Blog
Draai de plasticafvalkraan dicht
Von Wong is een fotograaf die zijn bijdrage levert aan het verminderen van de berg plasticafval in onze wereld.
Hij heeft twee acties opgezet om anderen aan te zetten om ook in actie te komen en anderen te activeren. Hij heeft twee competities georganiseerd waarbij prijzen te winnen zijn. Het belangrijkste echter is het doorgeven en bewust maken van anderen. Als Facebook en andere ‘sociale media’ nog enige positieve bijdrage kunnen leveren aan onze maatschappij dan is het wel door het doorgeven van deze en het promoten van gelijkaardige acties. Zijn competities vindt u hier en hier.
Heimans en Thijsse Prijs
Heimans en Thijsse Stichting: "Op 6 november wordt tijdens het Heimans en Thijsse symposium de prestigieuze Heimans en Thijsse Prijs uitgereikt aan Ton Lenders, Martin Melchers en Johan Vollenbroek. De drie laureaten representeren drie belangrijke aspecten van het Nederlandse natuur- en milieubeschermingswerk: krachtige sociale natuurnetwerken, natuur in de stad en het juridisch afdwingen van natuurbescherming.
De natuur in ons land kan wel wat steun gebruiken. Gelukkig zijn er tienduizenden mensen die zich actief inzetten voor natuurbehoud, -ontwikkeling en -educatie. Binnen dit sociale natuurnetwerk springen mensen in het oog. Door hun combinatie van passie, uithoudingsvermogen, kennis en sociale vaardigheden zijn ze in staat om extra impact te genereren. Sinds 1953 worden deze mensen met de uitreiking van de Heimans en Thijsse Prijs in het zonnetje gezet. Ze treden allemaal in de voetsporen van Eli Heimans en Jac. P. Thijsse die aan het einde van de 19de en het begin van de 20ste eeuw baanbrekend werkzaam waren op het gebied van natuurbeleving, natuurstudie en natuurbescherming in Nederland, o.a. met de oprichting van Natuurmonumenten, het behoud van het Naardermeer en de Verkade albums.
De jury, bestaande uit het dagelijks bestuur van de Heimans en Thijsse Stichting aangevuld met de voorzitter van de KNNV Vereniging voor Veldbiologie en een vertegenwoordiger van het bestuur van het IVN, heeft zich gebogen over een totaal van 43 genomineerden. Er is besloten om de prijs dit jaar aan drie personen toe te kennen. Drie personen die ieder een heel ander aspect van het Nederlandse natuur- en milieubeschermingswerk vertegenwoordigen.
Ton Lenders (1950) heeft grote verdiensten voor het natuurbehoud, de natuureducatie en het natuuronderzoek, vooral in Limburg. Met grote bevlogenheid heeft hij veel jonge mensen enthousiast weten te maken voor de natuurstudie. Hij is een organisator van natuurstudiedagen en -symposia en stimuleert het publiceren van onderzoeksresultaten. Hij heeft diverse natuurstudieverenigingen opgericht en was (en is) lid van een groot aantal besturen en commissies. Zo was hij medeoprichter van de thans landelijk opererende Stichting RAVON en voorzitter van het Natuurhistorische Genootschap in Limburg (1989-2001). Ook was hij bestuurlijk actief in organisaties op het gebied van (agrarisch) natuurbeheer en in diverse waterschappen. Hier was hij een belangrijk pleitbezorger voor ecologische waarden. Momenteel zet hij zich vooral in voor de natuurkwaliteit in Limburgse nationale parken.
Martin Melchers (1944) zet zich al zijn gehele werkzame leven in voor de planten- en dierenwereld van Amsterdam. Als autodidact heeft hij zich ontwikkeld tot een vooraanstaand Amsterdams stadsecoloog en een belangrijk pleitbezorger voor de natuur in het urbane milieu. Gedurende een aantal decennia heeft hij ook met een aanstekelijk enthousiasme en door gebruik te maken van moderne communicatiemiddelen vele Amsterdammers en mensen van elders laten kennismaken met de natuur in en rond de stad. Zijn activiteiten hebben in belangrijke mate bijgedragen aan het toenemend besef van de betekenis van natuur in de stad. Steeds meer mensen zijn zich bewust van de kansen voor biodiversiteit in de stedelijke omgeving en het belang van groene steden om de effecten van klimaatverandering tegen te gaan.
Johan Vollenbroek (1949) heeft als voorzitter van Mobilisation for the Environment, samen met anderen, het Nederlandse stikstofbeleid met succes aangevochten bij het Europese Hof en de Raad van State. Daarmee is het stikstofdebat op scherp gezet en de biodiversiteitscrisis nadrukkelijk op de politieke agenda geplaatst. Deze inzet helpt de samenleving om zich aan de grenzen te houden die ze zelf belangrijk vindt en die ze heeft vastgelegd in nationaal en Europees beleid. In zijn publieke optreden vertoont Johan Vollenbroek opvallende gelijkenis met de persoon van Jac. P. Thijsse. Hij is een buitengewoon innemend mens en ontwapenend in de omgang, juist ook met zijn soms felle opponenten. Net als Thijsse honderd jaar geleden heeft hij geen partijpolitieke kleur; hij spreekt alle partijen aan."
Vinkenbaan en vinkentrek
Er staat een nieuwe aanwinst op mijn Vimeo showcase met oude natuurfilms. Het beste is om dit beeldvullend te bekijken.
Deze film is onlangs terugvonden in de archieven van de Heimans en Thijsse Stichting en is gedigitaliseerd, gerestaureerd en bewerkt. Er is een korte inleiding toegevoegd over de cineast Simon de Waard en de vinkenbanen en vinkentrek.
Natuur, mensen en honden
Amsterdamse Bos: "Natuurverstoring en incidenten in het Amsterdamse Bos
Op dit moment constateert het Amsterdamse Bos een toename van incidenten. Elke week zijn er zeker 2 tot 3 meldingen van bezoekers en gebruikers dan wel observaties van boswachters over incidenten met honden. Dit zijn incidenten met betrekking tot verstoring van de natuur en incidenten met andere bezoekers. Op de warmere dagen neemt het aantal incidenten toe.
In 2020 zijn er door bezoekers 162 incidenten met honden gemeld. In datzelfde jaar registreert de Boswachterij nog eens 270 incidenten.
De incidenten verschillen sterk in aard en ernst. De verwachting is dat de aantallen incidenten veel hoger liggen omdat mensen in één klacht soms meerdere incidenten melden en de drempel om een klacht in te dienen voor bezoekers mogelijk hoog is. Uit gesprekken met ruiters, sporters en bezoekers van het Bos blijkt dat zij regelmatig overlast waarnemen of ervaren met honden.”
RTLNieuws: "Op een festivalterrein in Groot-Brittannië zijn na muziekevenement Glastonbury zóveel drugs in de grond terechtgekomen dat de vissen in een rivier eronder lijden. Wildplassers die cocaïne en xtc gebruikt hebben brengen de Europese paling, een zeldzame vissoort in de Whitelake rivier, in gevaar.
Het gaat om monsters die door wetenschappers in 2019 zijn genomen toen meer dan 200.000 bezoekers op het muziekfestival Glastonbury aanwezig waren. De MDMA-concentraties (de grondstof voor xtc-pillen) bleken in de week na het festival extreem hoog.”
NatureToday: "Schrikbarend stil
Nederland wordt rechts en links ingehaald als het gaat om bescherming van natuur en biodiversiteit. Vele andere landen en organisaties zien inmiddels de urgentie van het behouden en herstellen van de natuur in en hebben recentelijk tijdens de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties flinke toezeggingen gedaan. Nederland blijft hier hopeloos achter. Het kabinet is weliswaar met handen gebonden vanwege haar demissionaire karakter, echter blijft het ook schrikbarend stil als het gaat om de uitvoering van reeds in 2020 toegezegde – niet controversieel verklaarde – inzet.”
Rekenkamer Metropool Amsterdam: "Het is niet goed mogelijk om te beoordelen of er in Amsterdam voldoende, goed en bruikbaar groen is. Hoewel het college veel ambities heeft ten aanzien van groen, is het beleid nog in ontwikkeling en ontbreken daardoor heldere normen. Dat is problematisch, omdat de stad ook moet groeien zonder dat het groen in het geding komt. Zonder goede normen kan bijvoorbeeld niet bewaakt worden of ruimtelijke ontwikkelingen niet te veel ten koste gaan van het groen. Hoewel Amsterdammers het groen in Amsterdam positief waarderen, zijn er duidelijke signalen dat groen niet altijd de ruimte en aandacht krijgt die nodig wordt geacht door deskundigen en betrokken ambtenaren. Dat geldt in het bijzonder voor groen dat moet bijdragen aan klimaatadaptatie en biodiversiteit.”
En als het aan de burgemeester ligt, dan donderen we binnen de kortste tijd terug in het oude normaal van grote festivals, want de millennials willen nu eenmaal leut en vertier.