Natuurbescherming ZO

Het was weer droog vanmiddag, maar de grond is nog even drassig. Frank was weer present met zijn hondje om zwerfvuil te verzamelen.

Bij Nellestein zijn sparren omvergewaaid/gekapt en dat betekent dat de ransuilen weer minder broedgelegenheid hebben. Opvallend bij veel omgewaaide bomen is dat er nauwelijks nog een wortelgestel te zien is.

De mollenhopen die eerst verschenen op de plekken waar flink uitgedund is zijn nu verhuisd van het moeras dat daar nu ontstaan is naar een hogere en drogere plek. Ze zitten nu allemaal op een kluitje bij mekaar. Ik hoop maar dat het hier niet drassiger wordt.

Op de oude plek waar de mollen zaten zakte ik tot over mijn enkels in de modder en kon ik mijn laarzen enkel nog met veel moeite uit de blubber trekken. Ik ben ze in het water bij het strandje voor Ballorig gaan afspoelen.

Verleden donderdag werd ingesproken in de Commissie Algemene Zaken van de gemeente Amsterdam over het evenementenbeleid.

Parool vrijdag 12 januari 2018: "Feestbeesten, organisatoren, bezorgde burgers en natuurvrienden: een lange stoet insprekers kwam gisteren naar de Stopera om een mening te geven over het nieuwe evenementenbeleid.

Binnenkort gaat de gemeenteraad het voorstel bespreken, dus de commissie Algemene Zaken van gisteren was zo'n beetje de laatste mogelijkheid om nog iets te zeggen over het nieuwe beleid. Daar werd gretig gebruik van gemaakt: precies 31 insprekers verzamelden zich in de Stopera om de raadsleden in de toegekende twee minuten spreektijd nog een duwtje in de gewenste richting te geven. Dat het evenementenbeleid veel Amsterdammers raakt, was al duidelijk geworden uit de honderden zienswijzen die de gemeente eerder dit jaar had ontvangen op het concept-voorstel.

Haven van verdraagzaamheid

Het mooie van het uren durende inspraakfestival was dat alle betrokken groeperingen en alle argumenten nog eens voorbijkwamen. Van de feestganger die een warm pleidooi hield voor het dancefestival als veilige haven van verdraagzaamheid en ontmoeting in een steeds grimmiger wereld, tot de beschermer van flora en fauna die zich hardop afvroeg hoe een vergunning voor een evenement met 20.000 bezoekers te rijmen valt met de zorg die de gemeente zegt te hebben voor een kwetsbaar park met hoge natuurwaarden.

Elke partij heeft haar eigen perspectief. Maarten van 't Veld van Open Air en Milkshake gebruikte zijn twee minuten om te wijzen op de belangrijke rol die festivals spelen als aanjager van ontwikkelingen op het gebied van duurzaamheid. Urine en ontlasting van de bezoekers bijvoorbeeld worden apart ingezameld voor de winning van fosfaat en biogas.

Opvallend was dat beide partijen menen dat het andere kamp het meeste voordeel heeft bij het nieuwe beleid, een teken dat het gemeentebestuur er wellicht toch in is geslaagd het midden te vinden. "U geeft opnieuw een flink stuk leefbaarheid aan de commercie," hield Jacob Stroet van Wij-Amsterdam de gemeenteraad voor namens verontruste bewoners.

De gemeenteraad lijkt wel oren te hebben naar een lagere geluidsbelasting, bijvoorbeeld van 80 dB. En ook het verzoek van insprekers om de eindtijd voor evenementen met harde muziek zonder uitzondering vast te stellen op 23 uur leek gisteren te kunnen rekenen op steun van de raad. Grote vraag is wel in welke mate de fracties nog kunnen sleutelen aan het complexe beleid dat met zoveel pijn en moeite tot stand is gekomen. Elke handreiking naar het ene kamp zal de onvrede in het andere kamp doen toenemen.”

Een paar puntjes hierover. ‘Geslaagd' zou ik het niet willen noemen. Ik hoop wel dat het effect heeft gehad op de raadsleden. AT5 was aanwezig met camera en topverslaggever, maar die verlieten al voordat het evenementenbeleid behandeld werd de raadszaal. Blijkbaar was dit beleid en de bezorgdheid van veel bewoners (de raadszaal zat vol met ambtenaren, advocaten, bezorgde burgers en festivalorganisatoren) voor AT5 niet belangrijk genoeg. 

Verdraagzaamheid: hoezo, verdraagzaamheid? Men bedoelt natuurlijk tolerantie van alles wat normaal gesproken niet mag: geluids- en andere overlast plegen, wildplassen, gehoorschade veroorzaken, overmaat aan drank en drugs, en hier en daar een potje sex in de bosjes. Festivals zijn havens van onverdraagzaamheid. Zij hebben lak aan de omwonenden en aan de natuur die enkel als mooi decor dient en vertrapt mag worden. Van communicatie is geen sprake bij geluidsniveaus van 100-115 dB. Geluidsoverlast is een vorm van geweld. Festivals zijn ook geen uiting van cultuur, tenzij je cultuur verstaat in de zin van geweldcultuur, drugscultuur. Ja, dan is het cultuur, maar wel een geweld- en drugscultuur.
Het ‘midden’ dat is gevonden is een misvatting. De absurde eisen van de festivalorganisatoren (100-115 dB) worden gewoon gehandhaafd, ook in NNN-gebieden, bvb het Gaasperpark. Er is geen enkele grondwet die stelt dat festivals een mensenrecht zijn; wel hebben alle fatsoenlijke grondwetten de bescherming van burgers tegen geweld en overlast opgenomen. Het ‘midden’ is daarom een vals, kunstmatig midden tussen de absurde eisen van festivalorganisatoren en de wettige rechten van burgers.

Duurzaamheid: daar kan bij festivals zeker geen sprake van zijn. Er gaan honderden zware vrachtwagens, diesels, het park in en uit, voor opbouw- en afbouw. Er wordt nog steeds heel veel wildgeplast. Er wordt illegaal electriciteit afgetapt van de lantaarnpalen in het park. Tijdens het festival wordt CO2 met kanonnen de lucht in geschoten. Dat geeft dan een fraaie wolk. Er wordt met vlammenwerpers gewerkt en vuurwerk. Dat is helemaal niet duurzaam. De oorspronkelijke toestand van het park dat is de norm: geen vervuiling, geen bodemverdichting door festivals, geen vernieling van fauna en flora. Een van de festivalorganisatoren vond dat hij gediscrimineerd werd omdat hij beperkt zou worden in zijn basvolumes. Larmoyant verhaal, maar totaal van de pot gerukt.

Ik ben heel benieuwd naar wat de politieke partijen zullen doen, welke partijen dit beleid zullen goedkeuren; of er nog iets aan gewijzigd wordt en of het NNN er bijvoorbeeld toch uitgehaald wordt. Het gaat hier tenslotte om integriteit en respect voor wetten en regels, en dus ook om de rechtsstaat en democratie. Onze natuurgebieden zijn nooit bedoeld voor evenementen en wat nu al jaren door de recreatieschappen als beleid uitgevoerd wordt is nooit democratisch vastgesteld en besloten.

In een brief van Recreatie Noord-Holland aan Provinciale Staten van Noord-Holland namens een van de schappen die RNH vertegenwoordigt, staat dit:
"Nederlands Natuur Netwerk
Een ander groot beletsel voor de doorontwikkeling en de verdiencapaciteit van het gebied is de NNN-status. Leden van Provinciale Staten hebben op 1 juli 2016 kennis kunnen nemen van dit probleem bij hun werkbezoek aan Het Twiske alsmede tijdens de sessie op 20 september jl. in een bijeenkomst tijdens de Triënnale. De Natura 2000 status van het gebied is nimmer een belemmering geweest. De NNN-status echter wel, voornamelijk omdat de Provinciale Ruimtelijke Verordening 2011 strenger is dan de Barro en Europese wetgeving vereist. Momenteel lijkt geen enkel initiatief in het Twiske levensvatbaar, omdat sprake is van conflict met de NNN-status die op het gehele gebied van toepassing is. E.e.a. is reeds een aantal keer gebleken uit uitspraken van de Raad van State.”

Met andere woorden de recreatieschappen (waaronder ook GGA) zoeken naar de laagst mogelijke norm die in Europa te vinden is en accepteren de vigerende Nederlandse normen niet. Als het gaat om natuurbescherming dan accepteert Nederland ook sommige strengere Europese regels niet. Zo kon het gebeuren dat in de nieuwe Wet natuurbescherming met veel bombarie een reeks soorten als beschermd werden toegevoegd die in Europa al jaren beschermd waren. Een sigaar uit eigen doos? In dat geval kijkt men niet naar de Europese regels.
In de brief van RNH staat duidelijk dat de exploitatie van alle natuurgebieden voorrang zou moeten hebben en dat dat op dit moment nog niet toegestaan is. Alle door GGA ondertekende contracten met festivalorganisatoren waren dus volgens RNH zelf in strijd met de PRV.
Bestuurders en politici die menen dat festivals in het NNN mogelijk zijn of zouden moeten zijn hebben het mis; het zijn in feite al jaren illegale evenementen. En daarom heeft het stadsdeelbestuur juridische procedures jarenlang vertraagd, bemoeilijkt en gesaboteerd. 
I rest my case.

Gisteravond was er een expertmeeting over het geluidsbeleid voor evenementen in de raadszaal van de gemeente Amsterdam. U kunt het hier allemaal bekijken en downloaden.

Eerst kwamen de ambtenaren aan de beurt en daarna drie onafhankelijke experts inzake geluid en de effecten daarvan op mens en dier. Ambtenaren zijn niet onafhankelijk, want als zij het beleid van de gemeente niet ondersteunen dan worden ze gewoon ontslagen. Dhr. D. Schipper, coördinator gemeentelijk evenementenbureau, had het alleen over overlast bij omwonenden en het zoeken naar een midden tussen festivalorganisatoren en bewoners. Dat is op zich al een dubieus standpunt waarbij de belangen van festivalorganisatoren als heilig gezien worden en de burgers de overlast maar moeten accepteren. Over de EHS (NatuurNetwerk Nederland) werd met geen woord gerept, ook niet door de andere ambtenaren. Geluid in natuurgebieden wordt in het voorstel van de gemeente op dezelfde manier behandeld als overlast in de stad waarbij geen rekening gehouden wordt met fauna en flora. Dat is in strijd met de Provinciale Ruimtelijke Verordening van de provincie Noord-Holland die de EHS/NNN beheert.

Dhr. L. Duijvestein, extern adviseur geluidburo, wees op het probleem met de bassen. Dhr. B. Temme had het over geluid en de locatieprofielen en waarom gekozen werd voor een nieuwe norm van max. 85 dB(C). Daarmee werd echt bedoeld een maximum. Gewenst door de gemeente is 80-85 dB(C). Dus liever 80 dan 85 dB(C). Ja, als dat zou kunnen.

Stadsecoloog G. Timmermans stelde zich ook op als ambtenaar die een beleid moet uitvoeren. De term EHS of NNN kreeg hij niet over zijn lippen. Schandalig voor een stadsecoloog die toch de ecologie voorop zou moeten stellen en de gemeente zou moeten adviseren over wat kan en niet kan. Geen enkele stadsecoloog heeft ter handhaving van de voorwaarden van de verleende omgevingsvergunningen een voet gezet in het Gaasperpark om met eigen ogen te oordelen over de ‘mitigerende’ maatregelen. Qua geluid bestaan er geen mitigerende maatregelen of het moet het verlagen van het geluidsniveau zijn, en dat willen de organisatoren van festivals en de gemeente niet.

Er wordt in Amsterdam nauwelijks gecontroleerd, laat staan gehandhaafd. Onze stadsecologen sturen van achter hun bureau een kattebelletje met hun goedkeuring voor festivals. Volgens Timmermans is alleen beschermde fauna en flora van belang. De Wet natuurbescherming zou nageleefd worden. Er is in en bij festivals geen afdoende controle en handhaving. De Wet natuurbescherming wordt dus wel degelijk overtreden. Maar die wet past niet in het huidige beleid van Amsterdam. De bodem en het groen zijn volgens Timmermans niet beschermd. Daarbij ziet hij de EHS/NNN volledig over het hoofd, waar daarin geldt voorrang voor natuur en biodiversiteit. Volgens Timmermans is Amsterdam koploper wat groen betreft. Ja, als het elders nog erger is dan misschien wel. De toestand in Nederland wat betreft natuur is bijzonder slecht en dat komt mede door niet goed functionerende stadsecologoen en misbruik van natuurgebieden voor festivals.

Daarna kwamen drie onafhankelijke experts aan het woord.
1e spreker: Frits van den Berg, advisor environmental sound
2e Theo van Gelder, arts
3e Hans Slabbekoorn, gedragsbioloog prof. universiteit Leiden

Dhr. van den Berg had het over gehoorverlies bij jongeren en dat 80% van hen het geluid in uitgaansgelegenheiden te hard vindt. 70% van de jongeren vermijden zelfs festivals vanwege het geluid. 
Dhr. van Gelder, arts, noemde schade door geluid aan hart en ontregeling van de biologische klok wat kan leiden tot lichamelijke klachten, hoge bloeddruk, hartinfarct enz. ook door kortdurend geluid.

De gedragsbioloog, dhr. Slabbekoorn was de enige die 'parken met een hoge natuurwaarde' noemde. Hij noemde het Gaasperpark waar de ransuilen verdreven werden en Amsterdam Open Air beweerde dat die weer terug kwamen. Slabbekoorn wees erop dat een paar ransuilen heel waarschijnlijk niet meer weg durfden te vliegen en hun kroost wilden beschermen. Er is nooit onderzocht of die dieren daardoor niet korter hebben geleefd of achteraf uit het park zijn weggebleven, en inderdaad is later geconstateerd dat de ransuilen uit het park zijn gebleven. Hij benadrukte dat langdurig en degelijk onderzoek nodig is naar de toestand van de fauna voor en na festivals. Volgens hem voldoet Nederland ook niet aan de Europese wetgeving wat betreft bescherming van vissen. Als er geluid onder water geproduceerd wordt, en dat is het geval als er festivalpodia vlakbij de oever van de Gaasperplas staan, dan is onderzoek naar de gevolgen van dat geluid noodzakelijk. Zo’n onderzoek is nooit onderdeel geweest van de vereiste quickscans. Een laagfrequente golf (lage bassen) kan meer dan 10 meter lengte bedragen. Vissen langs de oever krijgen daarbij de volle laag, het bronvolume te verwerken via de trillende bodem vlakbij de oever.

Jammer genoeg konden tientallen vragen van raadsleden niet gesteld en beantwoord worden door tijdgebrek. Dat vind ik dan wel een zeer onzorgvuldige manier om zo’n belangrijk onderwerp te behandelen.

Voor morgen tijdens de bespreking van het geluids/evenementenbeleid hebben zich 37 insprekers aangemeld voor dit onderwerp alleen al. Daardoor krijgen we maar 2 minuten inspreektijd. Dat is te weinig voor zo’n belangrijke aangelegenheid. Deze kwestie kan niet in sneltreinvaart afgeraffeld worden. De verwachting is dat het inspreken kan beginnen tussen 15:30 en 16:00 uur.