site van de gemeente Amsterdam op 4 mei 2015. De link onder ‘Niet mee eens?’ ging naar een pagina over bezwaarmaken. Op die pagina ontbrak van 4 mei tot 8 juni de zin “De bekendmaking is de verzenddatum van het besluit aan de aanvrager.” Deze pagina is gewijzigd op 8 juni; bovenstaande zin werd toen toegevoegd. Hetzelfde geldt voor de omgevingsvergunning die was verleend op 28 mei 2015 en bekendgemaakt op 3 juni 2015. Alleen was bij de omgevingsvergunning wel de datum vermeld waarop het besluit is verzonden, maar niet bovenstaande nieuwe zin.

De originele teksten die ik vlak na de bekendmaking op mijn website hebt overgenomen zonder weghalingen of toevoegingen kunt u hier vinden (de bloglinks daar voor de bezwaarpagina verwijzen naar de site die inmiddels is gewijzigd natuurlijk):

http://heliam.net/GeinDrie/blog/evenementenvergunning-open.html

http://heliam.net/GeinDrie/blog/omgevingsvergunning-open-2.html

Op deze pagina’s staat de oorspronkelijke tekst: "Bent u het niet eens met dit besluit? Dan kunt u als u belanghebbende bent bij het besluit binnen zes weken na de dag van bekendmaking daarvan bezwaar maken. Als datum van uw bezwaar geldt het poststempel op uw bezwaarschrift.”

Daaruit maakt elke burger op dat de termijn begint te lopen vanaf de datum van bekendmaking op de pagina’s Bekendmakingen van de gemeente Amsterdam. Pas op 8 juni verschijnt een gewijzigde tekst: “Bent u het niet eens met dit besluit? Dan kunt u als u belanghebbende bent bij het besluit binnen zes weken na de dag van bekendmaking daarvan bezwaar maken. De bekendmaking is de verzenddatum van het besluit aan de aanvrager. Als datum van uw bezwaar geldt het poststempel op uw bezwaarschrift.”

Dat maakt wel een groot verschil, namelijk een verschil voor de evenementenvergunning van 5 dagen en voor de omgevingsvergunning 7 dagen. De wetgeving hierover is ook niet bijzonder duidelijk en kan verkeerd geïnterpreteerd worden, ook door ambtenaren en juristen, indien men niet verder kijkt dan de AWB en de WABO.

Art. 6:7 AWB: De termijn voor het indienen van een bezwaar- of beroepschrift bedraagt zes weken. 

Dat lijkt categorisch duidelijk, de wet geeft iedereen, aanvrager en derdebelanghebbenden de mogelijkheid tot inzage en bezwaarmaken gedurende 6 weken.

Daarbij is ook van belang:

Art. 3.9.4 WABO: Het bevoegd gezag doet zo spoedig mogelijk mededeling van de bekendmaking, bedoeld in artikel 4:20c van de Algemene wet bestuursrecht, op de wijze waarop het overeenkomstig artikel 3.8 kennis heeft gegeven van de aanvraag. 

De gevorderde participerende betrokken burger denkt na raadpleging van de wetboeken ervan overtuigd te zijn dat zes weken toch om en nabij de zes weken is. Er kan een klein verschilletje zitten in verzending van het besluit en de publicatie. Maar de praktijk in dit geval is een groot verschil van 5 en 7 dagen. Hoe kan dat?

Voor de wet, en daarvoor moeten ook de commentaren en uitspraken van de Raad van State geconsulteerd worden, is de ingangsdatum van de inzage- en bezwaartermijn te interpreteren als beginnende vanaf de dag na verzending aan de aanvrager. En dat geldt dus ook voor derdebelanghebbenden. Maar hoe kan het dan dat het zo spoedig mogelijk bekendmaken toch een week uitstel kan krijgen? Ja, daar zit dan toch een probleem, een gat in de wet, waarvan sommige besturen blijkbaar gretig gebruik maken om de inzage- en bezwaartermijn aanzienlijk in te korten.

Een uitspraak als “Geen wettelijk voorschrift verzet zich er tegen dat de door het college geboden termijn van terinzagelegging van het besluit niet overeenkomt met de in artikel 6:7 van de Awb neergelegde bezwaartermijn.” is natuurlijk een wangedrocht en voor mij als leek totaal absurd. Waar dienen art. 6:7 van de AWB en art. 3.9.4 van de WABO dan voor? In de meeste gevallen staat op de overheidswebsite over bezwaarmaken helder en duidelijk dat er een termijn van zes weken is, zonder enige vermelding dat die termijn korter kan zijn. Een beetje rekening houden met het gewone taalgebruik en begrip van de burgers zou de wetgever sieren. Onduidelijkheid en verwarring horen uit wetboeken geband te worden. Dit levert overigens ook de mogelijkheid aan kwaadwillende en nalatige besturen om burgers laattijdig in kennis te stellen van aanvragen en vergunningen, wat volgens mij nooit de bedoeling kan zijn van de wet in een democratisch bestel.

Het is niet alleen het gerommel met de aanvangsdatum die verkorting van de termijn veroorzaakt, maar ook de verdere procedure voor burgers die inzage wensen of een bezwaar willen indienen. Soms is het al een hele klus om de datum te berekenen waarop de termijn afloopt. Maar pas na de bekendmaking op een site van de overheid kan men een afspraak maken om inzage in de stukken te krijgen (afspraak maken bij de gemeente maar voor een stadsdeel). Dat kan ook weer een paar dagen duren. En door bezuinigingen op administratie is er minder personeel beschikbaar om zich hiermee bezig te houden. Ik kan u verzekeren dat inzage geen sinecure is. Je maakt een afspraak, voor een dagje of twee later, dat betekent dan meestal toch wachten in de wachtzaal tot een ambtenaar verschijnt met de stukken. Gedurende de inzage moet deze ambtenaar aanwezig blijven. Ook de ambtenarij is niet blij met deze gang van zaken. Het kost tijd voor iedereen. En dat terwijl de stukken over het algemeen gewoon digitaal als pdf-bestanden aanwezig zijn en via mail verstuurd kunnen worden.

Na inzage kan de burger beginnen met het opstellen van een bezwaar en moet daarbij wel rekening houden met de dag van verzending.

Nu is het ook zo dat aanvragen, vergunningen e.d. dagelijks binnenkomen en bekendgemaakt worden. Dus een oplettende burger zou dagelijks de bekendmakingspagina’s van de gemeente moeten bijhouden. Dat is een hele klus. Maar daarvoor kan men zich abonneren op de maildienst van de overheid die dagelijks bekendmakingen via mail doorstuurt. Maar daarbij moeten we wel rekening houden met een verschil van minstens een dag, soms meer dagen tussen eigenlijke bekendmaking en doorsturing aan belangstellenden.
De hele procedure vergt dus veel tijd en aandacht.

De wijziging die was ingevoerd in de tekst over bezwaarmaken op 8 juni is de geldige formulering. Maar in het geval van bovengenoemde evenementen- en omgevingsvergunning was er geen duidelijkheid. Alle lezers hebben de tekst geïnterpreteerd als een termijn die zes weken duurt. Er kan natuurlijk weer juridisch gebakkeleid worden over de noodzaak van de burger om de wet te kennen, daarbij de juridische uitspraken te consulteren, indien de datum van verzending van een besluit aan aanvrager ontbreekt die op te vragen, maar de praktijk is toch dat het niet fatsoenlijk is om de burger nodeloos op het verkeerde been te zetten. Sommige gemeenten stellen eenvoudig dat de termijn voor derden geldt vanaf publicatie van het besluit. Er kan dan sprake zijn van rechtsongelijkheid, omdat de termijn voor de aanvrager dan wel eerder zou beginnen maar ook eerder ophouden dan die voor derdebelanghebbenden, maar dan is er volgens mij ook sprake van rechtsongelijkheid als de termijn voor de aanvrager en die voor de andere belanghebbenden in duur verschillend is.
Er zit dus een rare knoop in de wet en de uitleg daarvan.

Daarom lijkt het mij van belang dat besturen bewoners altijd duidelijk informeren over de aanvang van de termijn en het lijkt mij ook van nog groter belang om het bekendmaken aan derden niet meer dan een dag of twee later plaats te laten vinden. Als er problemen zijn door tekort aan personeel, vertraging bij het technisch invoeren van gegevens op websites, dan moeten die opgelost worden. Ik heb begrepen dat het tegenwoordig de gemeente is die de bekendmakingen onder beheer heeft en niet meer de stadsdelen. Vertraging hierdoor is niet wenselijk. Anders is de procedure toch in strijd met art. 3.9.4 van de WABO. Als er door rechters en ambtenaren strikt gelet wordt op de toepassing en de intentie van art. 6:7 AWB dan is a. een duidelijker formulering ervan dringend gewenst en b. moet ook art 3.9.4 WABO duidelijker geformuleerd worden en strikt nageleefd. Als burgers gedwongen worden te zoeken naar commentaren en uitspraken van de Raad van State dan levert dit weer vertraging op in de hele procedure. En als je niet weet waar je naar moet zoeken of moet zoeken naar wat je niet weet, dan is er sprake van Kafkaesque toestanden.

Samengevat, er is regelmatig sprake van gebrekkige informatie op de overheidssites. Van burgers kan niet verwacht worden dat ze kennis nemen van commentaren en uitspraken van rechters om te weten te komen hoe wetten uitgelegd moeten worden. Het is de taak van de overheid om die informatie aan te leveren zodat geen onduidelijkheid of verwarring ontstaat. In dit geval konden lezers van de betreffende pagina’s de informatie die zij daarop aantroffen verkeerd interpreteren. En dat is dus inderdaad ook gebeurd. De indruk ontstond dat de zes weken ingingen vanaf de bekendmaking, met name de bekendmaking op de site van de gemeente. Daarom vind ik dat men voor de getroffen bezwaren tegen de evenementenvergunning en de omgevingsvergunning coulant moet zijn. Het maakt in feite weinig uit of er van de 147 bezwaarschriften 59 onontvankelijk zijn verklaard door te laat indienen. Maar voor de burgers is het een pijnlijke ervaring. Voor de toekomst is het van belang dat de informatie die de overheid verschaft duidelijk is en verwarring voorkomt. Dan kan in geval de correcte wetsinterpretatie gezien wordt als rechtsongelijkheid (een kortere termijn voor omwonenden dan voor aanvragers) de politiek het nodige doen om dit recht te zetten en de mazen in de wet te dichten zodat kwaadwillende en nalatige ambtenaren niet onnodig de bezwaartermijn voor derden kunnen inkorten.

Het lijkt mij belangrijk dat burgers en de overheid niet nodeloos op kosten gejaagd worden en dat door de overheid vanaf het begin van een procedure in de informatie die de overheid aanlevert, duidelijkheid geschapen wordt zodat niet pas na jaren als de Raad van State eindelijk een uitspraak doet blijkt dat de burger van een verkeerde interpretatie van de wet is uitgegaan. De electronische en gelijktijdige verzending van besluiten aan aanvragers en op een website met bekendmakingen voor derden zou dit probleem uit de weg helpen.

Zonder de raad van een meester in de rechten had ik dit stuk niet zonder meer zelf kunnen neerschrijven. Ik houd me aanbevolen voor commentaar, verduidelijkingen en correcties van deskundigen."

We leven in een rare wereld. Een op de vijf jongeren heeft gehoorschade opgelopen bij dance events. De oplossing in een neoliberale wereld: oordopjes ontwikkelen die het geluid filteren. Kassa! Terwijl de oplossing is: het geluidsvolume op festivals verminderen tot 70  dB.

Dat hebben de vrije jongens zeer goed bekeken; eerst het geluid tot de pijndrempel opvoeren, dan oordopjes verkopen. Je zou haast denken dat er ook sprake is van hersenbeschadiging bij de organisatoren van festivals en onze mainstream media. Men denkt dat alle problemen opgelost kunnen worden door gadgets te (ver)kopen. Misschien kan de zorgverzekering voor jongeren die festivals bezoeken iets duurder worden om festivalbezoek te ontmoedigen en kan de regering een oortax eisen van alle festivalorganisatoren.

Bekijk gerust ook even het filmpje van de NOS. Wat doen festivalbezoekers zoal? Ze huppen wat op en neer, schudden de armpjes wat, en that’s it, folks! Minimal. Op dit moment hoor ik van de oever van de Gaasperplas weer getrommel vandaan komen. Volgende week weer GaasperPleasure.

NOS: “De laatste jaren worden er steeds meer oordopjes verkocht. Een op de vijf jongeren heeft gehoorschade. En zij die nog onbeschadigde oren hebben, willen dat graag zo houden. Kassa dus voor bedrijven die oordoppen op de markt brengen.

Alpine meldt een groei van ruim 50 procent in twee jaar. Bij Comfoor/Pluggerz steeg de verkoop 30 procent in een jaar en bij Thunderplugs gingen ze van nul naar een half miljoen oordoppen in drie jaar tijd."

Dichtbij: "De gemeente heeft vergunningen verstrekt aan Appelsap voor een groot festival in het Flevopark op 8 augustus. De Vrienden van het Flevopark hebben daar bezwaar tegen gemaakt. Niet omdat ze tegen Appelsap zijn, maar omdat het Flevopark geen goede locatie is.

De vergunningen voor het festival Appelsap zijn nu pas verstrekt. Om bezwaar te maken is er zes weken tijd. De gemeente gaat pas na die zes weken de bezwaren bekijken. Dan is het festival al geweest en is er misschien al heel veel schade aangericht. Dat willen de vrienden van het Flevopark voorkomen. Daarom hebben ze een Voorlopige Voorziening gevraagd, dat is een soort kort geding. Ze hebben de rechter gevraagd om nog voor het festival een uitspraak te doen over de vraag of zo'n groot festival in een park dat zo belangrijk is voor de natuur, eigenlijk wel kan. 

Op dinsdag 4 augustus is er om half twee bij de Rechtbank een zitting over dit verzoek. De rechter hoort de Vrienden van het Flevopark, de gemeente / stadsdeel Oost en Appelsap en neemt dan een beslissing.

Omdat een groot festival in strijd is met het bestemmingsplan en omdat het park deel uit maakt van de Hoofdgroenstructuur, is er voor een vergunning een positief advies nodig van de TAC (de technische adviescommissie, een onafhankelijke commissie van de gemeente). Zij kijken of een activiteit die niet in het bestemmingsplan past toch door kan gaan en of de natuur daar niet teveel onder lijdt. De gemeente heeft de TAC ook pas heel laat om advies gevraagd. Dat advies ligt er daarom ook pas nu en het is niet positief.

Vindt u ook dat het groene natuurlijke Flevopark geen geschikte plek is voor een heel groot festival met zware bassen? Of bent u gewoon nieuwsgierig hoe de rechter over de vergunningen zal beslissen? De zitting is openbaar en u kunt er bij zijn. Dinsdag 4 augustus om 13.30 uur bij de Rechtbank aan de Parnassusweg 220 (toren F), 1076 AV Amsterdam.”

Update 4 augustus: Appelsap bijna failliet volgens AT5

De zitting bij de voorlopige voorzieningenrechter duurde zo’n twee uur. Op het eind van de zitting mocht Appelsap nog wat propaganda maken en had daarbij AT5 uitgenodigd. De hele zitting zaten de medewerkers van AT5 er als een zak aardappels bij, tot de baas van Appelsap de jongens van AT5 een seintje gaf en het serieuze filmen kon beginnen. Appelsap staat op het punt failliet te gaan vertelde het baasje, als het festival niet door zou gaan. Dat werd klakkeloos overgenomen door AT5, die op moeten passen om het evenementenbeleid van de burgemeester niet in de wielen te rijden. Want anders wordt de subsidie voor AT5 nog verder verlaagd. En AT5 heeft het al zo moeilijk. Voor info en docu’s is er geen geld, daarom gaan AT5 en RTV-NH maar wat straatschuimen. Straten langs en huizen in, om de tijd op te vullen met loze prietpraat.

Het spreekt vanzelf dat de rechter zich niet zal laten leiden door het larmoyante verhaal van de Appelsapper, maar heel waarschijnlijk zal zwichten voor de financiële belangen van Appelsap. Zo vlak voor de opbouw van het festival (morgenochtend) en na een lange periode van voorbereiding zullen weinig rechters de moed hebben om het festival stop te zetten. En we weten ook dat AT5 liever de beest uithangt dan objectieve informatie te verschaffen. Sensatie, daar gaat het om bij AT5. Vandaar dat de meest spectaculaire uitspraak en ook de meest belachelijke door AT5 na ruggespraak met Appelsap werd uitgezonden. Het verslag van verslaggever Jelle de Gee op twitter: “15 jaar Appelsap: Koffietafelboek, jubileumcampagne & rechtszaak om 't festival te verbieden”. Verder verkondigt hij de standpunten van Appelsap. Daar zitten vast een paar vrijkaartjes in voor de feestneuzen van AT5. Indien de vergunningen zo laat verleend worden dan komt dat door een vergunningverlener die best weet op welke gronden rechters oordelen. De rechters worden voor het blok gezet. Het gerommel met vergunningen is typisch voor Amsterdam. Als er een risico is dan hoort dat voor rekening te komen van de organisator. Daar kunnen ze zich trouwens ook voor verzekeren.

Parool: "Op 23 juli jongstleden kreeg Appelsap groen licht van stadsdeel Oost. Betrokken partijen krijgen normaal gesproken zes weken de tijd om opnieuw bezwaar aan te tekenen tegen een vergunning, maar het festival vindt aanstaande zaterdag al plaats, dus die termijn is in dit geval zinloos. 

Voorzitter Goos van der Sijde staat volledig achter de beslissing om de vergunning aan te vechten, maar betreurt wel dat het zo ver moet komen. 'Dat dit zo laat nog moet is heel vervelend voor ons en voor de organisatoren van Appelsap.' 

Van der Sijde benadrukt dat hij niet tegen het festival zelf is, maar wel tegen het idee van een megafestival in het Flevopark. Appelsap verwacht 14.500 bezoekers. 'In het bestemmingsplan is geen plek voor grote festivals. Het stadsdeel zegt dat er eenmalig een uitzondering wordt gemaakt, maar wij zijn bang dat dit de opmaat is naar nog veel meer grote evenementen.’”

Festivals horen niet in parken thuis.

Update 5 augustus: Zoals te verwachten heeft de rechter geen reden gezien om het festival te verbieden. Intussen is wel duidelijk dat het in strijd is met het bestemmingsplan waardoor de evenementenvergunning niet verleend had mogen worden zonder omgevingsvergunning en dat mogelijk ook de omgevingsvergunning die noodzakelijk is om een bestemmingsplan te omzeilen, niet terecht is verleend. De aanvraag van een omgevingsvergunning wordt pas gedaan als er een verzoek tot handhaving van het bestemmingsplan wordt ingediend. Daarmee probeert men een rechtszaak over de omgevingsvergunning te vermijden.

Uitspraak van de rechter

Vereniging Vrienden van het Flevopark: "Het is een voorlopige oordeel dat om de vraag draait of Appelsap wel of niet door moet gaan. De rechter gaat dus niet heel uitvoerig in op alle argumenten en haken en ogen van de vergunningen. Dat komt pas later: bij de behandeling van het bezwaar, eventueel beroep bij de Rechtbank en Hoger Beroep bij de Raad van State. Want die rechtsmogelijkheden hebben we allemaal nog. Tegen de uitspraak van de rechter vandaag is geen hoger beroep mogelijk, maar de andere procedures gaan gewoon door. Voor aanstaande zaterdag verandert dat niets, maar het is wel belangrijk voor de toekomst van het Flevopark en ook voor andere parken.

Gemeente vraagt eerst advies en zegt dan dat het niet geldig is

In die procedures die volgen zal er waarschijnlijk wel  uitgebreid worden ingegaan op de wonderlijke situatie dat de gemeente eerst een advies van de TAC vraagt en als dat advies niet positief is, ingefluisterd door de advocaat van Appelsap, zegt dat het TAC-advies helemaal niet nodig was en niet mee moet tellen. (de TAC is de onafhankelijke commissie die bekijkt of activiteiten die niet toegestaan zijn in het bestemmingsplan toch mogen en geen schade aanrichten in de Hoofdgroenstructuur). Daar is het laatste woord nog niet over gezegd. Mogelijk zullen hierover ook bij de politiek vragen rijzen."